Αν τις τσαντίσω καμιά φορά κάνω δυο μέρες να πάω γιατί μου τη φυλάνε και μόλις πλησιάζω στα 50 μέτρα αρχίζουν οι διαμαρτυρίες οι κρούσεις πρώτα με το κεφάλι κι αν επιμείνω ορμάνε και με το κεντρί και δεν σταματάνε αν δε μπώ στο αμάξι να φύγω.
Είχε φέρει ο πατερ Ευάγγελος Καρακάσης τις δικές του για μια επίδειξη βασσιλοτροφείας και κατάλαβα πόσο ήρεμες είναι οι χαλκιδικιώτισες, εκάναμε όλες τις εργασίες χωρίς καμία προστασία με άνεση και ηρεμία ωραίες οι Μακεδονίτισσες.... οι μέλισσες εννοείται.
Οι δικές μου... αχ η παραξενιά τους δε λέγεται!, αλλά όταν έρχονται στο χέρι μου να πιούν νεράκι και ξεκουράζονται εννόσω τα λέμε πόσο νιώθω περήφανος που με ανέχονται να τις φροντίζω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου