Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
Η ΑΝΑΣΤΟΜΗ ΚΥΨΕΛΗ -τοπ μπαρ-
ΑΝΑΣΤΟΜΗ ΚΥΨΕΛΗ Η' ΚΥΨΕΛΗ ΤΟΠ ΜΠΑΡ με χειμωνιάτικο καπάκι
με ή χωρίς πόδια
Είναι ευρέως γνωστή-όπως πολλα επιστρεφόμενα με το νέο τους όνομα στα ξένα-,Τοp Bar=Τοπ Μπάρ -δηλαδή:επάνω γραμμή-
τη λένε έτσι επειδή μπαίνουν επάνω στο στόμιο απλά ξύλινα ραβδάκια ή σανιδάκια,- αντι για πλαίσια -πάνω στα οποία χτίζουν οι μέλισσες τις κηρηθρες τους κρεμώντας τις.
Προέρχεται απο το αρχαίο Αττικό ανάστομο κοφίνι -το αναφέρει ο Αριστοτέλης στα ''Φυσικά'' του στο λήμμα για τη μέλισσα-.
Όσοι δεν είχαν τη δυνατότητα να φτιάξουν ξύλινα ή πήλινα υψέλια σαν βαρελάκια που επίσης υπήρχαν τότε, έφτιαχναν καλάθια μεγάλα απο καλάμια και λυγαριά -μπορείτε να δείτε πως φτιάχνοταν σε παλιότερη ανάρτηση -και αργότερα που έπεσαν φτώχειες εξελίχτηκε σε ευρείας χρήσης λόγω μηδενικού κόστους επειδή καλάμια και λυγαριές έχει όπου ποτάμι και πηγή δηλαδή παντού,αλλά και λόγω άριστης αποτελεσματικότητας.
Λέγεται ανάστομο -ανάποδο στόμιο- επειδή το κοφίνι είχε αρχικά κάτω το άνοιγμα -στόμιο ενώ για τη μέθοδο αυτή χρειάζεται να είναι πάνω το στόμιο, όπου έβαζαν κλαδάκια αρχικά και μετά κομμάτια πλαισίου σε διαμόρφωση π- με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και σήμερα στα πλαίσια-,για να μην κολλάνε τα χτένια στα κοφίνια και να αποσύρονται εύκολα,
Πάνω απο τα σανιδάκια έστηναν κλαράκια και φύλα ξερά ή σανό για μόνωση και απο πάνω πέτρες επίπεδες ή κεραμίδια για να μην τα γκρεμίζει ο αέρας.
Η μόνη διαφορά είναι σήμερα ότι απλά αντί για καλάθι πλεκτό έχουμε πια κιβώτιο ξύλινο ή ότι άλλο δοχείο πχ πηλινο πλαστικο κλπ.
-Απο κεί πήρα την ιδέα για τη κυψέλη Άμστελ-
ανάστομη κυψέλη στο έδαφος και με επίπεδο καπάκι για ενδιάμεσες εποχές- άνοιξη φθινόπωρο-
ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΥΛΟΓΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΜΑΣ
ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΣΤΟΜΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ ;
Επειδή ακριβώς έχει νόημα ... Είναι καλό για τις μέλισσες άρα και για τους μελισσοκόμους!
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να καταλάβουμε για την μελισσοκομία είναι ότι η ανάστομη κυψέλη μελισσών επιτρέπει να κάνουν τις δικές τους φυσικές κηρήθρες ακούγεται απλό αλλά δεν είναι.
Τα προ-τυπωμένα φύλλα κεριού, ενός μεγέθους σαν κέρινα "θεμέλια" που χρησιμοποιούνται σε συμβατικές κυψέλες δεν αποτελεί μέρος της μελισσοκομίας με ανάστομες κυψέλες γιατί απλά δεν υπάρχουν πλαίσια για να τα ταιριάξει κανείς.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της κυψέλης είναι:
Μέγεθος:
Οι μέλισσες σε μια ανάστομη κυψέλη κάνουν όλο το κερί τους κηρήθρα χτίζοντας την από την αρχή, και φτάνουν στο μέγεθος που θέλουν να είναι οπότε φτιάχνουν ακριβώς αυτό που χρειάζονται.
το μέγεθος του κελιού γίνεται ένα μέγεθος στη προχτισμένη κηρήθρα.
ενώ στη φυσική κηρήθρα-Χτένι γίνεται σε διαφορετικά μεγέθη.
Οι μέλισσες εργάτριες έχουν διαφορετικά μεγέθη κελιού και διαφορετικά οι κηφήνες αφού είναι πιο μεγάλοι!
οι Μέλισσες ξέρουν τι χρειάζονται.
Μια κατασκευή ανάστομων κυψελών μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε - και μάλιστα όσο και όταν πρέπει να το κάνουμε - επειδή γνωρίζουμε ότι στις μέλισσες ένα μέγεθος δεν ταιριάζει για όλα κι ότι θέλουν και χρειάζονται το κάνουν όπως πρέπει!
Σχήμα:
Το τραπεζοειδές σχήμα κλίση πλαινών όψεων της ανάστομης κυψέλης μελισσών Επιτρέπει να χτίζουν τα χτένα τους σε μορφή που πρέπει να είναι.
Χρησιμοποιώντας τη θεωρία με τις αλυσοειδείς καμπύλες, ή "κρεμασμένης αλυσίδας" (http://en.wikipedia.org/wiki/Catenary), οι μέλισσες κάνουν το χτένι σε ένα παραβολικό σχήμα που έρχεται φυσικά σε αυτές.
καθαρές και οικολογικές:
Επειδή οι μέλισσες κάνουν το δικό τους κερί σε μια ανάστομη κυψέλη, ξέρετε ότι δεν έχει χρησιμοποιηθεί ανακυκλωμένο κερί που μπορεί να έχει υποστεί επεξεργασία με δηλητηριώδη χημικά και πρώτες ύλες.
Ακόμη και μετά την τήξη και παραμονή τους σε νέα πλαίσια, το κερί που χρησιμοποιείται σε συμβατικές κυψέλες έχει βρεθεί να περιέχει ανιχνεύσιμα επίπεδα αυτών των χημικών ουσιών!
Αυτό δεν είναι καλό για τις μέλισσες, και δεν είναι καλό για εσάς, είτε αν τρώτε το μέλι που λαμβάνεται από μια κυψέλη που αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο.
Λιγότερο στρες για τις μέλισσες:
Η ανάστομη κυψέλη πρέπει να περιλαμβάνει μεγάλο τζαμένιο παράθυρο παρατήρησης στη μεγάλη πλευρά της κυψέλης.
Αυτό είναι καλό για τις μέλισσες, διότι μειώνει το στρες τους - ο μελισσοκόμος δεν χρειάζεται να ανοίξει τη κυψέλη κάθε φορά που θέλει να μάθει τι συμβαίνει στην κυψέλη που μπορεί να ανοίξει απλά το κλείστρο και να κοιτάξετε μέσα από το παράθυρο!
Εκπαιδευτικά:
Αυτό είναι επίσης αρκετά εκπαιδευτικό για τα παιδιά και για τους αρχάριους μελισσοκόμους - για να πάρουν μια γεύση από το εσωτερικό και τη λειτουργία μιας πραγματικής κυψέλης!
Είναι καλό για τον πλανήτη!
Η ανάστομη κυψέλη πρέπει να γίνεται από στερεό πεύκο. Όχι απο κόντρα πλακέ ή άλλα προϊόντα από συγκολλημένα φύλλα που πολλές φορές χρησιμοποιούνται.
Το αέτωμα στέγη είναι βαμμένο για την αντοχή σε καιρικές συνθήκες και μακροζωία, χρησιμοποιώντας χρώμα με μη τοξικό σμάλτο εξωτερικού χώρου
Το παράθυρο παρατήρησης γυαλί συγκρατείται στη θέση του χρησιμοποιώντας αφρό στεγανωτικό ασφαλείας πολλαπλών χρήσεων .
Αυτό είναι ένα άλλο προϊόν που περιγράφεται ως "μη τοξικό".
Είναι καλό για τους μελισσοκόμους!
Εύκολο να κατασκευαστεί και να συναρμολογηθεί απο τον καθένα:
δίνουμε παραγγελία τα ξύλινα κομμάτια σε αποθήκη ξυλείας με τις διαστάσεις που θέλουμε και τα βιδώνουμε.Πόσο πιο απλό να γίνει;
-θα δούμε τις διαστάσεις σε ειδικο αφιέρωμα με τα σχέδια της για τα ξύλινα είδη και υλικό που μπορεί να αγοραστεί έτοιμο στο εμπόριο και απλά να συναρμολογηθεί.
Θα δώσουμε επίσης όλο το υλικό που περιέχει λεπτομερείς οδηγίες συναρμολόγησης, πλήρης κατάλογος εξαρτημάτων και εξοπλισμού, καθώς και φωτογραφίες από κάθε βήμα.
Απαιτεί μόνο ένα τρυπάνι-με κεφαλή κατσαβίδι σαν βασικό όπλο, ένα μολύβι, και μερικές ώρες για να το συναρμολογήσει κάποιος.
Εργονομικά φιλική
Αφού δεν πολύ βαριά αρα εύκολη στη στήριξη της με πόδια!
ανάστομη κυψέλη με δικά της πόδια έτοιμη για επιθεώρηση.
Η ανάστομη κυψέλη βρίσκεται σε ψηλή βάση με τα πόδια σε ύψος που δε χρειάζεται να σκύβει κανείς.
Αυτό έχει πολλά οφέλη.
Απο τη μία ο μελισσοκόμος δεν έχει να κάνει καμιά βαριά εργασία όταν ασχολείται με τη κυψέλη.
Το ύψος της επίσης βοηθά στο να αποτραπεί η εισβολή στο εσωτερικό της κυψέλης από ποντίκια, μεφίτιδες, ή άλλα τρωκτικά που παραβιάζουν τις κυψέλες των μελισσών.
Για απορίες και λοιπά θα χαρούμε να βοηθήσουμε!
Ετσι η απάντηση στην ερώτηση γιατί να προτιμήσει κανείς ανάστομη κυψέλη είναι ακριβώς
Διότι έχει νόημα!
- ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΟΥ-
πρέπει οπωσδήποτε να συνδυαστούν με τα πλαίσια αν θέλει κανεις να κάνει κάποια παραγωγή και δεν το βλέπει σαν παιχνίδι.
γίνεται εύκολα στον μελιττοθάλαμο με δύο λύσεις που δεν ξεφευγουν απο τη λογική τους
α.πλαίσια που βοηθούν το χτίσιμο ολόκληρης κηρήθρας.
και μελιττοθάλαμος για πλαίσια
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΣΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΣΤΟΜΩΝ ΚΥΨΕΛΩΝ ΑΜΣΤΕΛ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ: ΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΥΚΟΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΟΥ.
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΑΥΤΗ ΣΤΑΘΗΚΕ ΔΥΝΑΤΗ ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΟΜΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ.ΑΛΛΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ ΤΟΥ ΛΑΓΚΣΤΡΟΘ.
Η ΑΝΑΣΤΟΜΗ ΚΥΨΕΛΗ ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΓΟΝΗ ΚΥΨΕΛΗ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΚΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ.
ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΛΙΓΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑ ΤΡΟΦΕΣ, ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΥΝΟΕΙ ΤΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΩΝ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΕΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ ΑΦΟΥ ΣΑΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΔΙΝΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΒΛΕΠΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΤΟ ΥΓΕΙΕΣ ΣΜΗΝΟΣ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΛΟΓΩ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ.
ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΤΟΝ ΤΡΥΓΟ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΣΤΥΨΙΜΟ ΤΗΣ ΚΗΡΗΘΡΑΣ ΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΣΕ ΜΕΛΙ ΧΡΟΝΟ ΚΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΕΠΕΜΒΑΣΗ,ΑΦΟΥ ΤΑ ΧΤΕΝΙΑ ΚΟΛΛΑΝΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΝΑ.
ΕΙΝΑΙ ΔΕ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ ΓΙΑ ΝΟΜΑΔΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΔΕΝ ΣΤΟΙΒΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΑ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΙΔΙΚΑ ΑΦΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΠΑΡΑΠΟΛΥ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΕΙΑΚΗ ΑΣΧΟΛΙΑ.
ΠΑΡΟΛΑ ΤΑ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΥΓΕΙΗ ΣΜΗΝΗ ΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕΛΙ ΑΡΙΣΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΟ ΚΕΡΙ.
ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ ΣΑΝ ΓΟΝΟΘΑΛΑΜΟ ΚΑΙ ΛΑΓΚΣΤΡΟΘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΛΙΤΟΘΑΛΑΜΟ.
Η ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΜΕΛΙΣΣΑ – ΜΕΛΙ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Μέλι είναι το βασικό προϊόν της Μελισσοκομίας
Πάσι Θεοίς Μέλι ΑΜΦΟΡΕΥΣ 1
Το «Ανάστομο Κοφίνι»
Η ΜΕΛΙΣΣΑ ΩΣ ΙΕΡΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ
Κατερίνα Παπαδάκη-Ήριννα
«Ένα Χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη και μία μέλισσα δεν κάνει μέλι»
Αρχαία παροιμία
«Την μέλισσαν ιεράν μεν φασί των Μουσών είναι, βασιλείας δε και πολιτικής ζωής ανθρώποις διδάσκαλον»
Πρόκλος, Υπόμνημα εις την Πλάτωνος Πολιτείαν
H μέλισσα στη μυθολογία
Η μέλισσα κατέχει σημαντική θέση στην ελληνική παράδοση και στην ίδια τη ζωή των Ελλήνων. Οι Έλληνες είχαν αντιληφθεί από πολύ νωρίς τη θρεπτική αξία του μελιού, γι’ αυτό και το θεωρούσαν θεϊκή τροφή.
Η Μέλισσα ήταν θυγατέρα του βασιλιά της Κρήτης Μελισσέα, αδελφή της Αμάλθειας, μαζί με την οποία εκτελούσαν χρέη τροφών του νεογέννητου Δία, τον οποίο τάιζαν με γάλα και μέλι. Από αυτό ονομάστηκε ο Ζεύς Μελισσαίος.
Ο Απολλόδωρος μας αφηγείται ένα σημαντικό μύθο του Γλαύκου που αναστήθηκε εκ μέλιτος. Ο Γλαύκος ήταν γιος του Μίνωα και της Πασιφάης. Όταν ήταν παιδί, κυνηγώντας μια σφαίρα ή κατ’ άλλους έναν ποντικό, έπεσε μέσα σ’ ένα μεγάλο δοχείο γεμάτο μέλι και πνίγηκε. Κανείς δεν γνώριζε πού εξαφανίστηκε. Τότε κάλεσαν τον Πολύιδο που ήταν περίφημος οιωνοσκόπος και με τη συμβουλή του μπόρεσε ο Βαλλεροφόντης να δαμάσει τον ίππο Πήγασο. Προσπαθώντας να βρει το παιδί, παρατήρησε ότι στην είσοδο ενός υπογείου μια κουκουβάγια έδιωχνε τις μέλισσες. Σε αυτό το υπόγειο βρήκε το δοχείο με το μέλι και από εκεί έβγαλε το λείψανο του Γλαύκου. Ο Μίνωας του ζήτησε τότε να ξαναζωντανέψει το παιδί και τον έκλεισε μαζί του σ’ έναν κενό τάφο. Εδώ ο Πολύιδος είδε ένα φίδι να πλησιάζει το νεκρό παιδί και το σκότωσε. Σε λίγο εμφανίστηκε ένα άλλο φίδι που, βλέποντας το πρώτο σκοτωμένο, έφυγε και αργότερα επέστρεψε φέρνοντας ένα βότανο το οποίο άπλωσε πάνω σε όλο το σώμα του σκοτωμένου φιδιού, κι εκείνο ξαναζωντάνεψε. Με το βότανο αυτό ο Πολύιδος ξανάφερε στη ζωή τον Γλαύκο.
Τη μελισσοκομία τη δίδαξε ο Αρισταίος, μια από τις πλέον αινιγματικές μορφές της αρχαιότητας, καρπός της ένωσης του Απόλλωνα με τη νύμφη Κυρήνη. Ο Ερμής τον παρέδωσε στις Ώρες και στη Γαία για να τον αναθρέψουν στάζοντας νέκταρ και αμβροσία στα χείλη του βρέφους, που έγινε έτσι αθάνατο! Όταν μεγάλωσε, οι Μούσες του δίδαξαν τη μαντική και την ιατρική. Από τις Νύμφες ο Αρισταίος έμαθε τέχνες όπως η μελισσοκομία, τις οποίες αργότερα τις δίδαξε ο ίδιος στους ανθρώπους.
Ο συμβολισμός της μέλισσας
Μέλισσες ονομάζονταν οι ιέρειες της Δήμητρας, ως τροφοδότειρας θεάς και προεστώσας της πολιτικής κοινωνίας, με φυσικό σύμβολο την κυψέλη. Μέλισσες ονομάζονταν επίσης οι ιέρειες της Εφεσίας Αρτέμιδος. Ο αρχιερέας μάλιστα λεγόταν Εσσήν που σημαίνει «ο βασιλιάς των μελισσών». Μέλισσα αποκαλούσαν και τη Σελήνη, προστάτιδα της γέννησης. Μέλισσες αποκαλούσαν, τέλος, τις ψυχές που κατέρχονταν προς γέννηση και επρόκειτο να ζήσουν με δικαιοσύνη τη ζωή τους και να επιστρέψουν πάλι έχοντας εργαστεί όσα είναι αγαπητά στους θεούς.
Στα διάφορα Μυστήρια έπλεναν τα χέρια τους με μέλι αντί για νερό, για να είναι καθαρά από καθετί λυπηρό, βλαπτικό και ρυπαρό. Έκαναν δε με το μέλι καθαρμό της γλώσσας από καθετί σφαλερό. Το μέλι έχει και καθαρτική και συντηρητική δύναμη· πράγματι, πολλά προϊόντα μένουν άσηπτα στο μέλι, και χρόνια τραύματα με το μέλι απολυμαίνονται.
Στην Περσεφόνη, που έχει το προσωνύμιο Μελιτώδης, πρόσφεραν μέλι ως προστάτιδα των καρπών, συμβολοποιούσαν έτσι τη φυλακτική της ιδιότητα. Μερικοί ταυτίζουν το νέκταρ και την αμβροσία με το μέλι, αφού το μέλι είναι τροφή των θεών.
Η μέλισσα είναι ζώο φιλεπίστροφο, παρά πολύ δίκαιο και γαλήνιο, γι’ αυτό και οι σπονδές από μέλι θεωρούνται νηφάλιες. Τα σμήνη των μελισσών είναι ακόμα σύμβολο του αποικισμού. Όταν η μέλισσα μετατίθεται σε άλλο τόπο, μαθαίνει όλα αυτά που αφορούν τη νέα της κατοικία πολύ γρήγορα και με μεγάλη ακρίβεια.
Η
διατροφική μνήμη του μελιού
Το μέλι είναι για τις μέλισσες βοσκή αλλά και τροφή.
Το μέλι, όπως και άλλα προϊόντα βασικής διατροφής, είναι γνωστό από την αρχαιότητα και αναφέρεται στις μυκηναϊκές πινακίδες της Γραμμικής Β.
Στην Οδύσσεια (κ 519) προσφέρεται σπονδή από μελίκρατον ή μελίκρητον, εκλεκτό ποτό από μέλι και γάλα. Στην Οδύσσεια επίσης (υ 168) οι ορφανές κόρες του Πίνδαρου τρέφονται από τη θεά Αφροδίτη με τυρί, μέλι και οίνο. Τα διάφορα αφεψήματα τα έπιναν με μέλι, έφτιαχναν ακόμα και κρασί με μέλι. Διαδεδομένα ήταν επίσης το υδρομέλιτον (νερό με μέλι), οξυμέλιτον (νερό με μέλι και λίγο ξύδι) και το μελίζωμον (ζωμός με μέλι). Το ίτριον γινόταν με μέλη και σουσάμι (είδος παστελιού), ενώ οι σησαμίδες φτιάχνονταν από μέλι, σουσάμι και λάδι σε σφαιρικές μπουκιές.
Με μέλι, τυρί, σκόρδο και άλλα συστατικά του κατασκεύαζαν τον μυττωτό (είδος σκορδαλιάς). Τα όσπρια τα έτρωγαν κατά κανόνα με τη μορφή χυλού, προσθέτοντας ανάμεσα στα άλλα και μέλι. Ευρύτατα διαδεδομένοι και σε μεγάλη ποικιλία ήταν και οι πλακούντες, μελιτούντες, πυραμοί, οινούτα κ.λπ., γλυκίσματα με μέλι, ξηρούς καρπούς και μυρωδικά.
Ο Πυθαγόρας και όλοι όσοι ακολουθούσαν τη διδασκαλία του είχαν το μέλι ως κύρια τροφή, ενώ ο Ιπποκράτης, πατέρας της Ιατρικής (462-352 π.Χ.), το συνιστούσε σε όλους τους ανθρώπους αλλά ιδιαίτερα στους ασθενείς. Ο Θεόφραστος αναφέρει: «Για να μη γεράσω πίνω γάλα και μέλι». Ο Αθήναιος, στο έργο του Δειπνοσοφιστές, αναφέρει το εξής: Ο Δημόκριτος, όταν είχε γεράσει, ήθελε να πεθάνει και μείωνε καθημερινά την τροφή του. Είχε φτάσει όμως η εποχή που θα γινόταν τα Θεσμοφόρια και οι γυναίκες τον παρακάλεσαν να μην πεθάνει στη διάρκεια της γιορτής. Ζήτησε τότε να του τοποθετήσουν κοντά του ένα δοχείο με μέλι. Έζησε έτσι αρκετές ημέρες και, όταν τελείωσε το μέλι, πέθανε. Κάποτε ρώτησαν τον Δημόκριτο πώς μπορούν οι άνθρωποι να διατηρηθούν άνοσοι και μακρόβιοι και αποκρίθηκε: «Εξωτερικά να χρησιμοποιούν ελαιόλαδο στο σώμα, και εσωτερικά μέλι». Ο Αριστοτέλης αναφέρει με επιστημονικό τρόπο πολλές πληροφορίες για τις μέλισσες και το μέλι. Η κυψέλη της εποχής αυτής ονομαζόταν ανάστομο κοφίνι.
Η παράδοση αναφέρει πως, όταν πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος, τον τοποθέτησαν σε μέλι για να διατηρηθεί πολύ καιρό. Η Κλεοπάτρα, Ελληνίδα βασίλισσα της Αιγύπτου, χρησιμοποιούσε το μέλι ως βασικό καλλυντικό της. Αλλά και στην περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το μέλι ήταν μέρος της διατροφής. Σε κείμενα της εποχής αναφέρονται τα παρακάτω: «Πίνομεν και ζωμόν μετά μέλιτος» και «Ορύζιν με το μέλιν», «όξος τε και μέλιν εκ του ακάπνιν» (αυτό που βγαίνει πριν καπνιστούν οι μέλισσες, το εκλεκτόν).
Για την ετυμολόγηση του ονόματος Μέλισσα, το Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό παραθέτει τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία: «Παρά το μέλλειν... η μέλισσα των ανθών τα χρησιμώτατα συλλέγουσα, το μέλι ποιεί, τα μεν καλά εκλέγουσα, τα δε φαύλα απορρίπτουσα».
Ποίημα του λυρικού ποιητή Ανακρέοντα από την Τέω, ο οποίος έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ.
Ο Έρωτας κάποτε δεν είδε τη μέλισσα
μες στα τριαντάφυλλα να κοιμάται
κι εκείνη τον τσίμπησε.
Τρυπημένος στο δάχτυλο ούρλιαξε.
Στην ωραία Αφροδίτη τρέχοντας πέταξε
κι είπε: «Χάθηκα, μάνα μου,
χάθηκα και πεθαίνω.
Φίδι με δάγκωσε μικρό, φτερωτό,
Που οι αγρότες μέλισσα το λεν».
Κι εκείνη του απάντησε:
«Αν το κεντρί μιας μέλισσας
πόνο σου φέρνει,
πόσο θαρρείς πως πρέπει να πονούν,
Έρωτα, όσοι τοξεύεις;»
Φόρμα επικοινωνίας
ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
-
▼
2024
(3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
-
►
2023
(12)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (5)
-
►
2016
(50)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (4)
-
►
2015
(102)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (4)
- ► Φεβρουαρίου (20)
- ► Ιανουαρίου (11)
-
►
2014
(85)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
2012
(118)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (7)
- ► Ιανουαρίου (12)
-
►
2011
(5)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2010
(38)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (16)
- ► Ιανουαρίου (11)
-
►
2009
(77)
- ► Δεκεμβρίου (15)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (15)
- ► Ιανουαρίου (10)
-
►
2008
(1)
- ► Δεκεμβρίου (1)