Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

'Ηταν απλά μια παρεξήγηση...



Είναι πολλές οι φορές που πληγώνουμε πρόσωπα ή και ζώα που αγαπάμε και όταν το διαπιστώνουμε μας λυπεί ιδιαιτέρως επειδή προφανώς δεν το θέλαμε.
Πόσο χαιρόμαστε όμως όταν μαθαίνουμε ότι λάθος ήταν που νομίζαμε πως πληγώσαμε ενώ ήταν απλά μια παρεξήγηση...
Θα σας πω μια τέτοια απλή αλλά διασκεδαστική ιστοριούλα που μου συνέβει σήμερα.

Είχα πάει σήμερα στο φούρνο του χωριού να πάρω ψωμί και μάλιστα καθυστερημένος κατά τις έντεκα, μόλις παρκάρω λοιπόν το ποδήλατο χαιρετάω ένα φίλο που δουλεύει εκεί κι έχει παράλληλα και μελισσάκια το Νικόλα τον Μα'ί'τζο, και τι μου λέει:
- Δε μου λες ωρέ καλλιτέχνη εκείνα τα μελίσσια που είναι πέρα στο κάμπο δικά σου είναι;
Ώχ σκέφτομαι κάποιον έκαναν τούμπανο...
-μάλλον, του λέω , δεν έχω δει άλλον να έχει στο κάμπο γιατί ρωτάς;
-Πίστευα πως είσαι καλλιτέχνης και είδα τα μελίσσια άλλο να πηγαίνει από δω κι άλλο να φεύγει από κει. Πως τα άφησες έτσι παρατημένα μες τα χορτάρια και στα ξέφωτα;
-Τι λες βρε Νικόλα αλήθεια; του λέω  ενώ φεύγω σαραντάκαπνος  πάλι καλά που πήρα ψωμί από τη θολούρα μου.Τέλος πάντων μου έκανες τη καρδιά περιβόλι...
Αυτό το τελευταίο δεν του το είπα με το στόμα αλλά μάλλον θα το έπιασε το υπονοούμενο από τη σκοτεινιά στο βλέμμα.

Σκεφτόμουνα στο δρόμο:
Έτσι γίνεται όταν τα παρατήσεις μία σε παρατάνε δέκα.
Κι  ωστόσο αναρωτιέμαι που στο καλό τα είδε αφού δεν μπορείς να μπεις στο μελισσόκηπο και δεν φαίνεται απέξω.
Κοίτα να δεις φίλε μου όπως και να 'χει που γίναμε περίγελος στα πλέον βασικά. 


Μετά που το ξαναφέρνω πιο ήρεμα στο μυαλό μου λέω: μα τι μου είπε ότι τα έχω σε καλό μέρος παρατημένα και γιαυτό σμηνουργούν και φεύγουνε; 
Γιατί τα μελίσσια ως γνωστό θέλουνε ξέφωτα και αγριολούλουδα-χορτάρια!
Για το μέρος δεν το συζητάμε είναι το καλύτερο της περιοχής τα χόρτα τα έχω κόψει δυο φορές με το μηχάνημα και μια φορά με το χέρι.
Τα μελίσσια έχουν τώρα παλιές βασίλισσες -τριών ετών- γιατί δεν τις ανανέωσα φέτος κι οπωσδήποτε θα σμηνουργήσουν κάποια φέτος αυτό το ξέρω αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν χρόνο να μαζέψουν μέλια αφού μέχρι προχτές έβρεχε ούτε κι έχουν πρόβλημα χώρου αφού έχουν και δεύτερο όροφο ήδη. 
Χμ....Σαν καλό μου ακούγεται αυτό που αρχικά με στενοχώρησε.Για να πάω να δω έτσι όπως μου είπε είναι ή αλλιώς;

Η πραγματικότητα είναι πως μετά το φετινό χειμώνα που δεν έχει τελειωμό δεινοπάθησαν από την υγρασία αφού μουλιάσαμε γενικώς αλλά έχουν μαζέψει και μέλι ανέλπιστο λόγω της αργής και παρατεταμένης ανθοφορίας εσπεριδοειδών στη περιοχή μας και της έλλειψης κρύου.Ακόμα και μέσα στο γενάρη είχαν άνθη κάποια εσπεριδοειδή κι έτσι ήταν ήδη βαριά τα μελίσσια αλλά λέω ωραία δεν θα έχουν θέμα με τις βροχές.

Μου μπήκε απορία πάω να δω τώρα αμέσως τι γίνεται.

Βρίσκω τα μελίσσια μου μια χαρά γεμάτα και μάλιστα ένα από αυτά έχει όντως σμηνουργήσει αλλά παλιότερα πριν από τη Λαμπρή αναπάντεχα γρήγορα λόγω καιρού και το έχω βάλλει σε άδεια δεκάρα κατευθείαν αν και κατά λάθος.

Το κατά λάθος το εξηγώ αμέσως έχει σημασία.

Κάθε χρόνο μετά το χειμώνα μαζέυω τις βάσεις -δεκάρες- και βάζω όλα τα μελίσσια μου σε καθαρές βαμμένες ή αποστειρωμένες εκτός τα μικρά πενταράκια στα οποία ανοίγω απλά την είσοδο του χειμώνα και αν έχουν σκουπίδια στον πάτο τα βγάζω χονδρικώς αφού σε λίγο θα τα βάλω σε δεκάρα κυψέλη και έτσι θα καθαριστούν θα συντηρηθούν θα αποστειρωθούν.

Σαν καλός ξενοδόχος φροντίζω τη καθαριότητα για τους καλούς μου πελάτες ώστε να μην τους αποζημιώνω με ζαχαρόνερα και λοιπά!!!

Φέτος λοιπόν ο καιρός δεν με άφησε να τους αλλάξω βάση και τα άφησα με τη παλιά, απλά τους έβαλα όροφο, για να έχουν χώρο αλλά και για τις ζέστες που πιάνουν απότομα.

Από συνενώσεις όμως παλιών [αδύνατου και δυνατού] έχω μαζέψει τρεις κυψέλες βάσεις και τρεις ορόφους γεμάτους με παλιές μαύρες κηρήθρες που μαζεύω από όλα τα υπόλοιπα για να τα εξυγειάνω.

Τα στοιβάζω και τα έξη κομμάτια μαζί δίπλα στις γεμάτες κυψέλες αφού ξεχωρίζω και ξεσκαρτάρω-πετάω όσες μαύρες υπήρχαν καθαρίζοντας χονδροειδώς τα πλαίσια για να τα πάρω την επομένη μαζί με τις βάσεις που θα έπαιρνα από τα υπόλοιπα όταν θα έβαζα καθαρές.
Αυτό δεν έγινε ποτέ γιατί από τότε μέχρι προχτές έβρεχε κάθε μέρα.

Όταν πήγα να βάλω πατάτα, [να σημειώσω ότι τη φυτεύω μπροστά στα μελίσσια ώστε να μην βγαίνει αγριοβρώμη που ψηλώνει πολύ.]έκοψα πρώτη φορά τα χορτάρια και αφού έβαλα τη πατάτα έκανα την εργασία με τα μελίσσια.

Όταν ξαναπήγα για να δω τη πατάτα αν έχει φυτρώσει και αν είναι έτοιμη για σκάλισμα, επειδή όλο αυτό το διάστημα έβρεχε η πατάτα είχε γίνει μισό μέτρο και δεν σκαλίζοταν πια.
Το κρεμύδι είχε γίνει μισό μέτρο επίσης και τα χορτάρια που είχα κόψει  για να σκάψω και να φυτέψω φυστίκι-αραχίδα είχαν ξαναγίνει.

Ξανακόβω λοιπόν τα χορτάρια και παρατηρώ ότι στις κυψέλες που είχα αφήσει τα πλαίσια χωρίς κηρήθρα υπήρχε κίνηση όχι σε όλες σε μια που δεν είχα σφραγίσει για σκώρο.
Λέω δεν μπορεί μάλλον μαζέυουν γύρη και υπολείματα από μέλι που είχαν οι μαύρες και δεν δίνω έμφαση στο ζήτημα.
Κάνω κάτι άλλες δουλειές κάτι γαρυφαλιές κάτι δεντρολίβανα και κάτι σκόρδα να φυτέψω σε γλαστράκια με πιάνει η βροχή μαζεύω λίγα λεμόνια και φεύγω τρέχοντας.

Ενδιάμεσα δεν πήγα παρά δυο φορές κι αυτές ψιχαλίζοντας.

Τη τελευταία λοιπόν φορά που πήγα σήμερα δηλαδή, έφτασα λυπημένος που τα άφησα χωρίς νέες βασίλισσες και που δεν αξιοποίησα τα κουτιά που έχω άδεια ούτε τα εικοσιπέντε άμστελ κυψελίδια ούτε καμιά δεκαριά δεκάρες ξύλινες που οικονόμησα.

Σηκώνω τις κυψέλες τίγκα στο μέλι εκτός από μια πεντάρα που ήταν σχετικά ελαφριά.
Αναρωτιέμαι πως γίνεται; αναζητώ άνθη στα δίφορα εσπεριδοειδή έχουν και φρουτάκι πράσινο και άνθος, τα τρέλανε ο καιρός. 

Παρατηρώ γύρω γύρω να δω μήπως ο Νικόλας είδε όντως δικό μου μελίσσι να σμηνουργεί, τίποτε.

Παρατηρώ για το κουτί που είχε κίνηση παλιότερα και ω του θαύματος τίγκα σε πληθυσμό και κίνηση.Πάω να βγάλω τη χειμωνιάτικη είσοδο και βγαίνουν ίσα με εκατό μέλισσες, κάθομαι και χαζεύω σαν παιδάκι τη βιτρίνα με τα γλυκά.Εκεί που ζαχάρωνα έρχεται μια και μου σκάει μια τσιμπιά στο χέρι στα καλά καθούμενα.Έχει να με τσιμπήσει μέλισσα έτσι στα καλά καθούμενα πολλά χρόνια.
Φοβήθηκαν με το άνοιγμα  της εισόδου κι επειδή ήμουν από πίσω δεν με εντόπισαν αμέσως, όμως καιροφυλακτούσαν οι φύλακες κι όταν είδαν να επιμένω στη παρατήρηση μου μού την έκατσε μια οξύθυμη αμαζόνα ενώ εγώ μονολογούσα ''καλές μου βρήκατε μόνες σπιτάκι καλώς τες μου!''

Γιαυτό σας λέω δεν ήταν κακό, καλό ήταν, μια παρεξήγησε και λύθηκε....!
Δεν έχασα μισό μελίσσι έχασα το μισό του μισού κι απέκτησα ένα ακόμη
άρα κέρδισα.
Α ρε Νικόλα έτσι και σε δω τι θα σου φτιάξω !!!

  


Η ευτυχία του να είσαι Έλληνας-κύριο μέρος Β-

          

        41.
Απομεινάρι αυτού του σθένους της απαράμιλλης αντοχής κι ένας βαθύς αναστεναγμός με νόημα και  τη φράση:
[-τι κάνεις;]
"έ ας τα λέμε καλά!" [και εννοεί κι ας είναι κακά και τρισάθλια]

                    42.
Σε κανένα λαό η φράση τι κάνεις; δεν οδηγεί σε πλήρη ανάλυση του ιστορικού ατομικού, οικογενειακού, ερωτικού και άλλων, έτσι και στον Ελληνικό.
Στον Ελληνικό και μερικούς άλλους όμως μια λεπτομερής ενδελεχής διακριτική, αλλά εκτενής, έρευνα ξεκινά μετά από μια πρώτη μοιρασιά ...του νταλκά.
Τη μέθοδο αυτή της ψιλής κουβέντας για σοβαρά θέματα την έχουν και οι Ιταλοί και οι Γάλλοι και από όσο ακούω όλοι οι μεσογειακοί λαοί.
Φιλική διάθεση και επικοινωνία σε ανθρώπινο επίπεδο που πάει να χαθεί ευτυχώς όχι ανεπιστρεπτί.

                    43.
Ο λεκτικός πλούτος έκφρασης του χαρακτήρα των Ελλήνων όπως εκφράζεται διαχρονικά:
δημιουργικός, πηγαίος, ανεξάντλητος, πληθωρικός, πολυποίκιλος, μεγαλοπρεπής αλλά και ευτράπελος σκωπτικός-σατιρικός ή συγκινητικός μέχρι δακρύων.

                    44.
Ένας περίεργος δεσμός συνδέει τον Έλληνα και την ευτυχία του.
Την προστατεύει την άϋλη ευτυχία του με νύχια και με δόντια.
Μεγαλουργεί όταν απειλείται και κακοπαθαίνει.
Η υλική κρίση τον βοηθά να εξυψωθεί ψυχικά και πνευματικά.
Η άρνηση και τα εμπόδια τρέφουν τη ψυχή του τον χαλυβδώνουν τον γιγαντώνουν.
Γενικά το φαινόμενο ισχύει για όλο το κόσμο, το περίεργο είναι σε τι βαθμό μεγεθύνεται η επίδραση λόγω ιστορίας και ιδιοσυγκρασίας και μάλιστα ενάντια στην απογοήτευση εναντιοτήτων από ατυχία, στην οποία η ψυχολογία του είναι ιδιαίτερα ευεπηρέαστη.

Ενώ δηλαδή στα μικρά και τα αδιάφορα μπορεί να επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από ατυχίες και μικρο- αναποδιές, στα μεγάλα βάζει το κεφάλι μπροστά σαν το κριάρι και πάει κόντρα στο τοίχο, ξανά και ξανά μέχρι να σπάσει ο τοίχος ή το κεφάλι.
Αξιοθαύμαστες και απίστευτες ιστορίες που διαβάζαμε στον Ηρόδοτο και τους άλλους ιστορικούς της αρχαιότητας τα περνούσαμε για υπερβολές κι όμως μάλλον ήταν αλήθεια αν κρίνουμε από τη σύγχρονη ιστορία που υπήρξαν αντίστοιχα στιγμιότυπα Ελληνικής παραδοξότητας.

                    45.
Οι χιλιετίες δεινών και περιπετειών και διαμονής σε συγκεκριμένο τόπο με συγκεκριμένες ιδιότητες έκαναν τη ράτσα των Ελλήνων ανθρώπων  προσαρμοσμένη σε αυτές δηλαδή να έχουν αρμονικά χαρακτηριστικά ρώμης, αντοχής, ευστροφίας, νοημοσύνης, ευελιξίας και μεγέθους κατάλληλα για τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος και των συνθηκών.

                         46.
Για την τεράστια παράδοση στη φιλοσοφία τη σοφία και τη σοφιστεία υπάρχει σοβαρό αντίκρισμα:
Οι Έλληνες διαθέτουν ρητορεία και τσαγανό να την κάνουν να περάσει, κατά πολύ ανώτερη του μέσου όρου.
Γίνεται το χείρον βέλτιστο και αντιστρόφως σε χρόνο μηδέν με ελάχιστη προσπάθεια και προετοιμασία.
Για όλο το κόσμο υπάρχουν προικισμένοι άνθρωποι και λιγότερο ή καθόλου. Εδώ το ταλέντο περισσεύει δεν ξέρω τι είναι, η φύση, η ιστορία, η κληρονομικότητα, όλα μαζί ή κάτι άλλο.
Αλλά διαπιστώνω κι εγώ αυτό, που έλεγε χαρακτηριστικά ένας ηλικιωμένος :
«δε ξέρω τι γίνεται, αλλά εδώ και τα μουλάρια είναι προικισμένα.»
Πιθανολογώ ότι και η τριβή του ενός με τον άλλο λειτουργεί σαν προπόνηση κάπως σαν τους μαραθωνοδρόμους από την Αφρική.

                    47.
Το ελληνικό παράδοξο
Δύο Έλληνες επιστάτες με δέκα Γερμανούς εργάτες κάνουν όσα είκοσι Γερμανοί επιστάτες με δέκα Έλληνες εργάτες ο καθένας.
Γιατί; μα οι Έλληνες ξέρουν να διοικούν ενώ δεν δέχονται να τους διοικούν ειδικά ξένοι.
Διάλεξα Γερμανούς γιατί είναι καλοί και στη διοίκηση και στην χαμηλή ιεραρχία κι έχουν χείριστη σχέση με τους Έλληνες.
Αντιπροσωπεύουν αυτήν την Ευρεία οπή της αχαριστίας της απληστίας και της κακουργίας για την οποία οι Έλληνες δεν θέλουν ούτε να ακούνε.

Λένε για τους Έλληνες κάποιοι ότι είναι τεμπέληδες.
Όπως με κάθε άνθρωπο η εργατικότητα του εξαρτάται: για ποια δουλειά ομιλεί κανείς.
Σαν εργάτες είναι από τους χειρότερους στο κόσμο, όχι επειδή δεν τους κόβει ή δεν αντέχουν ή ότι άλλο τέτοιο, απλά δεν θέλουν να το κάνουν αυτό που πρέπει, αψηφούν κάθε ιεραρχία, κάθε νόμο, κάθε αρχή, κάθε τιμωρία, απερίγραπτο, ατίθαση φάρα!
Σαν χειριστές μηχανημάτων ειδικά σε οτιδήποτε κινείται κάπως γρήγορα ή παρακινδυνευμένα γίνεται προέκταση του κορμιού τους, όχι απλά δεν κουράζονται αλλά αναζωογονούνται, γι'αυτό και κάνουν ταρζανιές μικροί μεγάλοι.
Σαν ερευνητές , επιστήμονες, καλλιτέχνες, έμποροι ,ναυτικοί, στρατιωτικοί κάθε είδους αποδεικνύονται ασταμάτητοι εργασιομανείς άκρως αξιόπιστοι τελειοθήρες ευφάνταστοι δημιουργικοί ευρηματικοί και το κυριότερο απολύτως ομαδικοί παίκτες.
Παράδοξο ακούγεται μετά τη πλύση εγκεφάλου ε;
Πως δεν οι Έλληνες δεν μπορούν να λειτουργήσουν ομαδικά.
Αναρωτηθείτε πως γίνανε οι Ακροπόλεις με δούλους ή με γλύπτες εργαζομένους; Μέχρι κι ο Σωκράτης κι ο πατέρας του εργάστηκαν εκεί. Μετά εργάζονταν μόνο το κόσμο.
Οι πόλεμοι πως έγιναν; δεν είναι η μαζικότερη δράση που απαιτεί ομαδικό πνεύμα;

                    48.
Βαθιά στη ψυχή του Έλληνα συζούν Μέγας Αλέξανδρος και Καραγκιόζης.
Η λεβεντιά, η περηφάνια, η ευστροφία, η πανουργία, η εξυπνάδα και η κατεργαριά, έλλειψη πόρων αιτίες δημιουργικότητας και δημιουργίας.
Οι Έλληνες όπως κι όλος ο κόσμος δεν θέλουν να δουλεύουν, θέλουν να εργάζονται, να δημιουργούν ακατάπαυστα, κατά προτίμηση με φίλους και ελεύθεροι κατά το ρητό: εργασία και χαρά.
Παίζοντας μαθαίνεις να λύνεις και να δένεις...
Τότε η εργασία εκλαμβάνεται ως παιχνίδι και διασκέδαση.

Η διαφορά είναι ότι όντες ατίθασοι δεν υποχωρούν στη δουλειά ενώ ο άλλος κόσμος προσαρμόζεται.

Στη δουλειά χείριστοι, στην εργασία άριστοι.

                    49.
Όποιος λαός κι αν καταγόταν από τους αρχαίους Έλληνες θα ήταν αυτόματα ευτυχής ή δυστυχής.
Ευτυχής αν κατάφερνε να αποδείξει ότι είναι άξιος γόνος των άξιων προγόνων, και δυστυχής αν δεν το κατάφερνε ποτέ.

                    50.
Στο θέμα της βαριάς κληρονομιάς θα χώριζα τους Έλληνες σε τρείς κατηγορίες.
1.Σε κείνους που τους έφτασαν και τους ξεπέρασαν.
2.Σε κείνους που δεν τα κατάφεραν ακόμη.
3.Σε κείνους που δεν τους απασχολεί  και δεν γνωρίζουν ούτε θέλουν να μάθουν κι άρα δεν πρόκειται όχι να τους ξεπεράσουν αλλά ούτε να τους γνωρίσουν.

                    51.
Οι πρώτοι έχουν νιώσει το τρομερό βάρος της κληρονομιάς: της ηθικής διδαχής τους, όλες οι τέχνες των Ελλήνων σε αυτό συνέδραμαν, στη διδαχή ήθους.
Μήπως στο ήθος οι νέοι Έλληνες δεν ξεπέρασαν τους Αρχαίους;
Σε πολεμικές αρετές και ήθος το 1940 και το 1821  και κάθε αιώνα πίσω, οι Έλληνες απόγονοι των αρχαίων ενδόξων  προγόνων αποδείχτηκαν άξιοι συνεχιστές του ήθους αυτού και δίδαξαν με το παράδειγμα τους την ημετέρα παιδεία.
Οι απόγονοι όχι απλά πήραν την ημετέρα παιδεία αλλά και τη μεταλαμπάδευσαν μέχρι σήμερα.

 Εμείς οι νεώτεροι έχουμε πάρει τα μαθήματα μας και τη κατάλληλη στιγμή θα κάνουμε το καθήκον μας, για μας ο κύκλος της δράσης δεν έχει ακόμη κλείσει, για τούτο εμείς είμαστε η δεύτερη κατηγορία.

                    52.
Τούτες τις πέτρες τις σήκωσα όσο βάσταξα...
Μα πιο πολύ από τις πέτρες, σήκωσα το παράστημα μου σε ανώτερους εχθρούς με σφαίρες και βόμβες κι όχι ακόντια και βέλη.
Μάλιστα έδειξα περισσότερη αγωνιστικότητα με μεγαλύτερη αντοχή:
μέχρι 400 χρόνια σκλαβωμένος και ξανασηκώθηκα,
μέχρι 21 επιθέσεις από 400 κανόνια όλων των διαμετρημάτων και , μοναδικό γεγονός στην Ιστορία λίγα φανταράκια να κάνουν ρεζίλι μια τέτοια δύναμη στο ύψωμα 731 έπεσαν τόνοι βόμβες.
Το σημαντικότερο είναι πως το πέτυχα κατέχοντας την ουσία του μηνύματος που έφεραν οι πέτρες.
Ας έχασα τα μέσα, ας μη γράφω τόσο ωραία σε περγαμηνές και σε μάρμαρα, έγραψα εγώ ο αγράμματος ο καχεκτικός ξωμάχος την εποποιία μου άξια, και πιο άξια από των παππούδων μου.
Έτσι έδωσα και στα παιδιά μου το μήνυμα, που είναι γραμμένο με το αίμα του αποστολέα κάθε φορά.
Γιατί είδαμε, ότι εκείνοι που περισσότερο από το μήνυμα θαύμασαν το μέσο έκαναν κτηνωδίες, τέτοιοι υπήρξαν Γερμανοί, Ρώσοι, Αμερικάνοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί, Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ολλανδοί και τόσοι άλλοι.

                        53.
Εμείς, που δεν τα καταφέραμε ακόμη, να δείξουμε ότι πήραμε το μάθημα μας, δεν έχουμε δώσει ακόμη τις εξετάσεις μας.
κατά το «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε»  έτσι και το «μηδένα προ του αγώνα αποτίμα»
Έχω βαθιά πίστη γιατί έχω δει το σθένος, την αντίδραση μπροστά στην εθνική πρόσκληση και νομίζω πως αξίζει το κόπο να περιμένει κανείς!

                        54.
Εκείνοι πάλι που δεν γνώρισαν δεν είχαν τη τύχη ή τη διάθεση, δεν ξέρουν, και πως να σε δελεάσει κάτι το άγνωστο;
Υπήρχαν πάντα και θα υπάρχουν πάντα απώλειες.
Υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα και βάρβαροι στην Ελλάδα όπως παντού, ντόπιοι κι επισκέπτες.
Ευτυχώς όμως σε αντιστάθμισμα είχαμε πάντα τους φιλέλληνες και τους εν δυνάμει Έλληνες, εκείνους δηλαδή που [χωρίς ρίζες ή με μικρές ρίζες καρποφόρησαν σε γη που δεν κατοίκησαν ή από την οποία δεν ανατράφηκαν] βρήκαν το τρόπο μόνοι τους για τούτο αξιοθαύμαστοι.
                             
                       55.
Όσο ευτυχείς είμαστε για τη κληρονομιά μας, τόσο και ανήσυχοι μήπως δεν φανούμε αντάξιοι, μήπως δεν πάμε ένα βήμα παραπέρα σε αυτή τη διαχρονική λαμπαδηδρομία.
Άλλο τόσο όμως ανησυχούν και οι αντίπαλοι της ημετέρας παιδείας κι ολοένα προσπαθούν να μας εκμαυλίσουν.
Δεν είναι που το κατσικάκι χάνει το κοπάδι του, είναι που το τρώει κι ο λύκος.

                        56.
Είναι πανάρχαια ξεκάθαρο αυτό στους Έλληνες: άλλο μόρφωση άλλο εκπαίδευση.
Ούτε αγράμματος σημαίνει μη συνειδητός ούτε και γραμματιζούμενος συνειδητός και μορφωμένος.

Η συνείδηση σπουδάζεται; Μήπως το ήθος, η λεβεντιά, το φιλότιμο;
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να μεταλαμπαδευτούν όλα αυτά και δεν περνάει από τα βιβλία παρά μόνο από το παράδειγμα:
στην οικεία [τους γονείς, τους συγγενείς, τους φίλους]
στο σχολείο [τους δασκάλους, τους συμμαθητές ]
στην εκκλησία [τους ιερείς τους πιστούς]
στο στρατό [τους στρατιωτικούς]
στη κοινωνία [τους συμπολίτες, συνεργάτες, συναγωνιστές, συντρόφους]
Τα βλέπουμε και σήμερα σπάνια, ποτέ δεν ήταν συχνά φαινόμενα, πάντοτε  ήταν ξεχωριστά, πάντοτε αξιοθαύμαστα, πάντοτε αξιοζήλευτα.

                     57.
Το πηδάλιο είναι ένα μικρό και υποβρύχιο όργανο με το οποίο καθορίζει τη πορεία  του πλοίου ο καπετάνιος.
Έτσι και στους λαούς η ηγεσία έχει το πηδάλιο  κι όχι όλος ο πληθυσμός.
Δεν ασχολούνται όλοι με όλα, ο καθένας στο πόστο του.
Το καθοριστικό για τη πορεία των λαών ήταν πάντα το παράδειγμα, και η πάστα των ανθρώπων που ακολουθούν το παράδειγμα και μετέχουν των αξιών που αυτό πρεσβεύει.
Λίγοι ηγέτες αρκούν: λίγοι και καλοί.
 Για τούτο οι αρχηγοί ιδίως οι ηγέτες πολιτικοί οφείλουν να είναι πρωτίστως παιδαγωγοί δια του παραδείγματος τους μόνο.

                    58.
Θύματα άνομων συμφερόντων: ηγέτες κάθε επιπέδου πολιτικοί, στρατιωτικοί, ιερείς,  εκπαιδευτικοί,  καλλιτέχνες και άλλοι καταντούν πιόνια τους σε δολοπλοκίες και δολιοφθορές κάθε είδους.
Σαν άλλοι μισθοφόροι βαρβάρων  δίνουν κακό παράδειγμα στο λαό τους χρηματίζονται και προδίδουν τα ιερά και τα όσια της φυλής τους.
Κρατούν με μαεστρία επαγγελματική τη γνώση μακριά από τα Ελληνόπουλα.
Την υψηλή διδαχή, που μόνη της αρκεί, τη παίρνουν όμως από το παράδειγμα των πατεράδων και των παππούδων τους ή από άλλους φάρους ήθους που τους περιτριγυρίζουν.
Η υψηλότατη διδαχή της αρετής, της αυτοθυσίας, της λεβεντιάς, του φιλότιμου διδάσκεται μόνον δια του παραδείγματος
Όσο αυτό υπάρχει, θα υπάρχει κι εκείνη.
Θύματα πολέμου και μάλιστα υπόγειου ναι υπάρχουν, θύματα ύψιστης κληρονομιάς ηθικής και πολιτιστικής ποτέ!!!

                        59.
Μήπως το σύστημα απαξίωσης των μηνυμάτων των προγόνων μας και αποκαθήλωσης του μύθου μας έχει συγκεκριμένες αιτίες;
Είναι συνειδητή αντίδραση κάποιων ίσως;

                        60.
Η σχέση μας με τους προγόνους είναι μια πηγή του Εθνικού πλέγματος ανωτερότητας μας.
Η άλλη είναι η σύγκριση στο χώρο και στο χρόνο.
Με τους συγχρόνους παρα-ανεπτυγμένους βαρβάρους  της Ευρείας οπής της ανηθικότητας και καιροσκοπισμού.

                        61.
Όποτε ένας Έλληνας μιλάει για την Ευρεία οπή αποκλείει δικαίως την Ελλάδα.
Όταν ένας ξένος μιλάει για την Ευρώπη της ανάπτυξης και του πολιτισμού δεν διανοούμαστε και βεβαίως δεν δικαιούνται να μην περιλάβουν αυτούς που τη δημιούργησαν, τη στήριξαν, τη πότισαν με το αίμα τους για να δρέπουν τους καρπούς της σήμερα όλοι.
Η Ευρώπη του πνεύματος είναι μέλος της Ελληνικής ένωσης πνεύματος σε αντίθεση η Ευρεία οπή δεν μας αφορά.
Το ίδιο ισχύει και για τις λοιπές αποικίες πνεύματος και πολιτισμού σε όλο το κόσμο κι αυτές μέλη είναι.

                        62.
Το ερώτημα συνήθως τίθεται έτσι:
Άραγε πόσο Ευρωπαίοι είμαστε;
Το σωστό θα ήταν:
Πόσο Έλληνες είμαστε κι εμείς και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι, Ασιάτες, Αφρικανοί, Αυστραλοί και εν γένει οι πολίτες του κόσμου;

Με όλους μάς ενώνει το πάν της Ελληνικής παιδείας και πολιτισμού την οποία εν μέρει [τη θεωρία και τους τύπους] μοιράζεται όλος ο κόσμος μαζί μας.
Η διαφορά είναι πως τη δύναμη του παραδείγματος τη παίρνουν πάντα, κι ας μη τη περιμένουν ποτέ, από τους Έλληνες.
Διότι οι Έλληνες φέρουν στη ζωή τους το νόημα του πολιτισμού τους κι ας αγνοούν περιτυλίγματα και φιοριτούρες, είναι φορείς της ουσίας του πολιτισμού τους, αυτού του ήθους συγκεκριμένης εξαιρετικής ποιότητας.

Ας υποθέσουμε ότι ο πρώτος τυχών  βάνδαλος μπαίνει σε κάθε ένα μουσείο με Ελληνικά μαρμάρινα αγάλματα και τα κάνει... μαρμαρόσκονη, θα έχει τελειώσει τότε και το Ελληνικό πνεύμα;
Ας γελάσουμε! Αυτά έχουν γίνει κι όμως είναι εδώ παντού.
Αυτό πίστευαν όλοι εκείνοι που έσπαγαν αγάλματα και ναούς έκαιγαν βιβλιοθήκες και ανθρώπους.

Ας ξυπνήσουν επιτέλους το πνεύμα μόνο με ανώτερο πνεύμα πολεμιέται, με τίποτε άλλο.

                        63.
Τη διδαχή της ουσίας δεν την πήρε η Ευρώπη για τούτο δημιουργήθηκε η Ευρεία οπή της ανηθικότητας, του μεσαίωνα, του παπισμού, της μεταρρύθμισης, του Διαφωτισμού, του προτεσταντισμού του καλβινισμού, του ορθολογισμού, της βιομηχανικής επανάστασης, του καπιταλισμού, του κομουνισμού, του σοσιαλισμού, του ναζισμού, όλων εκείνων των  φαρισαϊσμών που καταλήγουν σε υπολογισμοί για τούτο δεν μας εκφράζει δεν μας ταιριάζει τίποτε από όλα αυτά.

Όλα αυτά δεν είχαν μέτρο τον άνθρωπο και για τούτο δεν τον βόλεψαν είναι σαν στενά παπούτσια που τα αλλάζει γιατί δεν του κάνουν, δεν έγιναν για κείνον.

Την διδαχή της ουσίας τη πήραν όμως κάποιοι λίγοι: οι λεγόμενοι φιλέλληνες, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι, Άραβες, Κινέζοι, Ρώσοι και άλλοι με τους οποίους μας ενώνει το γεγονός ότι γίνονται κι εκείνοι  κοσμοπολίτες ως  Έλληνες του κόσμου.

                    64.
Στενοχωριέται ο λαγός του Αισώπου για τη χελώνα που με τους υπολογισμούς της βγαίνει καμιά φορά πρώτη, όμως η χελώνα πως να νοιώθει για το λαγό;
Άραγε εμείς φθονούμε τους άλλους ή μήπως οι άλλοι εμάς;

Οι αλλοτριωμένοι νοιώθουν υποδεέστεροι μετράνε τα μεγαλεία σε  ποσότητες που ξέρουν: νομίσματα, ορόφους, ταχύτητες, ανέσεις κι άλλα εξαγοράσιμα είδη.
Οι Ξενομανείς και ξενόδουλοι θέλουν κι άλλα, δεν τα χορταίνουν τα μπιχλιμπίδια.
Αυτοί φαίνονται, μιλάνε, ακούνε, τρώνε, βλέπουν, νοιώθουν, λειτουργούν λιγότερο Ελληνικά περισσότερο αμερικάνικα ή ότι άλλο.
Οι πολιτισμοί της επιβολής δια των θεαμάτων έχουν τους υποτελείς τους παντού.
Είμαστε και δηλώνουμε ανώτεροι από τους έχοντες χρήματα να επιδείξουν, γιατί έχουμε Αρετή και λεβεντιά και με αυτά κατακτάμε ότι χρειαζόμαστε δηλαδή λίγα και καλά.
Υπάρχουν λαοί με λερωμένο ποινικό μητρώο.
Αυτοί μπορούν πάντοτε να είναι ανώτεροι: σε κακουργία και απληστία αλλά και στα υλικά μέσα!
Το γεμάτο βαρέλι που κυλάει δεν κάνει θόρυβο, το άδειο χαλάει το κόσμο από τη φασαρία!


                        65.
Η ζήλια είναι δημιουργικό κίνητρο, ο φθόνος καταστροφικό.
 Η διαφορά είναι πως η ζήλια εμπεριέχει ελπίδα αλλαγής, ο φθόνος δεν έχει.
Στις ρίζες της Ελληνικής ευτυχίας είπαμε πως είναι δυο τα εθνικά πλέγματα ανωτερότητας: η φυλή μας και οι βάρβαροι . Και τα δύο προέκυψαν από την ιστορική διαδρομή και τους καρπούς τους.
Στις ρίζες της βαρβαρικής δυστυχίας ο φθόνος για την έλλειψη άξιας κληρονομιάς και χαρισματικής φύσεως.


                        66.
Είμαστε σίγουρα διαφορετικοί κι όμως ταυτόχρονα και τόσο ίδιοι με όλους τους άλλους.
Άνθρωποι με προτερήματα και μειονεκτήματα.
Όλοι οι λαοί λένε ''είμαστε οι καλύτεροι'', εμείς δεν θεωρούμε ότι είμαστε ο εκλεκτός λαός του θεού, αλλά ότι έχουμε λειτουργήσει επανειλημμένα ως τέτοιος, γεγονός που αποδεικνύεται από την ιστορία μας.

Στην ιστορία μας όλο πολέμους είχαμε,
αλήθεια γιατί;
Εμείς είμαστε οι επιθετικοί ή έχουμε πάντοτε πολέμιους;
Συναντάται συχνά σε προσωπικό επίπεδο ή και σε επιθέσεις δημοσιογράφων ή άλλων, μια μορφή κεκαλυμμένου φθόνου και κακίας, πασπαλισμένη με μπόλικη δόση υποτιθέμενης ευγένειας και ανωτερότητας. Λέγεται υποκριτική λογιστική

                        67.
Οι πολέμιοι μας μάς πολιορκούσαν  πάντοτε θέλοντας να μας πείσουν ότι είναι προστάτες μας, αλλά τελικά μέσω "εφιαλτών" εγκάθετων έδειχναν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Δυστυχώς μας έχουν προδώσει άπειρες φορές στην ιστορία σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο οι μεγάλοι άρπαγες.
Από φύσεως πονηροί γίναμε και καχύποπτοι και επιφυλακτικοί!
Είναι διαχρονικό το θέμα των πολέμιων μας "λύκων με προβιά προστάτη".
Νομίζω πως οι επιδιώξεις μας ως πρόσωπα κι ως φυλή μας κάνουν το επίκεντρο αντίθεσης.
Η επιδίωξη της αρετής έχει ενάντιες δυνάμεις ισχυρές και σε κάθε επίπεδο.

                        68.
Έχουμε αποσαφηνίζει και κωδικοποιήσει την ιδιαιτερότητα των επιδιώξεων μας ως λαός, από την αρχαιότητα ακόμη:

Στα δελφικά παραγγέλματα συμπυκνώματα σοφίας και ήθους διαχρονικά.
Οι Έλληνες γνωρίζουν τα δελφικά παραγγέλματα;
κι όμως τα εφαρμόζουν.
Οι Χριστιανοί γνωρίζουν του μακαρισμούς του Χριστού;
κι όμως τους εφαρμόζουν.
Άλλο συνειδητοποίηση κι άλλο εφαρμογή.
Προφανώς καλύτερα να συνυπάρχουν αλλά προτιμητέα είναι η εφαρμογή της συνειδητοποίησης.
Τα δελφικά παραγγέλματα είναι κατά τη γνώμη μου η παλαιά διαθήκη που τελειοποιήθηκε δια της καινής διαθήκης του Χριστού, αφού μεγάλο μέρος αυτών που ο Χριστός ήταν ως τέλεια εφαρμογή τους, ήταν ακριβώς αυτά!
Από αυτή την υπέροχη τελειοποίηση προήλθε ο Ελληνορθόδοξος χριστιανικός κόσμος.

                       

                        69.

Τελικά ποιοί είμαστε;
Η απάντηση είναι απλή :
1.Είμαστε οι υπέρ ανεπτυγμένοι  νότου, βορρά, ανατολής, και δύσης σε επίπεδο διαχρονικής ανθεκτικότητας, προσαρμοστικότητας και προόδου στο πολιτισμό υψηλών ιδανικών.


2.Είμαστε οι γηγενείς κάτοικοι αυτής της υπέροχης γωνιάς του πλανήτη.

3.Είμαστε  οι κατευθείαν απόγονοι των  τρις προκατακλυσμιαίων αυτοχθόνων κατοίκων που επιβίωσαν των τριών κατακλυσμών:  του Δαρδάνου, του Ωγυγίου και του Δευκαλίωνα.

4.Οι γνωστές ρίζες μας ανάγονται στο 700.000 π.Χ.
[Ανθρωπολογικά ευρήματα των οποίων τα αρχαιότερα είναι χρονολογημένα από το 700.000 π.Χ. από το σπηλαίο Πετραλώνων Χαλκιδικής, και τα επόμενα στο 130.000 π.Χ. από το σπήλαιο Θεόπετρας Τρικάλων]
Οι Έλληνες λοιπόν έχουν επιβιώσει από τρεις κατακλυσμούς που σβήνουν τα ίχνη των πολιτισμών που καλύπτουν. Όχι όμως τους Έλληνες.

Συμπέρασμα: έχουμε κάτι που μας κάνει ... μόνιμους, το λένε προσαρμοστικότητα.

5.Παρόλα αυτά απαιτείται να δίνουμε πάντοτε τα διαπιστευτήρια μας.
Έπρεπε να αποδείξουμε τη καθαρότητα της φυλής μέσω DNA για να αποστομώσουμε κάθε λογής εγκάθετους Φαλμεράγιερ και άλλους καλοπληρωμένους.

6.Προσπαθούν  οι πολέμιοι μας να αλλοιώσουν την υπόσταση μας τον πολιτισμό μας την ταυτότητα μας σε κάθε δυνατή της έκφραση.

Βάλλεται η γλώσσα, η ιστορία, η παιδεία, η θρησκεία, η τέχνη, η πολιτική, η οικονομία μας, ο πολιτισμός μας σε κάθε του έκφραση.
Βάλλεται δε υπόγεια, ύπουλα, συστηματικά και κυρίως εκ των έσω.
Ευτυχώς η δράση φέρνει αντίδραση.

                               70.
Με την ανατολή ή με τη δύση;
-Με την Ελλάδα του κόσμου τον ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ!

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Η ευτυχία του να είσαι Έλληνας -Κύριο μέρος Α-

Το κρανίο του αρχαιότερου ευρωπαίου: του 'Ελληνα του σπηλαίου των πετραλώνων χαλκιδικής


.                                             ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ                                         .                                     




Κεφάλαιο Α.   Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ

                    22.
Αξίωμα: Ένας Έλληνας κάνει ότι μπορεί για να εκμηδενίσει την απόσταση  ανάμεσα σε αυτόν και την αρχή του παντός.

Η ιδιαιτερότητα αυτή ονομάζεται φιλοπρωτία, σε αυτήν οφείλεται η πέραν των ορίων μαχητικότητα και ανταγωνιστικότητα της φυλής μας.


                    23.
Το πως και τι επιδιώκει  και επιτυγχάνει κάθε φορά μας δείχνει τι είδους άνθρωπος είναι.
Το επιτυγχάνει αυξάνοντας σε απόλυτο βαθμό τις επιδιώξεις του και τις ικανότητες του με υψηλοφροσύνη και ευγενή άμιλλα;
Το επιδιώκει ανταγωνιστικά βγάζοντας από τη μέση εμπόδια ή και πιθανά εμπόδια που μπορούν να προκύψουν;
Μήπως τελικά μπορεί και τα δύο μαζί;.
Από το μέγα Αλέξανδρο μέχρι και το Καραγκιόζη η ίδια ακριβώς μέθοδος.

                    24.
Βασικοί ψυχικοί παράγοντες για το μεγάλωμα των επιδιώξεων του , η μαχητικότητα του και η μόνιμη τάση να διακριθεί και μάλιστα να άρχει, που μας οδηγεί στα άκρα: ή του ύψους ή του βάθους.
Διαρκής ακαταπόνητη υπερπροσπάθεια με διαρκή ένταση και δράση, ή απόλυτη υποτονικότητα και νωχελικότητα.
Πρόκειται για τη τεχνική του αιλουροειδούς:
απόλυτο νεύρο ή απόλυτη χαλάρωση.
''Ουδέν προς ημάς η μεσότης'' [Αριστοτέλης]

Πρώτος δια του ήθους και της αρετής ή παντοιοτρόπως;
ΦΙΛΟΠΡΩΤΙΑ ή ΦΙΛΟΝΙΚΙΑ                    

                    25.
Ο Έλληνας ζει αυτή τη κυκλοθυμία σε μόνιμη  έξαρση ή ύφεση.
Έχει πάντα τα πανιά του ανοιχτά.
Όταν ο αέρας δυναμώνει και το πανί φουσκώνει μέχρι που φτάνει να πετάει, όταν όμως ο αέρας είναι κόντρα τότε του κόβει τη φόρα μέχρι που βουλιάζει.
Η εύνοια της τύχης είναι ζωτικής σημασίας λόγω της αλλαγής της ψυχολογίας που αυτή συνεπιφέρει.
Με τη θεά τύχη ή χωρίς;
Με τη θεία συνεισφορά γενικά ή χωρίς;
''συν Αθηνά και χείρα κίνει''
''ξεκινάμε κι ο Θεός βοηθός''
''η Παναγιά μαζί μας''

Με τη συμβολή των θείων ή όχι, τεράστια η διαφορά για τον Έλληνα .


                        26.
Το έθνος θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές εδώ και χιλιετίες.
Το ψάχνει διακαώς, το ανακαλύπτει με δυσκολία, το καταγράφει και το ξεκαθαρίζει με σπάνια υπομονή και εργατικότητα.
Τη διαδικασία της συσσώρευσης αλήθειας τη λέει φιλοσοφία και τη κατάληξη της τη λέμε σοφία.
Δεκαετίες τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό είναι λάθος, στοχεύοντας πάντα στο θυμικό, όμως ευτυχώς οι ρίζες είναι πολύ βαθιές και το δηλητήριο δεν τις φτάνει.
Μιλάω για τη άοκνη προσπάθεια εξίσωσης της φιλοσοφίας με την ανοησία, τη γραφικότητα, την σπατάλη φαιάς ουσίας για άχρηστα θέματα.
Της έχουν προσδώσει την εικόνα θεωρητικούρας και της μπουρδολογίας.
Η θεωρία αντί για Ορώ το θεό έγινε
-κάθομαι και χαζολογάω κοιτώντας τη θέα...
Αντί για το "Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν" έχουμε
-φλυαρείν κι εξυπνακίζειν που είναι γνωστό σημαίνει φυγοσοφείν.

Το ερώτημα είναι ποιοί και γιατί προσπαθούν να το κάνουν αυτό;
Οι μη νουνεχείς διαμορφωτές γνώμης: διαφημιστές, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες κι όσοι τους πληρώνουν οι έχοντες χρήμα, οι επιχειρηματίες.
Άρα το καίριο ερώτημα είναι γιατί;
Για μένα είναι η κατηγορία των ανθρώπων που στερούνται ισορροπίας και αγνοούν τι σημαίνει αλήθεια φιλοσοφία άρα και σοφία.
Αυτοί γνωρίζουν μόνο τον υπέρ πάρτης αγώνα, κάνουν σαν γουρούνια για να ζουν υποτίθεται σαν άνθρωποι.
Μόνο που ότι κάνεις αυτό είσαι.

                        27.
Ο φτωχός  Καραγκιόζης οραματίζεται τον εαυτό του ως Μέγα Αλέξανδρο, Μέγα Κωνσταντίνο, Λεωνίδα .
Τι κοινό όμως έχει ο καθένας τους με την Ελληνική πραγματικότητα;
Έλλειψη υλικών πόρων, περίσσευμα πνεύματος και καρδιάς:
 εξυπνάδα, πονηριά, καπατσοσύνη, γενναιοδωρία, μεγαλοψυχία,
 δεν τα είχαν μόνο οι τελευταίοι, τα είχε κι πρώτος.

                        28.
Η φιλοπρωτία δεν είναι απλά εθνική αρετή, είναι τρόπος ζωής των Ελλήνων.
 Δεν έχει υπάρξει σε άλλο έθνος πόλεμος  αυτοθυσίας για τη δόξα αφότου έχει κριθεί η μάχη.
Οι  επτακόσιοι έφεδροι Θεσπιείς  που έμειναν με τους τριακόσιους  του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες ήταν οι στρατιώτες που πολέμησαν χάρη της δόξας και πέθαναν για αυτή σε ένα πόλεμο που είχε ήδη κριθεί και το ήξεραν.
Οι Σπαρτιάτες δεν μπορούσαν να φύγουν γιατί τα ήθη και τα έθιμα τους δεν το επέτρεπαν θα εξευτελίζονταν, όπως έπαθε ο απεσταλμένος του Λεωνίδα που πήγε να μεταφέρει τα νέα και δεν πρόλαβε τη μάχη όταν επέστρεψε αφού όλα είχαν τελειώσει. Παρόλο που σε επόμενη μάχη όπου έλαβε μέρος και μάλιστα δείχνοντας εξαιρετικό ηρωισμό στη μάχη δεν τιμήθηκε μαζί με τους υπόλοιπους θεώρησαν απλά ότι ξέπλυνε τη ντροπή του για τις Θερμοπύλες.
Οι Θεσπιείς όμως μπορούσαν κάλλιστα να φύγουν, μαζί με όλους τους άλλους, που έφυγαν διωγμένοι από το Λεωνίδα όταν έμαθε ότι ο Εφιάλτης φέρνει από πίσω τους πέρσες για να τους κυκλώσουν.
Δεν έφυγαν από μια χαμένη μάχη, δεν είχαν κανένα λόγο να μείνουν και να αυτοθυσιαστούν εκτός από τη φιλοπρωτία.
Αυτό είναι θαυμαστό και μοναδικό γεγονός στην ιστορία.
Τη συμπεριφορά αυτή σε προσωπικό επίπεδο τη λέμε Λεβεντιά.

                        29.
Πόσοι Έλληνες  έχουν δει το πρόσωπο τους στο καθρέπτη και πίστεψαν ότι ανήκει σε κάποιο κουρελή, νηστικό, ταλαίπωρο, φτωχοδιάβολο;
Επί τουρκοκρατίας πολλοί για τούτο ο καραγκιόζης βρήκε τη θέση του στην λαϊκή μας παράδοση.
Υπήρξε ένας ψεύτικος ηθοποιός αλλά πολύτιμος για τις αλήθειες που δίδαξε: ήθος.
Παρουσιάζεται: πολυμήχανος, ολιγαρκής, γενναιόδωρος αν και φτωχός, καταφερτζής, καπάτσος και αστείος [κακομούτσουνος, τεμπέλης, κατεργάρης και άστατος].
Τα όνειρα του έχουν να κάνουν πάντα με τη κοιλιά του που γουργουρίζει.
Έχει όμως γενναιοδωρία, μεγαλοψυχία, εξυπνάδα, ευρηματικότητα έχει πολλές αρετές που κάνουν τον Έλληνα να ταυτίζεται μαζί του.
Είναι μια άρτια καρικατούρα του.

                   

                    30.
Ο Έλληνας λοιπόν φτιάχνει μόνος του τις καρικατούρες που του ταιριάζουν ακόμη και αυτοσαρκαζόμενος.
Δεν συγχωρεί όμως κανέναν δικό μας ή ξένο, που επιδιώκει να κακολογήσει και να χύσει δηλητήριο φτιάχνοντας δήθεν το πορτραίτο του, τραβώντας τη καρικατούρα του από τα μαλλιά κάνοντας σάτιρα με εξυπνακισμούς.
Η κακή προαίρεση μυρίζει από μακριά.
Η καλή προαίρεση φαίνεται επίσης.
Τα ιερά και τα όσια όμως δεν σηκώνουν σάτιρα αφού καταντάει σε βεβήλωση, οπότε ακόμη και η καλή προαίρεση καταντάει σε αστοχία.

                    31.
Προσπαθούμε οι Έλληνες να υπερβούμε τη πεζή πραγματικότητα σε κάθε τομέα.
Όμως μετά υστερούμε σε αυτή τη πεζή πραγματικότητα των υλικών αγαθών.
Βλέπετε όσοι είναι απολύτως προσανατολισμένοι σε αυτήν την πραγματικότητα σαν άλλες χελώνες στο μύθο του Αισώπου, περνάνε το λαγό που δεν τα υπολογίζει και πολύ τα πράγματα.
Όμως ο λαγός, αν και χάνει στον αγώνα με τη χελώνα, δεν είναι παρά ευτυχής, επειδή η φύση του τον στόλισε με γρηγοράδα, κι ας χάνει καμιά φορά.

                    32.
Όταν οι Έλληνες επικεντρωνόμαστε στην υλική πραγματικότητα γινόμαστε ιδιαιτέρως πετυχημένοι [βλέπε τον Ωνάση] αλλά δυστυχείς.

Μας αρέσει  η καλοπέραση, κι έτσι όταν χρειάζεται -δηλαδή πάντα - γινόμαστε πολυπράγμονες για να το πετύχουμε.
Μετά ξεκουραζόμαστε στο πολλαπλάσιο επειδή εφαρμόζουμε το:
 "δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο".
Αυτή η τάση της ελάχιστης προσπάθειας για το μέγιστο αποτέλεσμα μας κάνει  πολυπράγμονες, ευρηματικούς και προφανώς αποτελεσματικούς.

Το ιδανικό μας είναι:
Ευρυμάθεια αφενός, και εξειδίκευση αφετέρου.
Σφαιρική γνώση της πραγματικότητας επιτυγχάνουμε με μεγάλο εύρος γνώσεων σχετικά επιδερμικό.
Αυτή είναι η υποτιθέμενη ημιμάθεια των Ελλήνων για την οποία κατηγορούμαστε ενίοτε από δικούς μας και ξένους ως ξερόλες και ημιμαθείς. Φαίνεται πως είμαστε όντως και τα δύο με την καλή όμως του όρου έννοια.
Αφετέρου επιδιώκουμε την εξειδίκευση ώστε σε ένα τουλάχιστο τομέα να είμαστε  βαθιοί γνώστες.
Αυτή, η δειγματοληπτική εμβάθυνση μέχρι το μεδούλι, γίνεται επειδή , πιστεύουμε στην αρχή της αναλογικότητας του παντός:
"όλες οι αλήθειες, στο τέλος συμβάλουν σε μια",
Αυτή την Αρχή, το Λόγο, το Θεό, τη Ψυχή, τη Φύση όπως θέλει το λέει ο καθένας.
Όπως φαίνεται, όσοι το πιστεύουμε αυτό, πιστεύουμε και πως αυτή η αλήθεια διέπει το σύνολο των πραγμάτων ως συνδετικός κρίκος, και για τούτο πρέπει να είναι ανεξάρτητη της εφήμερης πραγματικότητας, δηλαδή ανεξάρτητη από χρόνο ύλη και τα σχετικά.

Έτσι δημιουργήθηκαν η φιλοσοφία που δημιουργεί τη σοφία δια της θεωρίας  και οι επιστημονικοί τομείς της.
Αυτή την επιλογή της Ευρυμάθειας και  της εξειδίκευσης τη βρίσκουμε.
στον ορισμό του τζέντλεμαν.
Παρόλο που προέρχεται από την Ελληνική παιδεία,  κράτησαν τον τύπο κι έχασαν την ουσία.
Εμείς θέλουμε τη γνώση για τη σοφία και κείνοι για το σθένος.
Αυτή είναι η ουσιωδέστερη διαφορά μεταξύ του Ελληνικού πολιτισμού και του λεγόμενου Δυτικού ή ψευδοελληνικού θα έλεγα.
Άρα
Αισθανόμαστε και συναισθανόμαστε περισσότερα από όσα μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας, λόγω εξάσκησης σε βάθος χρόνου χιλιάδων ετών  προσηλωμένοι στου σωστούς στόχους:
''Πνεύμα και Ηθική'' που έλεγε κι ο Αυλωνίτης...

Το κυριότερο είναι πως μπορούμε να κάνουμε τα δεκαπλάσια από αυτά που υποσχόμαστε, αλλά περιοριζόμαστε να υποσχόμαστε λίγα αλλά καλά.

Σε αυτό συμβάλει και η σάτιρα προσπαθεί να διαβρώνει το μύθο μας κι όπου αυτός είναι κίβδηλος το καταφέρνει.
Προσπαθεί έτσι να πλήττει  και την υπέρμετρη αυτοπεποίθηση μας στην εικόνα που έχουμε για εμάς ώστε να έχομε μετριοφροσύνη και αυτοσυγκράτηση ενίοτε το καταφέρνει.

Χάρη της  αλήθειας να πούμε και κάποια άλλα πράγματα με το όνομα τους.
Πότε γίνονται αυτά που περιγράψαμε παραπάνω;
Όταν υπάρχει ιδανικό περιβάλλον: ελευθερία, μπέσα και δικαιοσύνη σεβασμός. Αλλιώτικα...!
Είναι δίκοπο μαχαίρι η καπατσοσύνη, πότε εργαλείο, πότε φονικό όπλο.
Δίνει ευελιξία χελιού κι ότι αυτό σημαίνει.

                          33.
Η φιλοπρωτία δεν είναι μόνο αρετή, όπως και η ικανότητα  μπορεί να γίνει από ύψιστη αρετή χείριστο ελάττωμα.
Αν η φιλοπρωτία δεν επιτυγχάνεται υπό προϋποθέσεις [δηλαδή αρετή, γνώση, ήθος, αυτοθυσία, ανιδιοτέλεια] ξεπέφτει σε φιλονικία.
Η φιλονικία γεννά ραδιουργία και κακουργία, μετατρέπεται σε μετάλλαξη αλαζονείας και εγωισμού και οδηγεί σε καιροσκοπισμό δημαγωγία και τυραννία μικρής ή μεγάλης κλίμακας αναλόγως των δυνατοτήτων. Από κωμωδία μέχρι τραγωδία.

                    34.
Από την βαθύτατη και οξυδερκή παρατήρηση και γνώση της πραγματικότητας και της ουσίας της ζωής, πηγάζει η τραγωδία και η κωμωδία.
Συγκρούσεις και φαινόμενα που:
-κυριαρχούν σε προσωπικό, κοινωνικό, και πνευματικό επίπεδο υψίστης βαθμίδος

 -είναι δοσμένα με ακρίβεια αν και μεταφορικά και διέπονται από λεπτές ισορροπίες.
-Μυθολογία-

 -δεν μπορούν να διαθέτουν την παραμικρή υπερβολή γιατί καταντάνε ή βαρύγδουπα ή γελοία,

Αποτελούν την ύψιστη διδασκαλία του λαού την τελειότερη ψυχαγωγία από  την αρχαιότητα έως σήμερα.
 
                    35.
Άλλωστε η διαφορά ανάμεσα σε τραγωδία και κωμωδία είναι περισσότερο θέμα οπτικής γωνίας και διάθεσης παρά περιεχομένου.

                    36.
Τόσο ο τραγικός όσο και ο κωμικός ήρωας έχει μέτρο, λογική, σωστή αίσθηση σοβαρότητας ή περιπαικτικής διάθεσης αναλόγως.
Είναι οι επιλογές του που τον κάνουν ήρωα όχι η φύση του.
Πολλές φορές όντας απλός  πολίτης τα βάζει με θεούς και... άρχοντες.
Δεν έκανε μυθοπλασία ο συγγραφέας, ούτε κωμωδίας ,ούτε τραγωδίας δίδασκε το μύθο με τη δική του οπτική γωνία στηριζόμενος στο μύθο, που ήταν γενικά γνωστός και πανάρχαιος.
Στην Ελληνική τέχνη δεν έχουμε υπέρ- ήρωες ακόμη και οι λεγόμενοι ημίθεοι ήταν υπαρκτά πρόσωπα με εξωπραγματικά κατορθώματα.
   
                    37.
Υπάρχουν διάφορες αγωγές για να συμφιλιώνεται ο άνθρωπος με τη πνευματικότητα του, η πιο υψηλή  είναι η θρησκεία, αμέσως μετά είναι η θεατρική διάθεση, τραγική ή κωμική.
Οι Έλληνες και με τις δυο αυτές αγωγές τα πήγαν υπέροχα διαχρονικά, αν και τα δύο θα πρέπει να ξέρουμε, είναι ενασχόληση με τα θεία.
Το θέατρο προέρχεται από μετεξέλιξη ιερής τελετουργίας.
Αλλά και με τα δύο η σχέση είναι ιδιαίτερη: στενή μεν αποστασιοποιημένη δε.
Κοντά στη εκκλησία  στα διδάγματα της μακριά  όμως από το παπαδαριό μη πιάσουμε και ψείρες...
Δεν κάνει το ράσο το παπά αλλά ο παπάς το ράσο.


                    38.
Κωμικοτραγική η ζωή μας όπως παντού στο κόσμο, απλά πιο κωμικές και πιο τραγικές μαζί οι κορυφώσεις λόγω ιδιοσυγκρασίας, ιστορίας και συγκυριών των Ελλήνων.

                    39.
Μαθαίνουμε να συμπεριφερόμαστε τόσο στη δυστυχία όσο και στην ευτυχία σαν να επρόκειτο για δυο απατεώνες!
Ούτε πολύ γέλιο ούτε πολύ δάκρυ. Ώστε να μην υπερβάλουμε.
''Μηδέν άγαν" [μην υπερβάλεις] και
 "μέτρον άριστον"[άριστο είναι το μέτρο]

                    40..
Με αυτή τη κουμπωμένη εκφραστικότητα που πρέπει να ξεθυμάνει σιγά -σιγά για να μην καταρρεύσει, κάτι πρέπει να παίζει το ρόλο μιας βαλβίδας εκτόνωσης ασφαλείας.
Όπως με το νευρικό κλονισμό, ο συντετριμμένος άνθρωπος ,από δεινά που τον βαραίνουν, εκτονώνεται αυτόματα, χωρίς να τρελαθεί.

Η μουρμούρα, μου φαίνεται, είναι αυτός ο μηχανισμός, και είναι νομίζω έμμεση έκφραση αντοχής στα πάνδεινα, που έχει περάσει ο κόσμος μας στις ατελείωτες περιπέτειες του:
κατακλυσμοί, σεισμοί, λιμοί, πόλεμοι, γενοκτονίες, σκλαβιές, ταλαιπωρίες αβάστακτες και ανείπωτες

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Η ευτυχία του να είσαι Έλληνας





.                                                 ΕΙΣΑΓΩΓΗ                                        .

                                                     1.
Ορίζουμε ως ευτυχία και ευδαιμονία την διαδικασία εκπλήρωσης του σκοπού της ύπαρξης μας.
Όταν το πετυχαίνουμε αυτό το καταλαβαίνουμε, επειδή ακόμη και μέσα στις ταραγμένες συνθήκες του περιβάλλοντος μας εμείς είμαστε γαλήνιοι για την ευστοχία μας.
Είμαστε τότε ταυτισμένοι με την αυθεντική φύση μας και την πραγματικότητα.
 Η απόσταση που διανύουμε προς το στόχο μας δεν είναι αδιάφορη, αλλά η ορθότητα της κατεύθυνσης είναι η προτεραιότητα.



2.
Σε αναλογία δυστυχία είναι η διαδικασία μη εκπλήρωσης των αυθεντικών στόχων μας.
Τότε είτε η τύχη στέκεται ενάντια στην εκπλήρωση των σκοπών μας  -στασιμότητα- ή στοχεύουμε μέσω της αυταπάτης σε λάθος στόχο -ξεστράτισμα-.
Δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ακριβώς την αυθεντική μας φύση, ώστε να βρούμε τον ενθουσιασμό να την εκπληρώσουμε.

Η αίσθηση κενού ή λάθους σημαίνει αγεφύρωτη απόσταση μεταξύ πραγματικότητας και αυτού που εμείς καταλαβαίνουμε ή νοιώθουμε ως τέτοια .
Δυστυχία λέμε επομένως την απόκλιση μεταξύ των στόχων μας και της πραγματικότητας μας.
Πρόκειται για την αυταπάτη μας ή την οκνηρία μας.

3.
Μια τεράστια και αγεφύρωτη απόσταση μεταξύ της εικόνας μας και της αυθεντικής πραγματικότητας δημιουργούν η Φιλοπρωτία και η ανικανότητα.
 Να θέλει κανείς το πρώτο ρόλο και να μην μπορεί να έχει ούτε τον τελευταίο, κωμικοτραγικό!
Για τούτο η πρώτιστη ανάγκη για την επίτευξη της ευτυχίας είναι η αυτογνωσία..
Δεν υπάρχει ευνοϊκή πραγματικότητα για κείνον που δεν ξέρει ποιος είναι και που πάει.

4.
Όσο μεγαλύτερη είναι η αυταπάτη και η φιλοδοξία τόσο πιο δυστυχισμένοι είμαστε.
Άρα όταν κανείς είναι εξαιρετικά δυστυχής σημαίνει πως
ή δεν ξέρει τι του γίνεται ή έχει τεράστιο κενό δυσαναπλήρωτο να φέρει σε πέρας ή απλά έτσι νομίζει.
Οι ''πτωχοί τω πνεύματι'' δεν κάνουν τέτοιες σκέψεις, είναι μακάριοι [σαν τα πουλάκια: σπόρος= ευτυχία, γάτος= δυστυχία].

Οι άνθρωποι με εξαιρετικές ικανότητες λέγονται ιδιοφυίες και είναι αυτοί με το υψηλό δυναμικό  προς εκπλήρωση άλλοτε είναι φιλόδοξοι κι άλλοτε όχι είναι όμως υψηλόφρονες σίγουρα.
Βλέπουν από ψηλά λόγω ευφυΐας και ταλέντου επομένως φρονούν κι έτσι.
Αν η δυστυχία ήταν συνδεδεμένη με την απόσταση μεταξύ στόχου και δυναμικού τότε οι υψηλόφρονες, θα ήταν πάντοτε δυστυχείς και μάλιστα οι δυστυχέστεροι όλων.
Ο υψηλόφρων δυστυχής εξορισμού; Δεν νομίζω ότι ισχύει.

Ο Αριστοτέλης δίνει την απάντηση:
"ο ιδιοφυής είναι μελαγχολικός!"
Άρα ο ιδιοφυής δεν είναι  δυστυχής αφού άλλο μελαγχολία κι άλλο δυστυχία.
Η μελαγχολία μπορεί να φαίνεται σαν  μια μικρή δυστυχία αλλά δεν είναι.
Το αντίθετο μάλλον, είναι η θεία χάρη εφόσον ευοδωθεί η φύση της ιδιοφυίας και καρποφορήσει.
Τη βροχή και το κεραυνό τη γεννούν τα σκουρόχρωμα σύννεφα.
Ζωής και φωτός αρχή το μέλαν.
Είναι δυνατότητα μεγάλης ευτυχίας το να είσαι ιδιοφυία αν βρεις το δρόμο σου, αν όχι τότε ναι, τότε γίνεσαι ο δυστυχέστερος όλων.

5.
Η ευτυχία μας εξαρτάται από το μέγεθος, την δυσκολία και τη ποσότητα των στόχων μας από τη μία μεριά, ενώ από την άλλη εξαρτάται από τη φύση της πραγματικότητας, των ικανοτήτων μας αλλά και το περιβάλλον μας.

6.
Μπορεί να είμαι ευτυχής γιατί  έχω βολικούς και ισορροπημένους στόχους που εκπληρώνονται  λόγω προσιτών διαστάσεων, μικρού βαθμού δυσκολίας, μικρού πλήθους.
Από άποψη πιθανοτήτων είναι πιθανό να εκπληρωθούν οι μικροί μας στόχοι ακόμη και χωρίς συμβολή της τύχης, ενώ οι υψηλές, οι μεγάλες και οι πολλές προσδοκίες ευοδώνονται  μόνο αν συνοδεύονται κι από τις αντίστοιχες συνθήκες ικανοτήτων και περιβάλλοντος, πράγμα σπάνιο.
Είμαι ευτυχής τότε επειδή μπορεί μεν να έχω επιθυμίες παράλογες και μακριά από το μέσο όρο του κοινού ανθρώπου, αλλά η πραγματικότητα δεν τις κατατρέχει.
Έχοντας μάλιστα τις ιδιαίτερες ικανότητες προσωπικές, κοινωνικές και συνθήκες περιβάλλοντος, καταφέρνω πράγματα που είναι θαυμαστά και φαίνονται ως υπεράνθρωπα κατορθώματα.
Τότε μιλάμε για τύχη αγαθή και για ευδαιμονία, αν αυτή συνεπικουρεί τα μέγιστα.
Για τούτο οι Έλληνες έχουν περί πολλού την θεά Τύχη.
Εξάλλου ευτυχία σημαίνει καλή τύχη.

7.
Έχουμε μια ιδιόμορφη  εξάρτηση της ευτυχίας από τη τύχη.
Πιστεύουμε πως: "θα γυρίσει κι ο τροχός..." και ταυτόχρονα λέμε ''η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς'' γιατί διαπιστωμένα ισχύουν και τα δύο.
Ο τολμών νικά!

8.
Οι μαχητές της ζωής έχουν μια γαλήνη  που προκύπτει: από την εξοικείωση με αυτή τη διαδικασία της αυτοεκπλήρωσης, αλλά και από την εξοικείωση με τον εαυτό τους, τον αυθεντικό εαυτό τους και τη πραγματικότητα.

Υπάρχουν και οι άπληστοι, αυτοί  δεν ξέρουν ούτε τον εαυτό τους ούτε τι τους ταιριάζει, απλά είναι ανταγωνιστικοί:
 θέλουν πάντα να νικάνε και πολλές φορές πάση θυσία , είναι αυτό που λέμε δεν ξέρουν τι τους γίνεται, κι ας είναι προικισμένοι άνθρωποι συνήθως.

9.
Η αυταπάτη που ονομάσαμε δυστυχία λειτουργεί θετικά και αρνητικά.
Αρνητικά ως αποτρεπτικό, αποκαρδιωτικό γεγονός.
Δεν είμαι αυτό που επιθυμώ ή είμαι κάτι που δεν επιθυμώ και στενοχωρούμαι για αυτό.
 Είναι μια μορφή ύβρεως αφού χάνεται ο ειρμός και το νόημα της εκπλήρωσης του εαυτού μας.
Νομίζοντας ότι αυτά που μας λείπουν  μας εμποδίζουν χωρίς λόγο, ή ότι δεν είναι μέρος του πεδίου που πρέπει να διατρέξουμε ώστε να βγούμε νικητές.
Λειτουργεί όμως και θετικά: ως πρόκληση-πρόσκληση να υπερβούμε το φαινομενικά ανυπέρβλητο.

10.
Όσοι ασχολούνται με τα θέματα ευτυχίας και συμβουλεύουν. προσπαθούν συνήθως  να πείσουν, ώστε να αλλάξουν οι προσδοκίες, είτε να γίνουν πιο εύστοχες, είτε πιο συνειδητές και ταιριαστές.

Πολλές φορές αυτές που προκύπτουν όχι απλά δεν είναι πιο μικρές αλλά είναι τεράστιες και φαινομενικά αταίριαστες.
Εμφανίζεται το παράδοξο να καταφέρνει κανείς πράγματα υπέροχα και θαυμαστά επειδή του ταιριάζουν, και βρίσκει τον ενθουσιασμό να προχωρήσει εκεί που όλοι οι υπόλοιποι σταματούν.
'Έρχεται δηλαδή τότε η πραγματικότητα, να μας υπενθυμίσει ότι τα φαινόμενα απατούν.
Το μικρό είναι μεγάλο και το μεγάλο μικρό αναλόγως τι, που, πως, πόσο, πότε και γιατί.

11.
Εδώ έρχεται το υπερφυσικό και η θρησκεία να ταιριάξει.
Σχεδόν όλες οι εκκλησίες και θρησκείες του κόσμου μιλούν για αποδέσμευση από την ύλη και τα φαινόμενα που απατούν.
Μιλούν για εξαΰλωση και πνευματικότητα για ιερά και όσια για ουσία και απαξία.
Οι ιερείς προτρέπουν στην ανάδειξη της ψυχής, και μέσω της αποδέσμευσης από τα υλικά μέσα και τους εγωισμούς, επιδιώκουν κι ενίοτε  εξυψώνουν τη ψυχή.
Όλες ανεξαιρέτως οι θρησκείες έχουν και τα παπαδαριά τους που λειτουργούν καιροσκοπικά σαν τα ζώα.

12.
Στα ζώα το άνοιγμα ανάμεσα σε πραγματικότητα και τους στόχους τους είναι ελάχιστο. Οι βασικές επιδιώξεις του ζώου καλύπτονται από τις γύρω του δυνατότητες .
Τα ζώα είναι καιροσκόποι προσαρμοσμένοι  πλήρως στο περιβάλλον και τα δεδομένα του, για τούτο δεν είναι ούτε δυστυχή ούτε ευτυχή.
Το πουλάκι τη μια είναι ευτυχές με το σπόρο που βαμέσως γίνεται δυστυχές γιατί το κυνηγάει η γάτα.
Οι άνθρωποι όμως που ζουν σαν ζώα ,καλύπτουν μεν τα βιοτικά τους θέματα αλλά έχουν κι άλλες ανάγκες που μένουν ανεκπλήρωτες.
"Ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με τροφή" για τούτο καταντούν φαινομενικά αδιάφοροι ή και πωρωμένοι, εντούτοις απολύτως Δυστυχείς.
Λένε ''κάνουμε σαν γουρούνια για να ζήσουμε σαν άνθρωποι''.
Αυτή η κόλαση ξεκινάει από εδώ.

13.
Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για ευτυχισμένα ή δυστυχισμένα ζώα τουλάχιστον δεν έχουμε αυτή τη γνώση ακόμη ώστε να δούμε αν όντως είναι όπως νομίζουμε μηδενική η ένταση και η απόσταση  ανάμεσα στο θέλω και στο είναι των ζώων.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα πετούμενα του ουρανού είναι ευτυχή.
Εγώ δεν νομίζω να χαίρονται με το διαρκές κυνήγι από τα αρπακτικά του αέρα, της γης και της θάλασσας. Απλά επιβιώνουν.
Αυτό ακριβώς κάνουν και οι άνθρωποι  που ζουν ως ζώα.

     14.
Αντίθετα με τα ζώα οι άνθρωποι έχουν προσδοκίες "θέσει και φύσει" ακόμη και μη εκπληρώσιμες.
Λαχταράνε την αθανασία , παρόλο που το μόνο σίγουρο στη ζωή είναι ότι όλοι θα πεθάνουν.
Ελάχιστοι  άνθρωποι αντιλαμβάνονται  ότι η ψυχή μας μόνο συνεχίζει να υπάρχει διαχρονικά,  αυτοί αντιλαμβάνονται και την μετά θάνατον ζωή ως κάτι το άξιο στο οποίο μπορεί να αποταμιεύσει κανείς τη ποιότητα ψυχής και τίποτε άλλο.

15.
Το γεγονός ότι πολλοί λειτουργούν σαν απροσάρμοστα όντα δεν σημαίνει  ότι είναι αυτοί το αντιπροσωπευτικό δείγμα, που θα μας δώσει τα χαρακτηριστικά για τον ορισμό του τι είναι, και τι δεν είναι ο άνθρωπος.
Δεν μπορούμε να ορίσουμε τον άνθρωπο σαν το ζώο, που θέλει περισσότερα από όσα φτάνει.
Ούτε είναι ο άνθρωπος το απροσάρμοστο ον, που φαίνονται κάποιοι να πιστεύουν.
Δεν μπορούμε να ορίσουμε τον άνθρωπο σαν το όν που φέρνει  τη δυστυχία εγγενή, μέσα του.
Δεν μπορούμε να το κάνουμε ενόσω, πολλοί άνθρωποι φέρουν εγγενώς την ευτυχία μέσα τους, χτίζουν όλη την ύπαρξη τους γύρω από την αλήθεια, την αυθεντικότητα και τη διαχρονική ουσία του κόσμου το Λόγο ή ψυχή.
"Εν αρχή ην ο Λόγος."

16.
Θα μπορούσαμε όμως κάλλιστα, να ορίσουμε τον άνθρωπο, ως το κωμικοτραγικό ζώο, που ενώ φέρει την ευτυχία  μέσα του, συχνά την ψάχνει οπουδήποτε αλλού, χωρίς να τη βρίσκει.
Σαν το μύωπα, που ψάχνει παντού τα γυαλιά του, ενώ τα φοράει.


17.
Όσο περισσότερο ο άνθρωπος ψάχνει εξωτερικά σε πολιτισμούς και υλικά αγαθά,  τόσο περισσότερο διευρύνεται το χάσμα, μεταξύ αυτού που έπρεπε να νιώθει, και αυτού που νιώθει.
Προσπαθεί κι αποτυγχάνει να βρει τον κοινό τόπο του παντός τη ψυχή του.
Ο άνθρωπος είναι μέρος μικρό κι απειροελάχιστο του κόσμου, και μέσω της ψυχής του αξεχώριστο μέλος του κόσμου: Κοσμοπολίτης.

18.
Αν και ο άνθρωπος φέρνει μέσα του την ευτυχία , ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων έχουν μεγαλύτερη προδιάθεση σε αυτή την επίτευξη.
Ακόμη και μερικά έθνη. Ανάμεσα σε αυτά σίγουρα είναι το Ελληνικό έθνος από την άγνωστη απώτατη  αρχαιότητα έως τους σημερινούς ζώντες απογόνους του τους νέους Έλληνες.

19.
Θέση αυτού του βιβλίου είναι πως ο Έλληνας λόγω προϊστορίας, ιστορίας, κληρονομικότητας και χαρακτήρα παρουσιάζει μεγαλύτερη έφεση στα πνευματικά θέματα, διατηρώντας παράλληλα μια λεπτή ισορροπία, μια αρμονία στα βιοτικά θέματα, κατορθώνοντας  να φτάσει σε υψηλά επίπεδα πνευματικότητας: ενοποίησης του με τη ψυχή το Λόγο του παντός του λεγομένου Κόσμου.
Για τούτο περήφανος ο Έλληνας δηλώνει εξαρχής ευτυχής κοσμοπολίτης!

20.
Αν δηλαδή το να είσαι άνθρωπος σημαίνει με βεβαιότητα ενός ποσού ευτυχίας, το να είσαι 'Έλληνας προοιωνίζει μια μεγαλύτερη δόση και πιθανότητα.

21.
Μιλάμε για την
ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ
αλλά και μια δυνατότητα:
ΤΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ.

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

ΠΡΟΣ ΕΝΟΙΚΙΑΣΗ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ;


Ακούγεται εξωφρενικό, αλλά αυτό το καλοκαίρι ίσως να είναι το τελευταίο που θα μπορούμε να χαρούμε ελεύθερα τις Ελληνικές παραλίες!
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση σχεδιάζει εγκληματικό νομοσχέδιο για να ξεπουλήσει τις παραλίες μας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αν αυτό περάσει, τα παιδιά μας κινδυνεύουν να κληρονομήσουν μια Ελλάδα με τσιμεντωμένες παραλίες, που κάθε σπιθαμή τους θα ανήκει σε εταιρίες και πρόσβαση θα έχουν μόνο όσοι πληρώνουν. Έχουμε όμως μια ευκαιρία να αποτρέψουμε αυτό το έκτρωμα πριν είναι πολύ αργά.

Την Τρίτη κλείνει η δημόσια διαβούλευση για το νομοσχέδιο και οι Υπουργοί Οικονομικών και Τουρισμού ελπίζουν να περάσει απαρατήρητο. Έχει όμως ήδη αρχίσει να γιγαντώνεται ένα κίνημα αντίδρασης και εμείς σκοπεύουμε να τους παραδώσουμε χιλιάδες φωνές διαμαρτυρίας και να δημιουργήσουμε θύελλα στα ΜΜΕ. Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θέλει η κυβέρνηση λίγο πριν τις Ευρωεκλογές -- μια τεράστια κατακραυγή από χιλιάδες πολίτες που θα ξεσκεπάσει το σκάνδαλο.Ας δημιουργήσουμε λοιπόν ένα τσουνάμι διαμαρτυρίας από κάθε γωνιά της Ελλάδας, για να σταματήσουμε το σχέδιο νόμου πριν φτάσει στη Βουλή. Υπόγραψε το ψήφισμα τώρα και διάδωσέ το στους πάντες!
Το νομοσχέδιο όχι μόνο νομιμοποιεί τις αυθαίρετες επιχειρήσεις που ήδη καταπατούν παράνομα τις παραλίες αλλά μάλιστα επιτρέπει σε εταιρίες να καλύψουν κάθε σπιθαμή δημόσιας παραλίας στην Ελλάδα με ομπρέλες και πλαστικές ξαπλώστρες, να χτίσουν πάνω στο κύμα, ακόμη και να μπαζώσουν τις θάλασσες!


Οι παραλίες της Ελλάδας έχουν επιβιώσει χιλιάδες χρόνια ιστορίας και οι προγονοί μας έδωσαν αγώνες για να μπορούμε να χαιρόμαστε ελεύθερα τους φυσικούς θησαυρούς αυτής της χώρας. Τώρα είναι η δική μας σειρά να ενώσουμε τις φωνές μας για να προστατεύσουμε τη φυσική μας κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Η μόνη δύναμη που μπορεί να σταματήσει αυτό το έγκλημα είμαστε όλοι εμείς! Υπόγραψε το ψήφισμα τώρα και προώθησε το σε φίλους και γνωστούς.


Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ
Το φηφιακό βιβλίο για την αριθμητική και τη γεωμετρία

ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΘΕΜΑΤΑ

Τα βασικά (36) εργαλεία (33) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ (23) ΒΙΝΤΕΟ (20) έξυπνα κόλπα (18) κυψέλη (16) μελισσοκομική ιστορία (16) ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ (15) ανακοινώσεις (14) αυτοπροστασία (12) ΚΟΦΙΝΕΛΟ (11) SKEP (10) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ (10) το σύστημα μου (10) κατασκευές (9) οδηγίες (9) ΒΑΣΙΛΟΤΡΟΦΙΑ (8) απόψεις (8) ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΚΥΨΕΛΗ (7) Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ (7) ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ (7) Συσκευασίες μελιού (7) βιβλία (7) κυψελη (7) παραδοσιακή μελισσοκομία (7) Μελισσοκομική Πρακτική (6) κυψέλη άμστελ (6) περιβάλλον (6) συσκευασίες (6) το μελισσοκομείο μου (6) Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΣΑΝ ΕΜΠΕΥΣΗ (5) ΚΥΨΕΛΗ ΚΟΡΜΟΣ (5) βασιλικός πολτός (5) οικειακή διατροφική αυτάρκεια (5) παράξενα (5) συσκευασία (5) φυσική ζωή (5) 1.ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (4) ΓΥΡΗ (4) Γερμανική μελισσοκομεία (4) Ελληνική σοφία (4) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ (4) ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ (4) ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΡΙΣΤΕΑΣ (4) ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (4) αποφθέγματα (4) δράσεις (4) εχθροί της μέλισσας (4) κοινωνία (4) νομικά θέματα (4) πολιτική (4) σκέψεις (4) το εργαστήρι του βασιλοτρόφου (4) ¨ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ (3) ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ (3) ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (3) Ελλάδα (3) ΙΣΤΟΡΙΑ (3) ΚΟΣΜΗΜΑ (3) ΚΥΨΕΛΗ ΠΟΛΗΣ (3) ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΕ ΤΙΤΛΟΥΣ (3) ΠΡΟΠΟΛΗ (3) Πρόσωπα της Ελληνικής μελισσοκομίας (3) ΤΟΠΙΑ (3) ΦΥΛΕΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ (3) ΧΤΙΣΙΜΟ ΚΗΡΗΘΡΑΣ (3) ανέκδοτο (3) βότανα (3) διεθνώς (3) ιστοσελίδες μελισσοκομίας (3) μεταλλαγμένα (3) μεταφορικό μέσο μελισσοκόμων (3) πλαστική κυψέλη (3) προιόντα (3) TOP BAR (2) ΑΝΑΣΤΟΜΗ ΚΥΨΕΛΗ (2) ΒΙΟΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ (2) ΒΟΤΑΝΑ (2) ΓΕΩΡΓΙΑ (2) ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ (2) Δημήτρης Καρακούσης (2) ΕΚΘΕΣΕΙΣ (2) ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ (2) ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΡΟΦΗΣ (2) ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ (2) ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ (2) ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ (2) ΕΞΥΠΝΑ ΚΟΛΠΑ (2) Ηλεκτρονικό κατάστημα (2) Ημερολόγιο εμπειριών (2) ΚΗΦΗΝΑΣ (2) ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ (2) Λευκάδα (2) ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ (2) ΜΕΛΙΣΣΟΚΕΡΙ (2) Μύθοι Αισώπου (2) ΝΟΜΑΔΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ (2) ΟΙΚΙΑΚΗ ΚΥΨΕΛΗ (2) ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ (2) ΠΑΤΡΙΔΟΓΝΩΣΙΑ (2) ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (2) ΠΡΩΤΟΓΟΝΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ (2) Πρόσωπα (2) Πρόσωπα της διεθνούς μελισσοκομίας (2) ΣΥΡΜΑΤΩΜΑ ΠΛΑΙΣΙΟΥ (2) ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (2) ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ (2) ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (2) αλυσοπρίονο (2) βαρρόα (2) βιολογία (2) δηλητήριο μέλισσας (2) διαγωνισμοί (2) ενεργειακή αυτάρκεια (2) ενημέρωση (2) επιστήμη (2) ετήσιος απολογισμός (2) ευτράπελα (2) η μέλισσα (2) ιδιοκατασκευές (2) κοφίνια (2) κυψέλες (2) κυψέλη Αργώ (2) κυψέλη ανάστομη-τοπ μπαρ- (2) μελισσοκομική επιθεώρηση (2) νομοθεσία μελισσοκομίας (2) πλαστική κυψέλη Νικοτπλαστ (2) προμηθευτές (2) στατιστικά στοιχεία (2) τα προϊόντα μου (2) τιμές (2) τρύγος (2) υδρόμελο (2) φυλές μέλισσας (2) φυτά (2) Aσθένειες του μελισσιού (1) Huber Francois (1) Α (1) ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1) ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1) ΑΓΡΟΤΟΣΠΙΤΟ (1) ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ (1) ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ (1) ΑΝΤΛΙΑ ΚΡΙΟΣ (1) ΑΡΙΣΤΑΙΟΣ (1) ΑΣΦΑΛΕΙΑ (1) ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΚΥΨΕΛΗ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΜΕΛΙΟΥ (1) Αστείο (1) ΒΑΛΒΙΔΕΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ (1) ΒΑΡΕΛΙ (1) ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ (1) Βαρροική ακαρίαση (1) Γ’ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΚΥΨΕΛΗΣ (1) ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ (1) ΔΙΕΘΝΩΣ (1) Διατροφή (1) ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ (1) ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΦΕΣΜΟΥ ΣΕ ΚΥΨΕΛΗ (1) ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ (1) ΕΛΙΑ (1) ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (1) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ (1) ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1) ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΗΜΑ (1) ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ (1) ΕΞΥΠΝΑ ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ ΚΥΨΕΛΗΣ (1) ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΕΙΟ (1) ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΚΥΨΕΛΩΝ (1) ΕΠΙΛΟΓΗ ΦΥΛΗΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ (1) ΕΡΓΑΤΡΙΑ (1) ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ (1) ΕΧΡ (1) Επικαιρότητα (1) Εργάτης πεύκου (1) ΖΑΧΑΡΟΖΥΜΑΡΟ (1) ΖΟΜΠΥ (1) ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ (1) ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ (1) ΖΩΗ ΣΤΗ ΦΥΣΗ (1) Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ (1) Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ (1) Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ (1) Η ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ ΜΟΥ (1) ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ (1) ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟ (1) ΘΕΡΜΟΚΥΨΕΛΗ ΒΕΕΒΟΧ (1) ΘΥΡΙΔΑ (1) Θερμοβάρ (1) ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ (1) ΚΌΣΜΗΜΑ (1) ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ (1) ΚΕΝΤΡΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΚΕΡΑΛΟΙΦΗ (1) ΚΕΡΙ (1) ΚΗΡΟΓΟΝΟΙ ΑΔΕΝΕΣ (1) ΚΟΤΕΤΣΙ (1) ΚΤΙΣΙΜΟ ΚΟΜΠ (1) ΚΥΨΕΛΗ ΚΤΙΣΤΗ (1) ΚΥΨΕΛΗ ΠΗΛΙΝΗ (1) Κωστας Χαραλάς (1) ΛΙΩΣΙΜΟ ΚΕΡΙΟΥ (1) ΜΑΚΡΟΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΒΟΣΚΕΣ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΗΠΟΣ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟ ΦΟΡΕΙΣ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΙΟΥΛΙΟΥ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΜΑΡΤΙΟΥ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ (1) ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ (1) ΜΕΞΙΚΟ (1) ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΥΨΕΛΗΣ (1) ΜΥΘΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΗΡΩΕΣ (1) ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ (1) Μανίκης (1) Μελίσσια κι άνθρωπος (1) Μελίχρυσος (1) ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΝΤΑΝΤΑΝΤ (1) Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (1) Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (1) Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (1) ΟΙ ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΟΡΕΣΤΑΔΑ (1) ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΟΔΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ (1) ΠΑΡΑΣΙΤΑ (1) ΠΗΛΙΝΑ ΣΚΕΥΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ (1) ΠΗΛΙΝΗ ΚΥΨΕΛΗ (1) ΠΗΛΙΝΗ ΚΥΨΕΛΗ ΚΑΘΕΤΗ (1) ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΘΕΡΜΟΚΥΨΕΛΗ APIMAYE (1) ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΥΨΈΛΗ (1) ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΥΨΕΛΗ (1) ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΕΚΝΟΣΕΤ (1) ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ (1) ΠΟΤΙΣΤΡΑ ΜΕΛΙΣΣΏΝ ΤΕΚΝΟΣΕΤ (1) ΠΡΟΠΑΛΟΙΦΗ (1) ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ (1) ΠΡΩΤΟΓΟΝΗ ΚΥΨΕΛΗ (1) ΠΡΩΤΟΕΛΛΗΝΕΣ (1) Περιοδικά μελισσοκομίας (1) ΡΟΛΟΙ (1) ΣΕΡΣΕΛΟΙ (1) ΣΕΡΣΕΝΙΑ (1) ΣΙΚΕΛΙΑ (1) ΣΤΕΝΣΙΛ (1) ΣΤΟΧΟΙ (1) ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1) ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΠΡΟΠΟΛΗΣ (1) ΣΥΝΤΑΓΗ ΒΑΜΜΑΤΟΣ ΠΡΟΠΟΛΗΣ (1) ΣΥΝΤΑΓΗ ΠΡΟΠΑΛΟΙΦΗΣ (1) ΣΥΣΤΗΜΑ ΖΕΝΤΕΡ (1) ΣΦΗΚΕΣ (1) ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (1) ΤΑΙΝΙΕΣ (1) ΤΑΜΠΕΛΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΥ (1) ΤΑΜΠΕΛΙΤΣΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΗΠΟΥ (1) ΤΕΧΝΗΤΗ ΣΜΗΝΟΥΡΓΙΑ-ΚΟΨΙΜΟ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ- (1) ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ (1) ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ (1) ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΑΦΕΣΜΟΥ ΣΕ ΚΥΨΕΛΗ (1) ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΦΥΛΟΥ ΚΕΡΙΟΥ ΣΕ ΠΛΑΙΣΙΟ (1) ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΣ (1) ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΑΣ (1) ΥΠΟΔΟΜΗ (1) ΥΨΕΛΙ (1) ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ (1) ΦΙΛΟΤΕΛΙΣΜΟΣ (1) ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ (1) ΦΟΡΗΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ (1) ΦΩΛΙΑ ΠΟΥΛΙΩΝ (1) ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟΝΟΜΟ (1) ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΙ (1) ΧΕΙΡΙΣΜΌΣ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΥ ΦΟΡΤΗΓΟΥ (1) ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ (1) ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ (1) ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΤΟ ΚΕΡΙ (1) ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ (1) ανακαλύψεις (1) αρρώστιες (1) ασκοσφαίρωση (1) ασφάλεια (1) βαμβακίαση πεύκου (1) βασιλισσοκελιά (1) βιολογική μελισσοκομία (1) βιοποικιλοτητα και απειλές (1) γλυκά (1) διατροφικά σκάνδαλα (1) εγκλωβισμός βασίλισσας (1) εκθέσεις-συνέδρια (1) εκλογές (1) εντατική γεωρία (1) εξ (1) επίκαιρα (1) εργαστήριο μελισσοκομικό (1) η μελισσοκομία (1) η παριζιάνικη κυψέλη (1) καθαρισμός εργαλείων (1) καυσιμο νερό (1) κινηματογράφος (1) κυψέλη επίδειξης Οντάριο (1) κυψελίδιο (1) κόψιμο μελισσιού (1) μέλισσα και περιβάλλον (1) μήνας του μέλιτος (1) μελισσοκομική ορολογία (1) μελισσοκομική χλωρίδα (1) μελισσοφάγος (1) μελιτογόνα έντομα (1) μελόκρασο (1) μικρό εργαστήρι της μέλισσας (1) μινιμαλιστική κυψέλη (1) μοντέλο πρόγνωσης μελιτοεκκρίσεων (1) μύγες και μέλι (1) νέοι μελισσοκόμοι (1) νομαδική κυψέλη (1) νοσεμίαση (1) ο επιγειος παράδεισος (1) οι τροφοδότες μου (1) οικονομία (1) παράσιτα (1) πελίτι (1) πλαστική κυψέλη beehive (1) πλαστική κυψέλη Τεκνοσέτ (1) ποιότητα (1) προιόντα κυψέλης (1) σερσένι (1) σκαθάρι (1) συνταγές με μέλι (1) συνταγή ζαχαροζύμαρου (1) σφήκα (1) σύστημα Αριστέας (1) τα προϊόντα της μέλισσας (1) ταυτοποίηση (1) τιμοκατάλογος Ελληνικός (1) το εργαστήριο μου (1) τσιμεντένια κυψέλη:Μέλοικος (1) φαρμακείο σπιτιού (1) φουτουριστική κυψέλη (1) φυσική καλλιέργεια (1) φωτογραφία (1)

Η ευτυχία του να είσαι Έλληνας και η δυστυχία του να μην είσαι

Η ευτυχία του να είσαι Έλληνας και η δυστυχία του να μην είσαι
κάντε κλίκ για ανάγνωση του πλήρους έργου