HUBER FRANCOIS
Ως ένα τρόπο για εισαγωγή στη μελισσοκομία πολλοί άνθρωποι έχουν ζητήσει κάποιες πληροφορίες για την ιστορία της.
Αυτή η γνώση στην Αμερική βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο βιβλίο της Eva Crane:
" Η Αρχαιολογία της μελισσοκομίας"
και το βιβλίο του Frank Pellett:
"Ιστορία της αμερικανικής Μελισσοκομίας"
Και οι δύο συγγραφείς είναι εγκωμιαστικοί στα βιβλία τους για τον Francois Huber λένε πρόκειται για το διαχωρισμό της μελισσοκομίας σε δύο βασικές εποχές την προ Francois Huber εποχή και μετά F.H. εποχή.
Θα μιλήσουμε για τον Huber λίγο αργότερα, αλλά ήταν ο πρώτος που εξετάσε και επιστημονικά τη συμπεριφορά των μελισσών μέσα από την ειδικά σχεδιασμένη του κυψέλη πτυσσόμενο φύλλο.
Έτσι, ξεκινά το βιβλίο για τη σύγχρονη μελισσοκομία:
Μια σειρά εξελίξεων γρήγορα εμφανίστηκαν στη μελισσοκομία μετά τον Huber, αλλά πριν από την εποχή του, η μελισσοκομία είχε πραγματοποιηθεί ως παράδοση σε διάφορες χώρες, χωρίς να αλλάξει σημαντικά από τη μια γενιά στην άλλη.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσει κανείς ότι υπήρχε μια μεταβατική περίοδο μεταξύ των δύο εποχών.
Μερικοί μελισσοκόμοι υποστήριξαν ότι ο παλιός τρόπος ήταν ο καλύτερος, ενώ οι πιο προοδευτικοί μελισσοκόμοι άρχισαν να δοκιμάζουν παλιές θεωρίες και να αναζητούν νέες λύσεις στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να κρατήσει και να αναπτύξει κανείς τις μέλισσες.
Ο Huber δεν ήταν ο πρώτος που παρατήρησε τις μέλισσες.
Πολλές φορές οι άνθρωποι είχαν παρατηρήσει τις μέλισσες μέσα από γυάλινα βάζα που έβαζαν στην κορυφή του κοφινιού για να συγκεντρώσει το μέλι όταν ήταν καιρός.
Αυτό που έκανε ο Huber ήταν οι επιστημονικές προσπάθειες του να παρατηρήσει και να καταγράψει.
Από τις προσπάθειες αυτές έφτασε στην πραγματικότητα χωρίς εικασίες για το τι συμβαίνει σε μια κυψέλη των μελισσών.
Είναι η επιστημονική έρευνα του για τη συμπεριφορά των μελισσών και οι αλήθειες για τις μέλισσες που προκαλούν τους συγγραφείς να τον θεωρήσουν σαν τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ της πρακτικής μελισσοκομία και της σύγχρονης μελισσοκομίας.
Το βιβλίο του "Παρατηρήσεις στις μέλισσες" είναι ίσως το πιο σημαντικό βιβλίο που έχει γραφτεί ποτέ για τη μέλισσα.
Είναι, ακολουθούμενο από του Langstroth "μια πρακτική Πραγματεία περί της κυψέλης και των μελισσών".
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1800 η κοινή ωφέλεια στην οικοδόμηση μιας καλύτερης κυψέλης άρχισε και θα συνεχιστεί και θα αποτελέσει υπόβαθρο για την εισαγωγή της κυψέλης Langstroth το οποίο είναι το πρότυπο για τους μελισσοκόμους σήμερα και οτιδήποτε μετά αποτελεί απλά μετεξέλιξη της.
Νομίζω ότι είναι σημαντικό να ρίξουμε μια ματιά στην κυψέλη που ο Huber χρησιμοποιεί για να κάνει τις παρατηρήσεις του.
Τώρα αν συγκρίνετε αυτή τη κυψέλη με εκείνα που κάνουν οι προηγούμενες θα δείτε ότι απλά είναι η διαχωριστική σε ότι χρησιμοποιούμε σήμερα με ότι χρησιμοποιούσαν από την αρχαιότητα.
Θα πρέπει να τονίσω ότι τα περισσότερα βιβλία που έχουν εκδοθεί στις ΗΠΑ είναι πιο πολύ βιβλία "εισαγωγής σε εξοπλισμό Langstroth" ενώ οι Βρετανοί θεωρούν ότι τα βιβλία πρέπει να έχουν πολλές περισσότερες επιλογές για τον κάτοχο Μέλισσο-σμηνών.
Αλλά αν ήταν κανείς μελισσοκόμος πριν από το Huber, οι επιλογές θα διέφεραν σε μεγάλο βαθμό μόνο ως προς το είδος της ομαδοποίησης που θα πρέπει να θέσει τις μέλισσες του.
Εάν κάποιος επισκεφτεί ένα μουσείο μελισσοκομικό μπορεί να βρει κυψέλες διαφόρων σχεδιασμών και μερικές μάλιστα που χρησιμοποιούν την ιδέα του να μπορεί να τραβήξει έξω το πλαίσιο, όπως η κυψέλη ανάστομο κοφίνι Αττικής στην οποία στηρίχτηκαν όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί επιστήμονες ή απλοί πρακτικοί μελισσοκόμοι για να εξελίξουν μέσω της παρατήρησης του μελισσιού τις ιδέες τους και τα σχέδια κυψέλης προκειμένου να βοηθούν το μελίσσι να επιτελέσει το ρόλο του.
