
Εντελως ξαφνικα ομως γυρναει σπιτι κ ο πατερας του παιδιου. Τοτε η γυναικα κρυβει γρηγορα τον εραστη της στη ντουλαπα μην ξεροντας οτι ειναι ηδη εκει το παιδι της!!!
Tο μικρο αγορι λεει: 'Σκοτεινα εδω.'
Ο αντρας λεει: 'Ναι ειναι.'
Αγορι: 'Θες να την αγορασεις ?'
Αγορι: 'Ενταξει! Αλλα ο μπαμπας μου ειναι εκει εξω!!'
Αγορι: 'Σκοτεινα εδω.'
Αντρας: 'Ναι ειναι.'
Ο αντρας θυμαται την προηγουμενη φορα οποτε ρωταει το αγορι, ' Λεγε ποσα?'
'Ποσο?', τον ρωτα ανυποψιαστος ο πατερας του.
Αγορι: '1000$'
'Ειναι απαισιο που συμπεριφερεσαι κατ αυτον τον τροπο στους φιλους σου, ντρεπομαι που ειμαι πατερας σου, παμε γρηγορα στην εκκλησια να εξαμολογηθεις', λεει ο πατερας κ τον τραβαει προς την εκκλησια.
Tο αγορι λεει: "Σκοτεινα εδω"
Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το πρωινό του σε ένα εστιατόριο, όταν ένας τυπικός Αμερικάνος τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του. Ο Έλληνας τον αγνοεί, και ο Αμερικάνος δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα..
Aμερικάνος: - Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας (βαριεστημένα): - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς όχι.
Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.
Ο Έλληνας ακούει ατάραχος.
Αμερικάνος: - Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες;
Έλληνας: - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες.
Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειρά του.
Έλληνας: - Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;
Αμερικάνος: - Τα πετάμε φυσικά.
Έλληνας: - Εμείς, πάλι, όχι.. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Αμερικάνους. Αυτά με άρωμα φρούτων γίνονται ανάρπαστα...
Λ: Ο κυρίως αριστερός τροχός σχεδόν αντικαταστάθηκε.
Λ: Σύστημα αυτόματης προσγείωσης δεν έχει εγκατασταθεί σε αυτό το αεροσκάφος.
Λ: Κάτι σφίχτηκε στο πιλοτήριο.
Λ: Ζωντανά έντομα στην πίσω μεριά.
Λ: Δεν μπορούμε να αναπαράγουμε το πρόβλημα στο έδαφος.
Λ: Οι ενδείξεις αφαιρέθηκαν.
Λ: Ο θόρυβος του DMA ρυθμίστηκε σε πιο πιστευτά επίπεδα.
Λ: Γι' αυτό είναι εκεί.
Λ: Το IFF ποτέ δεν λειτουργεί σε κατάσταση 'OFF'.
Λ: Υποψιάζομαι ότι έχεις δίκιο.
Λ: Η μηχανή βρέθηκε στο δεξί φτερό μετά από σύντομη έρευνα.
Λ: Προειδοποιήσαμε το αεροσκάφος να σοβαρευτεί.
Λ: Το ραντάρ επαναπρογραμματίστηκε με μουσική.
Λ: Εγκαταστάθηκε γάτα.
Λ: Πήραμε το σφυρί από το νάνο.
Λ: Της έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις.
Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό. Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε.
"Μαμά", είπε ο μικρός Δημητράκης "θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου".
Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας φασαρτζής του κερατά. Και στο σχολείο
και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο.
"Φυσικά", είπε ο μικρός.
Η μαμά του, Χριστιανή γυναίκα, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στον θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο! Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει :
-ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ-
Αγαπητέ Θεούλη, Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θάθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο.
Ο φίλος σου,
Δημητράκης
Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί.. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε.
-ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ-
Αγαπητέ Θεούλη, Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θάθελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σ' ευχαριστώ
Ο φίλος σου
Δημητράκης
Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και άρχισε ξανά.
-ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ-
Αγαπητέ Θεούλη, Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θά 'θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Δημητράκης
Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το.
-ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ -
Θεέ Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ.
Ευχαριστώ
Δημητράκης
Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του 'φερνε το ποδήλατο. . . Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το "κόλπο" της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος.
"Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα".
Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε και την έχωσε κάτω από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και χαρτί.
-ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ-
Θεέ, Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο.
(υπογραφή)
Ξέρεις ποιος