ΠΩΣ ΧΤΙΖΟΥΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΤΗ ΚΥΨΕΛΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ

Στο βίντεο που ακολουθεί θα δούμε όλη τη δουλειά που κάνει το σμήνος των μελισσών μέσα σε μια κυψέλη ανάστομη -τοπ μπαρ- απο την εγκατασταση τους μέχρι την πλήρωση όλου του  διατιθέμενου χώρου.
Μια εικόνα χίλιες λέξεις αλλά ένα βίντεο είναι χιλιάδες εικόνες κι επομένως θα λύσει πολλές απορίες σε φίλους της μέλισσας που δεν γνωρίζουν πως δουλεύει.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

ΕΡΓΑΤΡΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΚΗΦΗΝΑΣ

ΕΡΓΑΤΡΙΑ, ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, ΚΗΦΗΝΑΣ

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΡΟΦΗ

ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΕΚΝΟΣΕΤ ΜΕ ΚΗΡΗΘΡΑ

Το πλαστικό πλαίσιο συρματώνεται όπως τα ξύλινα και γίνεται εξίσου καλά αποδεκτό από το μελίσσι επίσης δεν διαβρώνεται και έχει καλύτερες μηχανικές αντοχές από το ξύλινο ενώ πλεονεκτεί και στο ότι ούτε μουχλιάζει ούτε έχει πόρους άρα καθαρίζει εύκολα και δεν μολύνεται.

για περισσότερα στην ελληνική εταιρία παραγωγής του που διαθέτει την αποκλειστική του πατέντα.
Είναι νέο προιόν και περιμένουμε τη τιμολόγηση του

Η εταιρεία τεκνοσέτ θα λάβει μέρος στην ΈΚΘΕΣΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΕΛΙΟΥ οπότε μπορούμε να δούμε από κοντά τα διάφορα ενδιαφέροντα προιόντα της και ειδικά τα νέα που θα παρουσιάζουμε ολοένα.

www.technosetbee.gr

ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ

ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ

Η λειτουργία του δηλητήριου της μέλισσας

Το δηλητήριο παράγεται από ειδικούς αδένες των θηλυκών μελισσών, που συνδέονται με μια μεμβράνη περιέκτη-σακκούλα- και επισυνάπτεται με ένα τσίμπημα μέσω κεντριού: 

οι εργάτριες μέλισσες είναι εξοπλισμένες για να υποστηρίζουν την ομάδα το μελίσσι, και έτσι επιτίθενται έναντι κάθε επιτιθέμενου.

 Η βασίλισσα, ωστόσο το χρησιμοποιεί μόνο για να σκοτώσει τους βασιλικούς της αντιπάλους επειδή κάθε ομάδα μπορεί να έχει μόνο μία βασίλισσα, και οι βασίλισσες έχουν γεννηθεί την ίδια στιγμή. Έτσι αν αφεθεί η αντίπαλη βασίλισσα: υπάρχει διαρροή  με συνοδεία ενός ορισμένου αριθμού των μελισσών.

Η «απομάκρυνση από τη πρώτη που γεννήθηκε βασίλισσα, των ανταγωνιστριών της που βρίσκονται ακόμα αγέννητες στο κλειστό βασιλικό  κελί τους γίνεται χαλόντας το κελί  τους αλλά για τις ανταγωνίστριες που βγήκαν ήδη από το κελί ο θάνατος της μίας από την άλλη προκύπτει από ένα αγώνα μεταξύ  των δύο .

Οι βασίλισσες χρησιμοποιούν το τσίμπημα τους μόνο με τους αντιπάλους. 

Οι κηφήνες οι αρσενικές μέλισσες δεν έχουν κεντρί αφού το κεντρί είναι μέρος των γεννητικών οργάνων του θηλυκού, που στην προϊστορία μέσω του κεντριού εναπόθεττε το αυγό σε ξενιστή, ώστε το νέο έντομο να τραφεί από αυτόν μετά την εκκόλαψη του.Τακτική που κάποιες ξαδέρφες τους σφήκες χρησιμοποιούν ακόμη. 

Οι εργάτριες μέλισσες όταν είναι πολύ μικρές (κατά την πρώτη εβδομάδα της ζωής) δεν έχουν ούτε το δηλητήριο, ούτε το ένστικτο να τσιμπήσουν. Η μέγιστη ανάπτυξη συμβαίνει μεταξύ της τρίτης και της τέταρτης εβδομάδας της ζωής της μέλισσας, όταν είναι έτοιμη να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας, και συμπίπτει ακριβώς με την ανάπτυξη αυτών των αδένων.


Όταν μια μέλισσα τσιμπά έναν άνθρωπο ή ένα θηλαστικό σε γενικές γραμμές, το κεντρί, το οποίο είναι εξοπλισμένο με μικρά αγκίστρια, παραμένει κολλημένο στο δέρμα και η μέλισσα πεθαίνει, επειδή στη προσπάθεια να αποσπάσουν το κεντρί από το δέρμα βγαίνουν τα έντερα. 

Σε αντίθεση με άλλα έντομα που  μπορεί να εξάγουν το λείο κεντρί τους και  μετά  τσίμπημα να μείνουν ζωντανά. Το περιεχόμενο ενός σάκου-αδένα του δηλητηρίου  συνήθως αδειάζει πλήρως και με σπασμούς που συνεχίζονται και μετά την αφαίρεση από την κοιλιά της μέλισσας και εκτινάσσεται μέσα σε δύο λεπτά διαρκών σπασμών. 

ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΜΕ ΑΓΚΙΣΤΡΙ ΑΠΟΚΟΛΛΑ ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΕΝΤΡΙΟΥ ΚΑΙ  ΕΤΣΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΣΜΑ

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι επίσης ο φορέας ενός χημικού μηνύματος μια ορμόνης -φερομόνης- pheromonal -συναγερμού, το οποίο ενεργοποιεί άλλες μέλισσες στην κυψέλη υπεύθυνες της άμυνας. 

Στον άνθρωπο, το δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις πανικού από έντονο τοπικό πόνο, που ακολουθείται από μια αίσθηση ζεστασιάς και φαγούρα που διαρκεί μέρες, μέχρι πραγματικά έντονες αλλεργικές αντιδράσεις και αναφυλακτική καταπληξία, μια κατάσταση υπερευαισθησίας που μπορεί να οδηγήσει σε μια βίαιη αντίδραση, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις με μοιραία αποτελέσματα. 

Παρά το ότι το δηλητήριο της μέλισσας συνήθως συνδέεται ειδικά με αυτή την πτυχή, αποτελεί ένα από τα πιο πολύτιμα δώρα της μέλισσας: περιέχει μια πολλαπλότητα  ουσιών με υψηλή φαρμακολογική δράση και  βιοχημεία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά σε μια ευρεία ποικιλία  ασθενειών, μετά από διασφάλιση ότι εκείνοι που προτίθενται να το χρησιμοποιήσουν δεν υπόκεινται σε αλλεργίες.

Ιστορία της θεραπευτικής χρήσης της το δηλητήριο των μελισσών


Σύμφωνα με τον αιγύπτιο επιστήμονα Hegazi Αχμέντ, ένας από τους πρώτους Αιγυπτιακούς παπύρους που χρονολογείται από το 2000 π.Χ., είχε ήδη αναφέρει τη θεραπευτική χρήση του δηλητηρίου με το τρίψιμο των επώδυνων μερών. 

Το δηλητήριο της μέλισσας θα γίνει γνωστό για το θέμα αυτό  σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς, η Ελλάδα, η Βαβυλωνία, η Ασσυρία . 

Ο Έλληνας Ιπποκράτης, που θεωρείται ο "Πατέρας της Ιατρικής» και έζησε μεταξύ 460 και 410 π.Χ., το είχε χρησιμοποιήσει για να θεραπεύσει την αρθρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις νόσους και  κοινά προβλήματα  χαρακτηρίζοντάς την «παράξενη και μυστηριώδη ιατρική".

" Αναφέτεται σε αυτή, στη ρωμαϊκή εποχή ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) στην Naturalis Historia του, και απο τους Έλληνες ο Γαληνός (129 - 216). 

Ο Καρλομάγνος  είχε  θεραπευτεί από ουρική αρθρίτιδα χρησιμοποιώντας το δηλητήριο της μέλισσας. 

Ήταν πιθανώς ο Ι. Langer, Πανεπιστήμιο της Πράγας, που δοκίμασε πρώτα το 1897-99,  να αφαιρέσει το δηλητήριο χωρίς να σκοτώσει τη μέλισσα, που προκαλεί την αναστροφή του κεντριού και συλλογή δηλητήριου  σε σταγόνες σε τριχοειδείς σωλήνες. 

 Η πραγματική Μελισσοθεραπεία γεννήθηκε στην Αυστρία, μεταξύ των''1800 και 1900, με τον Δρ Φίλιπ TERC, ο οποίος τη χρησιμοποιεί  25 χρόνια  στην πρακτική των ρευματικών ασθενών.

 Η εταιρεία Mack, στη νότια Γερμανία, ήταν η πρώτη που ξεκίνησε το 1930 την εμπορική προετοιμασία του δηλητηρίου. 

Οι εργάτριες μέλισσες πιέζονται μία προς μία μπροστά από την κυψέλη και στην επαγόμενη ελαφρά πίεση  αντιδρούν για να θέσουν το τσίμπημα με το κεντρί σε ένα απορροφητικό πανί.

 Λίγα χρόνια αργότερα εισήγαγε μια λιγότερο επίπονη μέθοδο, χρησιμοποιώντας ένα ήπιο ηλεκτροσόκ για να προκαλέσει τις μέλισσες για να κάνουν το τσίμπημα, μια μέθοδος που τελειοποιήθηκε το 1960 στην Τσεχοσλοβακία, όπου το υλικό που χρησιμοποίησε του επιτρέπει να αφαιρέσει το κεντρί της μέλισσας αφήνοντας μόνο το δηλητήριο.

 Αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται σήμερα. Ένας πρωτοπόρος της θεραπείας με δηλητήριο ήταν ο Ούγγρος-γεννημένος στην  Αμερική-γιατρός Bodog Beck, συγγραφέας ενός κλασικού της μελισσοθεραπείας  κειμένου, που δημοσιεύθηκε το 1930: ". Η θεραπεία με δηλητήριο της μέλισσας" 

Κομμάτια του ακολούθησε εφαρμόζοντας η μελισσοκόμος Charles Mraz  στην Αμερική,σε πάνω από εξήντα χρόνια της πρακτικής από τον γιατρό. 

Από τις αρχές της δεκαετίας του '50, ακόμη και ο Δρ Joseph Broadman,στη Νέα Υόρκη, εφάρμοσε τη  Μελισσοθεραπεία  για τη θεραπεία της αρθρίτιδας και μετέφερε την εμπειρία του στο βιβλίο "δηλητήριο της μέλισσας, το φυσικό θεραπευτικό για την αρθρίτιδα και ρευματισμούς», που δημοσιεύθηκε το 1962.

Λοιπόν, όπως στην Αμερική, με τη θεραπεία με δηλητήριο της μέλισσας έτσι έχει σημαντικές εξελίξεις στη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Κορέα, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Αυστρία.

ΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΟΛΛΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΕΝΤΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗ  ΣΑΚΚΟΥΛΙΤΣΑ ΤΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ

Τι είναι το δηλητήριο της μέλισσας


Είναι σύνθεση χημική όπου συμμετέχουν 78 διαφορετικά συστατικά, εκ των οποίων μόνο 6 ή 7 είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες. 

Κυριότερο είναι το melittin, ένα πεπτίδιο, το οποίο αποτελεί το 40-50%. Έχει διεγερτικές ιδιότητες για την καρδιά, μειώνει την αρτηριακή πίεση, ενυδατώνει τους  ιστούς, είναι ένα ισχυρό αντι-φλεγμονώδες του κεντρικού νευρικού συστήματος, αναστολέας του συστήματος, ραδιοπροστατευτικός, με αντιμυκητιακές και αντιβακτηριδιακές ιδιότητες. 

Η Apamina (2%), είναι μια αντι-φλεγμονώδης ουσία, νευροτοξική που οδηγεί και στην τόνωση του νευρικού συστήματος, βελτιώνει την ηλεκτρική αγωγιμότητα των νευρικών ελύτρων, ακόμη και αν εκφυλιστεί. Και «ένα σημαντικό συστατικό για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. 

Το πεπτίδιο 401 (2-3%), ένα άλλο αντι-φλεγμονώδες, φαίνεται να δρα στην υπόφυση που ενεργοποιεί την παραγωγή της ACTH και της κορτιζόλης και στη συνέχεια, με επίστρωση, επίσης, σημαντική για το ανοσοποιητικό σύστημα. 

Η Adolapina (1%) έχει αναλγητική και αντιπυρετική δράση. 

Η ισταμίνη (1%) έχει δραστηριότητα αγγειοδιασταλτική και σε αυτή οφείλεται η προέλευση των επώδυνων αισθήσεων και των φλεγμονωδών αντιδράσεων στο δηλητήριο. 

Η Φωσφολιπάση (12%) και η υαλουρονιδάση (4%), αποτοξινώνει τα κύτταρα, τους ιστούς ενυδατώνοντας τα (σημαντικό, επομένως, σε ρευματικές νόσους), η φωσφολιπάση προκαλεί επίσης μείωση της πίεσης στο αίμα και αναστέλλει την πήξη του αίματος, η υαλουρονιδάση είναι ανοσοδιεγερτικό ..
Η ντοπαμίνη διευκολύνει τη λειτουργία της νευροδιαβίβασης και προκαλεί την αύξηση του καρδιακού ρυθμού.

Οι τομείς δράσης του  δηλητηρίου των μελισσών

Νευρολογικών (για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, ισχιαλγία, παράλυση του Bell, αναλγησία, νευραλγία, ο χρόνιος πόνος, η μεθερπητική νευραλγία, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα)
Ρευματικές (για ρευματισμούς, αρθρίτιδα και η αρθροπάθεια, θυλακίτιδα, μυαλγία, deformans σπονδυλίτιδα, deformans Πολυαρθρίτιδα, ψωριασική αρθρίτιδα, ουρική αρθρίτιδα, tennis elbow, ασθένεια Schermann, η ινομυαλγία, τενοντίτιδα, Dupytrèn συστολή, Τραύμα)
Πνευμονική (για το άσθμα, αποφρακτική πνευμονοπάθεια, εμφύσημα)
Ανοσολογίας (για το σκληρόδερμα, Erytematosa Λύκος, Endoarteritis αποφρακτική)
λοιμώδη νοσήματα (για έρπης ζωστήρας, ιογενή μηνιγγίτιδα, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, το AIDS, κονδυλώματα)
Δερματολογία (για όγκους έκζεμα, του δέρματος, αγγειακών όγκων του δέρματος, αλωπεκία, σμηγματορροϊκή δερματίτιδα, μυκητίαση, Calli)
Καρδιαγγειακό: (για την υπέρταση, Χαμηλή αρτηριακή πίεση, αρτηριοσκλήρυνση, αρρυθμίες, endarteritis)
Οφθαλμολογική (γλαύκωμα, ωχροπάθεια)
Κτηνίατρος (αρθρίτιδα, λοιμώξεις)
Επιπλέον, για πληγές, τραύματα, ουλές, ως προληπτικό για το κρυολόγημα και τη γρίπη, για προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, κράμπες της περιόδου να, να αυξήσει τον αριθμό των σπερματοζωαρίων, να αυξηθεί η γονιμότητα, για το μελάνωμα και τον καρκίνο του εγκεφάλου.

ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΙΣΜΑ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ  ΣΩΛΗΝΑ

ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗ

 Αντενδείξεις και προφυλάξεις

 Η θανατηφόρος δόση του δηλητήριου της μέλισσας είναι 19 τσιμπήματα ανά κιλό για τα μεγάλα ζώα και ενήλικες άνδρες. 

Το ποσό αυτό δεν μπορεί να επεκταθεί σε μικρά ζώα και τα παιδιά, που είναι πιο ευαίσθητα. Με 9 τσιμπήματα θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για ένα ζώο λιγότερο από ένα κιλό βάρους. 

Η αντίδραση στο δηλητήριο της μέλισσας διαφέρει σημαντικά από άτομο σε άτομο, και μπορεί να εξαρτάται από τον αριθμό των τρυπημάτων  και την τοποθεσία (το κεφάλι και το λαιμό πιο ευαίσθητες): 

μπορεί να είναι βίαιη, στην περίπτωση των αλλεργικών προσώπου, ή να απουσιάζει εντελώς, όπως στην περίπτωση  σχεδόν όλων ο των μελισσοκόμων. Η μεγάλη περιεκτικότητα σε αλλεργιογόνα στο δηλητήριο της μέλισσας είναι η φωσφολιπάση.

ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΚΕΝΤΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΧΟΝΔΡΟΠΑΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΓΟΝΑΤΟ

Μια φυσιολογική αντίδραση σε τσίμπημα μέλισσας μπορεί να προκαλέσει τοπικό οίδημα και ερυθρότητα, μερικές φορές ένα εξάνθημα ή ελαφρά ναυτία. Συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις η εξαγωγή του κεντριού είναι επαρκής.

 Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να διαλυθούν τα  θεωρητικά πλεονεκτήματα της επίσημης σύστασης, ότι πιάνοντας το κεντρί ανάμεσα στα δάχτυλά σας να το τραβήξει κανείς χωρίς να συντρίψουν την  μεμβράνη σακκουλάκι  του δηλητήριου επιμένοντας ότι, το κεντρί πρέπει να ξυθεί μακριά  με την άκρη ενός μαχαιριού ή μιας πιστωτικής κάρτας.

Αυτό που είναι επείγον είναι να διακοπεί η συνέχεια της παροχής δηλητηρίου στο κεντρί δηλαδή να απομακρυνθεί το συντομότερο το κεντρί ή η μεμβράνη από το κεντρί.Αυτό μπορεί να γίνει με απλό πέρασμα του χεριού ή νυχιού πάνω από το κεντρί αποκόπτοντας τον ομφαλό που δίνει δηλητήριο από τη μικρή δεξαμενή.

Έπειτα με την ησυχία μας βγάζουμε και το κεντρί.

 Στην πραγματικότητα, ο μηχανισμός του δηλητήριου λειτουργεί ως βαλβίδα έμβολο (παρόμοια με τις παλιές αντλίες νερού), η οποία συνεχίζει να εισφέρει το δηλητήριο, ανεξάρτητα από το αν η τσάντα το αγγίξει ή όχι. Επομένως, είναι σκόπιμο να δοθεί προτεραιότητα στην ταχύτητα της εξόρυξης, όχι σε μια συγκεκριμένη μέθοδο. 

Εάν τα συμπτώματα αυτά φαίνονται ακόμα ισχυρά, δεν πίνουμε αλκοόλ, δροσίζουμε το μέρος,  παραμένουμε ήρεμοι και ξαπλωμένοι, και τελικά λαμβάνουν αντιισταμινικά ή στεροειδή, ειδικά αν τη παρακέντηση ακολούθησε μια επίθεση άσθματος ή βήχα.
Στις χειρότερες περιπτώσεις (οίδημα λάρυγγα, αλλοίωση της φωνής),η επινεφρίνη, χρησιμοποιείται για την προετοιμασία και για επείγουσα εισαγωγή στο νοσοκομείο. 

Σε περιπτώσεις αλλεργίας, μπορεί να αρχίσει η θεραπεία απευαισθητοποίησης (η οποία μπορεί να διαρκέσει μερικά χρόνια), των οποίων ο μηχανισμός είναι να αυξηθεί το ποσοστό των προστατευτικών αντισωμάτων αν υποτεθεί ότι η ποσότητα του δηλητηρίου χορηγείται, με σταδιακή αύξηση, όπως ακριβώς στους μελισσοκόμους. 

Η θεραπεία έγχυσης με δηλητήριο της μέλισσας επιτυγχάνεται, εκτός εάν έχει ήδη τσιμπηθεί κανείς πολλές φορές χωρίς να έχει σημαντικές συνέπειες .

Για να βεβαιωθείτε ότι υπάρχει μια αλλεργία αποτέλεσμα τη συσσώρευση , πρέπει να προηγηθεί μια δοκιμή για να είναι οι αλλεργικοί σε αποκλεισμό, και κάτω από αυστηρή ιατρική παρακολούθηση. 

Ωστόσο, υπάρχουν σκευάσματα δηλητήριο της μέλισσας (κρέμες, τα ομοιοπαθητικά φάρμακα) συμβατά με τους πάσχοντες αλλεργίας.

Δρ Θεόδωρος Cherbuliez, ο κορυφαίος εκφραστής της Μελισσοθεραπείας, εξακολουθεί να θυμάται πώς σε επτά χρόνια είχαν κατά μέσο όρο μόνο μία περίπτωση ατυχήματος σε 875.000 συνεδρίες για αναφυλακτικό τσίμπημα από ένα σύνολο 60.000 ατόμων. Μόνο το 0,7% του πληθυσμού ενδέχεται να υποστεί σοβαρή αλλεργία. 

Σε γενικές γραμμές, η θεραπεία με το δηλητήριο των μελισσών μπορεί να είναι φρόνιμο για όσους πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια, περικαρδίτιδα, μυοκαρδίτιδα, στηθάγχη, ανεύρυσμα αορτής, νεφρική ή πνευμονική , που παίρνουν β-αναστολείς (ασυμβίβαστη με ινσουλίνη πρέπει να χορηγείται σε περίπτωση αναφυλαξίας), για τους διαβητικούς που εξαρτώνται από τις ενέσεις ινσουλίνης, οι έγκυες γυναίκες, στην περίπτωση της οξείας ή χρόνιας μολυσματικής ασθένειας που απαιτούν μια μεγάλη δέσμευση του ανοσοποιητικού συστήματος , για να αποφευχθεί περαιτέρω τόνωση.

ΣΥΣΚΕΥΗ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΣΠΑΣΜΟΥ ΑΠΟ  ΕΛΑΦΡΟ ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΚΥΨΕΛΗΣ

Πως συλλέγεται το δηλητήριο της μέλισσας;

Σήμερα χρησιμοποιείται μια συσκευή που καλύπτεται από ένα πλέξιμο των καλωδίων , εκεί όπου περνούν οι εκρήξεις του ηλεκτρικού ρεύματος στη χαμηλή τάση (20-30 βολτ) στην είσοδο της κυψέλης: οι μέλισσες, αγγίζοντας τα καλώδια, κινητοποιούνται για να κατεβάσουν  το δηλητήριο με ένα σπασμό, που συγκεντρώνονται κατά διαστήματα, δηλαδή κάθε δέκα λεπτά, από ένα φύλλο από γυαλί κάτω από τα νήματα. 1 γραμμάριο του δηλητηρίου που παίρνετε σε μια ώρα ή δύο, 10.000 τσιμπήματα.
Η μέθοδος αυτή ενδέχεται να διαταράξει προσωρινά την ζωή του μελισσιού, διότι οι μέλισσες απελευθερώνουν την φερομόνη συναγερμού και να γίνει επιθετικό.
Σε σχέση με το δηλητήριο της μέλισσας διατηρούνται καθαρά στην τσάντα: Το δηλητήριο που έχει αποκτηθεί, η οποία ονομάζεται «apitossina" και  γίνεται πιο ασταθές αφού χάνει κάποιες από πτητικές ενώσεις του (εστέρες, του οποίου η θεραπευτική αξία είναι αντισπασμωδικό, ηρεμιστικό, τονωτικό, αντιαρρυθμικά).

 Πώς χορηγείται το δηλητήριο της μέλισσας;

Το δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να προσληφθεί μέσα από αλοιφές κρέμες, χάπια, ενέσεις, εισπνοές, καθώς και απευθείας ενέσιμα. Στην τελευταία περίπτωση,γίνεται  μια προγραμματισμένη τόνωση μιας μέλισσας να τσιμπήσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος (απλά πατήστε την κοιλιά της μέλισσας να προκαλέσει αναστροφή του τσιμπήματος). 

Αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από πολλούς μελισσοκόμους, για να βεβαιωθούν ότι δεν είναι αλλεργικοί, και έτσι ώστε να φροντίζουν τους εαυτούς τους από αρθρίτιδα ή πόνο στην πλάτη. Αν δεν έχετε ένα συγκεκριμένο εγχειρίδιο-τσιιμπίδα πιάνοντας τη μέλισσα στο φτερό, αποφεύγοντας το τσίμπημα στο δάχτυλο πριν γνωρίσουν  ακόμη και την ένεση, 

 Μπορείτε να πάρετε τη μέλισσα με τσιμπιδάκι. 

Οι μελισσοκόμοι δεν είναι γιατροί, ωστόσο, και δεν πρέπει να τους αφήσουμε να προσπαθήσουν να κάνουν στους άλλους αυτό που κάνουν στον εαυτό τους, ακόμη και σε περίπτωση επιτυχίας.

Στη Ρωσία και στην Ανατολή είναι επίσης μια δημοφιλής μέθοδος το ελαφρό  τσίμπημα, χρησιμοποιώντας το τσίμπημα μέλισσας και της μέσω ενός διχτιού από ύφασμα, το οποίο έχει απομακρύνεται  γρήγορα.

Είναι επίσης ευρέως διαδεδομένη στην μελισσοκέντριση η εφαρμογή σε συνδυασμό με τον βελονισμό της παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής.
Ο καθηγητής Povlina Pochinkova (Βουλγαρία), εισήγαγε την εφαρμογή του δηλητηρίου μέσω υπερήχων, η οποία επιτρέπει υψηλή ακουστική ενέργεια μέσω της εισαγωγής στο δέρμα των διαφόρων ουσιών.
Το δηλητήριο της μέλισσας είναι μέρος των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.

Για να μάθετε περισσότεραβιβλία που διατίθενται 

στα ιταλικά:
Bodog Beck: μελισσοθεραπεία, Νέα IPSA Editore, 1999
Umberto Nardi: μελισσοθεραπεία, ed. Aporias 1992 
Φεντερίκο Γκρόσο Apipuntura, TIP.LE.CO Εκδόσεις, 2001 
Pigott Παύλος: Apipuntura και μελισσοθεραπεία, Ed 1996 The Green House 
στα αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά είναι διαθέσιμο ένα CD που γίνεται από την Επιτροπή της Μελισσοθεραπεία APIMONDIA, www.ap-ar.com , «Συνθήκη της μελισσοθεραπεία" 

Στα Αγγλικά: 
Joseph Broadman: δηλητήριο της μέλισσας, το φυσικό θεραπευτικό για την αρθρίτιδα και ρευματισμούς, Υγεία Πόρων Inc Pr? Αναθεωρημένη έκδοση (Ιούνιος 1997) 
Charles Mraz: Υγεία και μελισσών, Βασίλισσα πόλη Εκδόσεις (Φεβρουάριος 1995) 
Malone Fred: Οι μέλισσες δεν έχετε αρθρίτιδα, Ακαδημία Βιβλία, 2η έκδοση (Δεκέμβριος 1989) 
Στη γαλλική γλώσσα: 
Porsin HA: Συμβολή Συμβολή à l'étude du venin της abeilles et apicothérapie, ΜΟΠ. Langlois (1 Janvier 1939)

( ΠΗΓΗ  UNAAPI Παύλος Faccioli, abeterosso@unaapi.it )

Η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ

νέο μέλι στη κηρήθρα

Είναι πολλοί οι μελισσοκόμοι που δεν έχουν υπόψη τους τι ακριβώς σημαίνει βιολογική μελισσοκομία κι ας την ασκούν με επιμέλεια.
Αλλοι πάλι θα ήθελαν να βελτιώσουν τα προιόντα τους και η βιολογική μελισσοκομία είναι ο τρόπος για να το πετύχουν


Όταν λέμε ασκώ βιολογική μελισσοκομία-σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό κανονισμό-εννοείται:


1) Τοποθετώ τα μελίσσια σε τοποθεσίες όπου σε ακτίνα 3 χιλιομέτρων (η ακτίνα πτήσης της μέλισσας) να υπάρχει αυτοφυής βλάστηση ή βιολογικές καλλιέργειες.


2) Η τοποθέτηση των μελισσιών πρέπει να απέχει από περιοχές που έχουμε αστικούς ή βιομηχανικούς ρύπους.(π.χ. δεν εγκαθιστούμε μελισσοκομείο στις παρυφές μίας πόλης).


3) Δε δίνουμε στα μελίσσια μελισσοτροφές με ζάχαρη αλλά με μέλι τόσο κατά τη διάρκεια της διαχείμασης αλλά και αργότερα αν είναι κακές οι καιρικές συνθήκες και απειλείται η επιβίωση του μελισσοσμήνους.


4 )Δε χρησιμοποιούμε φάρμακα μέσα στην κυψέλη τα οποία αφήνουν υπολείμματα στο μέλι αλλά χρησιμοποιούμε πρακτικές ή σκευάσματα τα οποία έχουν ως στόχο να αναπτύξουν τους μηχανισμούς άμυνας των μελισσιών ή να καταπολεμήσουν μια νόσο χωρίς να αφήσουν υπολείμματα στο μέλι.


5 ) Σεβόμαστε κάθε τι μας χαρίζει η μέλισσα από τη συλλογή του την αποθήκευση του έως και τη διάθεση του στο πελάτη.

6) Το κυριώτερο από όλα είναι να διασφαλιστούν όλα τα προηγούμενα από εταιρεία πιστοποίησης βιολογικών τροφίμων, η οποία ελέγχει σε συχνά διαστήματα και απροειδοποίητα όλα τα στάδια από την ίδια τη κυψέλη, το περιβάλλον της, το μελισσοκομείο, το εργαστήριο, το τυποποιητήριο-συσκευαστήριο, και το τελικό προιόν.
Η εταιρεία διασφάλισης δρά σαν σύμβουλος και επόπτης του μελισσοκόμου και του παραγωγού προιόντος επεξεργασίας μελισσοκομικών πρώτων υλών.

Τα πλεονεκτήματα είναι άριστη ποιότητα προιόντος και πιστοποίηση αυτής από ανεξάρτητο κι ελεγχόμενο οργανισμό, επομένως καί καλύτερη τιμή στην αγορά.Μπορεί να μπεί έτσι το προιόν στο κύκλο πώλησης προιόντων διασφαλισμένης ποιότητας που τα προιόντα  πωλούνται σε γνώστες και ανθρώπους που θέλουν και μπορούν να πληρώσουν αυτή τη ποιότητα.
Επίσης μπορούμε να εξάγουμε σε μεγάλες αλλά ιδιαίτερα απαιτητικές αγορές εντός κι εκτός Ευρώπης.

το σήμα αυτό είναι το σήμα βιολογικού τροφίμου που έχει υιοθετήσει η ευρωπαική ένωση

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
Σημείωση: http://www.a-cert.org/

Οι διατροφικές και περιβαλλοντικές κρίσεις προκάλεσαν αλυσιδωτές αντιδράσεις στην αγορά, οδήγώντας παράλληλα στη λήψη μέτρων με μια σειρά αποφάσεων εκ μέρους της ΕΕ οι οποίες ενσωματώθηκαν στην νομοθεσία, παράγοντας νέους Κανονισμούς και Οδηγίες που αποσκοπούσαν στην πρόληψη ή την θεραπεία τέτοιων καταστάσεων με κυριότερο μέλημα την υγιεινή και την ασφάλεια των τροφίμων. Εκτός από τις κοινοτικές και κρατικές αρχές η ίδια η αγορά, εκφράζοντας την θέληση και τις προτιμήσεις των καταναλωτών έβαλε κανόνες στην παραγωγή και εμπορία των τροφίμων θέτοντας σε εφαρμογή διάφορα ιδιωτικά προτόκολλα τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά απαιτήσεις πελάτη. Ο Κανονισμός 2092/91 ενσωμάτωσε την μελισσοκομική δραστηριότητα και τα προϊόντα της μέλισσας είναι πλέον στο πεδίο πιστοποίησής του. Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα κύρια σημεία που αφορούν την βιολογική μελισσοκομία.

Γενικές αρχές

Τα μελισσοκομικά προϊόντα που καλύπτονται από τον Κανονισμό συγκεντρώνουν συνδιασμό χαρακτηριστικών που συνδέονται τόσο με τις πρακτικές εκτροφής των μελισσιών όσο και με το ευρύτερο περιβάλλον του μελισσοκομείου. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει η όλη διαχείρηση των προϊόντων από τη συλλογή, τη συσκευασία και την αποθήκευση μέχρι την εμπορία τους.

Περίοδος μετατροπής



Η μετατροπή των μελισσιών διαρκεί τουλάχιστο ένα χρόνο. Μετά από την αυτή περίοδο εφαρμογής του Κανοννισμού μπορούν να πιστοποιηθούν τα προϊόντα της μέλισσας



Καταγωγή των μελισσών

Μια μελισσοκομική μονάδα μπορεί να ξεκινήσει την μετατροπή της σε βιολογική. Τα καινούρια μελίσσια δημιουργούνται με διαίρεση των υπαρχόντων μελισσιών ή αγοράζονται από ήδη ενταγμένες σε σύστημα ελέγχου και πιστοποίησης μελισσοκομικές μονάδες.

Θέση των μελισσοκομείων



Η θέση των μελισσοκομείων είναι πολύ μεγάλης σημασίας για τον Κανονισμό. Τα χαρακτηριστικά που πρέπει να συγκεντρώνει είναι τα εξής:

 Εξασφάλιση φυσικών πηγών νέκταρος, μελιτώματος και γύρης για τις μέλισσες και πρόσβαση σε νερό·

 Σε ακτίνα 3 km από τη θέση του μελισσοκομείου, οι πηγές νέκταρος και γύρης να αποτελούνται βασικά από βιολογικές καλλιέργειες ή/και αυτοφυή βλάστηση

 Διατηρείται αρκετή απόσταση από οποιεσδήποτε πηγές μόλυνσης μη γεωργικής προέλευσης όπως από βιομηχανικής ή αστικής προέλευση ρύπους.



Διατροφή



Οι μέλισσες θα πρέπει να τρέφονται με μέλι στις περιόδους που δεν έχει βοσκή. Τον χειμώνα πρέπει να αφήνονται στις κυψέλες μέλι και γύρη για την κάλυψη των αναγκών. Σε περίπτωση που απειλείται η επιβίωσή των μελισσών λόγω δυσμενών κλιματικών συνθηκών μπορεί να γίνει τεχνητή διατροφή γίνεται με βιολογικό μέλι, προερχόμενο κατά προτίμηση από την ίδια βιολογική μονάδα. Επίσης κατόπιν σχετικής άδειας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σιρόπι ζάχαρης βιολογικής παραγωγής αντί για μέλι όταν οι κλιματικές συνθήκες που επικρατούν προκαλούν κρυστάλλωση του μελιού. Όλες οι εκτροφικές πρακτικές καταγράφονται στα σχετικά αρχεία που είναι υποχρεωμένη να τηρεί η εκμετάλλευση.



Πρόληψη των νόσων και κτηνιατρικές αγωγές

Η υγεία των ζώων στην βιολογική γεωργία στηρίζεται στην πρόληψη και την ενδυνάμωση τους παρά σε θεραπευτικές επεμβάσεις με φάμακα. Οι κυριότερες αρχές είναι:

 Η επιλογή κατάλληλων ανθεκτικών φυλών

 Η εφαρμογή ορισμένων πρακτικών που συμβάλλουν ανάπτυξη μηχανισμών άμυνας στις νόσους και στην πρόληψη των λοιμώξεων (π.χ. τακτική ανανέωση των βασιλισσών, συστηματική επιθεώρηση των κυψελών ώστε να εντοπίζονται έγκαιρα τυχόν προσβολές τακτική απολύμανση του εξοπλισμού, καταστροφή του μολυσμένου υλικού και επαρκή αποθέματα τροφής στις κυψέλες.

Εάν, παρ' όλα τα προληπτικά μέτρα, σημειωθούν ασθένειες τότε πρέπει να υποβάλλονται αμέσως σε θεραπευτική αγωγή φροντίζοντας παράλληλα την απομόνωση των μελισσιών που ασθένησαν και έγινε η αγωγή από τα υπόλοιπα. Επίσης όλο το κερί πρέπει να αντικαθίσταται με κερί που πληροί τους όρους του κανονισμού. Στη σύνεχεια, για τα μελίσσια αυτά θα ισχύει η περίοδος μετατροπής διάρκειας ενός έτους. Αν χρειαστεί να γίνουν κτηνιατρικές αγωγές πρέπει να τηρούνται οι ακόλουθες αρχές:

 Χρησιμοποιούνται κατά προτίμηση φυτοθεραπευτικά και ομοιοπαθητικά προϊόντα

 Απαγορεύεται η προληπτική χρήση αλλοπαθητικών συνθετικών χημικών φαρμακευτικών προϊόντων.

 Ειδικά κατά της βαρόα μπορούν να χρησιμοποιούνται το μυρμηκικό οξύ, το γαλακτικό οξύ, το οξικό οξύ, και το οξαλικό οξύ και οι ουσίες μενθόλη, θυμόλη, ευκαλυπτόλη ή καμφορά.

 Επιτρέπονται όσες κτηνιατρικές αγωγές ή επεξεργασίες των κυψελών, κηρυθρών κ.λπ., είναι υποχρεωτικές δυνάμει της εθνικής ή της κοινοτικής νομοθεσίας.



Ορθές πρακτικές εκτροφής

Στο πλαίσια της διαφάλισης της ευζωίας των μελισσών ακολουθούνται εκτροφικές πρακτικές. Ενδεικτικά αναφέρονται:

 Απαγορεύεται η εξόντωση των μελισσών στις κηρήθρες για τη συλλογή μελισσοκομικών προϊόντων.

 Απαγορεύονται οι ακρωτηριασμοί όπως η κορυφοτομή των φτερών της βασίλισσας.

 Η εξόντωση του αρσενικού γόνου επιτρέπεται μόνο για την περιστολή της βαρροϊκής ακαρίασης

 Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση συνθετικών χημικών απωθητικών κατά τη συλλογή μελιού.



Χαρακτηριστικά των κυψελών και υλικά που χρησιμοποιούνται για τη μελισσοκομία



Μέσα στο φιλοπεριβαλλοντικό χαρακτήρα του Κανονισμού υπάρχουν και ορισμένες απαιτήσεις για τα υλικά που χρησιμοποιούνται στη βιολογική μελισσοκομία. Ενδεικτικά αναφέρονται:

 Οι κυψέλες πρέπει να κατασκευάζονται βασικά από φυσικά υλικά.

 Εντός των κυψελών μπορούν να χρησιμοποιηθούν προϊόντα όπως πρόπολις, κερί και φυτικά έλαια.

 Το κερί για τις νέες κηρήθρες πρέπει να προέρχεται από μονάδες βιολογικής παραγωγής.

 Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση κηρυθρών που περιέχουν γόνο προς εξαγωγή μελιού.

 Για την προστασία των υλικών (πλαισίων, κυψελών, κηρυθρών), ιδίως από επιδημίες, επιτρέπονται μόνο τα ενδεδειγμένα προϊόντα που προβλέπονται στο μέρος Β τμήμα 2 του παραρτήματος II του Κανονισμού.

 Επιτρέπεται η φυσική επεξεργασία, όπως με ατμό ή γυμνή φλόγα.

 Για τον καθαρισμό και την απολύμανση των υλικών, των κτιρίων, του εξοπλισμού, των σκευών ή των προϊόντων που χρησιμοποιούνται στη μελισσοκομία, επιτρέπονται μόνο οι ενδεδειγμένες ουσίες που προβλέπονται στο μέρος Ε του παραρτήματος II του Κανονισμού.



Η μελισσοκομία είναι ένας κλάδος παραγωγής που στην χώρα μας αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα με κυριότερο όλων τον ανταγωνισμό από τα εισαγόμενα προϊόντα μέλισσας.

Πολλοί είναι οι λόγοι που καθιστούν την ελληνική παραγωγή λιγότερο ανταγωνιστική (υψηλό κόστος, λιγότερο αναπτυγμένα δίκτυα, μικρή δυναμικότητα της πλειοψηφίας των μελισσοκομικών μονάδων κλπ).
 Μέσα σ’ αυτό το αρνητικό όμως κλίμα για την ελληνική μελισσοκομία υπάρχει η μεγάλη δύναμή της που δεν είναι τίποτα άλλο από την αφοσίωση του έλληνα καταναλωτή στο ελληνικό μέλι.
Ο έλληνας καταναλωτής προτιμάει να αγοράζει και να καταναλώνει ελληνικό μέλι όντας πρόθυμος να πληρώσει την αυξημένη τιμή του σε σύγκριση με τα «φθηνότερα» εισαγόμενα μέλια. Αντικειμενικοί λόγοι όπως το περιβάλλον που εκτρέφονται οι μέλισσες είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες που οδηγούν στην επιλογή αυτή.
 Διαπιστώνουμε επομένως ότι το κύριο στοιχείο ενδυνάμωσης των προϊόντων είναι η ελληνική τους ταυτότητα.
 Σε μια αγορά όμως που η ιχνηλασιμότητα χάνεται πολλές φορές δίνεται η εκαιρία σε καιροσκόπους να προωθούν στην αγορά εισαγόμενα προϊόντα σαν ελληνικά απολαμβάνοντας έτσι αφ’ενός την τιμή που πωλούνται τα ελληνικά, ασκώντας δε παράλληλα αθέμιτο ανταγωνισμό στις ελληνικές επιχειρήσεις.
Η απάντηση σε αυτό είναι η πιστοποίηση των προϊόντων.

Το πιστοποιημένο προϊόν είναι επώνυμο, πλήρως ιχνηλάσιμο και εκτός αυτών το πιστοποιητικό αποτελεί διαβεβαίωση προς τους καταναλωτές ότι τα προϊόντα συμμορφώνονται με συγκεκριμένα πρότυπα και ανταποκρίνονται σε πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές. Με άλλα λόγια είναι όπως ακριβώς τα περιγράφει ο παραγωγός τους.

 Η ίδια η πιστοποίηση είναι εγγύηση ότι εφαρμόζεται όλη η σχετική νομοθεσία. Τα πιστοποιημένα τρόφιμα είναι επώνυμα προϊόντα και μπορούν να διεκδικούν την αφοσίωση των πελατών τους σ’αυτά. Μπορούν με την κατάλληλη σήμανση να γίνονται γνωστά οπουδήποτε κυκλοφορούν και σε μερικές περιπτώσεις η ίδια η μάρκα να χαρακτηρίζει όλα τα ομοειδή προϊόντα.

Η επιτυχία της ελληνικής μελισσοκομίας είναι κατ’εξοχήν ζήτημα ενημέρωσης του καταναλωτή. Δεδομένης της αφοσίωσης που υπάρχει στο ελληνικό προϊόν το μόνο που απομένει είναι να ενημερωθεί σωστά ώστε να ψάχνει με τον κατάλληλο τρόπο για το σωστό προϊόν.

Ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιεί κριτήρια επιλογής και αυτά δεν μπορεί να περιορίζονται μόνο στην τιμή πώλησης αλλά να συμπεριλαμβάνουν και δείκτες ποιότητας. Τέτοιοι μπορεί να είναι η εμφάνιση, η συσκευασία, οι πληροφορίες πάνω στο προϊόν για τεχνικά χαρακτηριστικά, ημερομηνίες παραγωγής, προέλευση κλπ.

Η λύση επομένως για τον έλληνα παραγωγό είναι προφανές ότι είναι η πιστοποίησή του. Αυτή είναι η στρατηγική κίνηση που θα αποτελέσει πραγματικά την προστιθέμενη αξία που όλοι στις μέρες μας επιζητούμε. Αυτή θα είναι η εγγύηση προς τον καταναλωτή.
Η πιστοποίηση της ποιότητας στα τρόφιμα δεν είναι μόδα, δεν είναι συγκυρία και δεν θα ξεπεραστεί σε κάποιο χρονικό διάστημα, είναι ανάγκη της αγοράς και σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης των επιχειρήσεων και αποτελεί κριτήριο αξιολόγησής τους στα μάτια των συνεργατών τους αλλά και των καταναλωτών.

 

ΟΙ ΣΦΗΚΕΣ




Φωτό Μ. ΠΛΑΝΣΚΥ  ΣΦΗΚΑ

 



ΣΦΗΚΑ ΓΙΓΑΣ ΣΕΡΣΕΝΙ ΝΕΑ

 



Φωτο Κ.Κουτσούκος  ΣΦΗΚΑ ΚΑΝΟΝΙΚΗ  μέγεθος μέλισσας

  Η σφήκα στις δυό βασικές της μορφές μας απασχολεί εδώ σαν ένας από τους βασικούς εχθρούς και κυνηγούς της μέλισσας που ειδικά την εποχή του καλοκαιριού αφανίζουν ολόκερες κυψέλες.

 Οι μικρές και οι μεγάλες είναι παμφάγα κυρίως δε σαρκοφάγα. Οι μικρές είναι κυρίως κλέφτες της κυψέλης και χτυπάνε περισσότερο άρρωστες και ολιγομελείς κυψέλες ενώ οι μεγάλες αρέσκονται σε οτιδήποτε έχει μέλι ακόμη κι αν αυτό είναι εν τη γενέση του -στην ίδια τη μέλισσα- εκτός από την εποχή που πρέπει να ταίσουν το γόνο τους που έχουν απόλυτη ανάγκη από πρωτείνη κάθε είδους και κυνηγάνε οτιδήποτε κινείται και είναι μέχρι και δέκα φορές το μέγεθος τους όπως πουλιά σαύρες ποντικάκια ή έχει ψοφήσει -ανεξαρτήτως μεγέθους- .
Επειδή χρειάζονται πάρα πολύ αμμωνία κυνηγάνε ιδιαιτέρως ψόφια ψάρια ή και φρέσκα ειδικά οι μικρές που έχουν ισχυρότερη αίσθηση γεύσης κατα πολύ ανώτερη της μέλισσας που λειτουργεί επίσης ώς όσφρηση [όπως του φιδιού μέσω της γλώσσας].

Είναι εξαιρετικά προικισμένα πλάσματα: εξαιρετικοί κυνηγοί, υψηλές ταχύτητες πτήσεως, μεγάλη αντοχή, αναπάντεχα πολλαπλάσια δύναμη σε σχέση με πλάσματα στο μέγεθος τους, στο κόσμο των εντόμων είναι κορυφαία στην διατροφική αλυσίδα.

 Τα βασικά τους όπλα:
Υψηλή νοημοσύνη
Έχουν ισχυρή θωράκιση στον εξωσκελετό τους απρόσβλητο απο το κεντρί άλλων εντόμων όπως η μελισσα που κεντρίζει μόνο τις κλειδώσεις τους.
Εχουν κεντρί  λείο με δηλητήριο που μπορούν να χρησιμοποιούν επαναλαμβανόμενα χωρίς οι ίδιες να παθαίνουν ζημιά από το τσίμπημα αφού παίρνουν εύκολα πίσω το κεντρί τους.
Σε αντίθεση με τη μέλισσα που το κεντρί της έχει άκρη καμακιού και μένει στο δέρμα μαζί με τα εντόσθια της και ειδικό σάκο με δηλητήριο που συσπάται μέχρι να αδειάσει όλο το περιεχόμενο του αλλά τη σκοτώνει.
Η μέλισσα διαπιστωμένα το γνωρίζει οτι εφόσον κεντρίσει θα πεθάνει γιαυτό επιτίθεται μόνο σε ύστατη ανάγκη αμύνης, πρώτα προειδοποιεί μέσω κρούσεων και παραενόχλησης με πτήση σε μάτια και αυτιά τον εισβολέα στο χώρο ασφαλείας της κυψέλης αμυνόμενη όμως μέχρι αυτοθυσίας ομαδικά,
'Ολα αυτά σε αντίθεση με τη σφήκα που δεν το έχει δύσκολο να αντεπιτεθεί απροειδοποίητα  αν νοιώσει να κινδυνεύει η ίδια ενώ είναι επίσης προστατευτική για τη φωλιά της.

Διαθέτει δαγκάνες μεγάλης δύναμης και αποτελεσματικότητας κόβουν σαν ξυράφια,να σκεφτείτε ότι η μικρή σφήκα έχει τη δυνατότητα να κόψει μια μέλισσα στη μέση, η δε μεγάλη το κάνει αυτό με μεγάλη ευκολία κι ακούραστα.
'Ετσι αν μπουνε καμιά δεκαρια σερσένια σε μια κυψέλη κόβουν όλο το πληθυσμό  χιλιάδες μέλισσες[εννοείται διαλέγουν αδύναμα μελίσσια].Αλλά το κουράγιο τους και το σθένος τους είναι απερρίγραπτο, το ίδιο και το φονικό τους ένστικτο, παθαίνουν ότι ο λύκος στο κοπάδι -το σφάζει όλο αν μυριστεί το πρώτο αίμα- παθαίνουν εξίσου φρενίτιδα.

Και λίγη βιολογία τώρα
H σφήκα είναι έντομο, υμενόπτερο (Hymenoptera), απόκριτο (Apocrita) και κεντροφόρο.
Οι σφήκες έχουν ελάχιστο τρίχωμα και είναι πολύ έντονα χρωματισμένες.
Μοιάζουν πάνοπλες συγκριτικά με τις μέλισσες και είναι κυνηγοί άλλων εντόμων, μεταξύ αυτών και των μελισσών.
Η σφήκα, σε αντίθεση με την μέλισσα, επιβιώνει μετά από ένα τσίμπημα.
Κάνουν κι αυτές κοινωνίες αλλά κατά πολύ μικρότερες.
Στις εξαιρετικές όμως περιπτώσεις που βρούνε κατάλληλες συνθήκες μπορούν να κάνουν φωλιά στο μέγεθος δωματίου-οι μεγάλες τα σερσένια-, αυτό έχει παρατηρηθεί ότι γίνεται σε αποθήκες και σπίτια εγκαταλελειμένα όπου βρίσκουν κατάλληλες συνθήκες για να σμίξουν πολλές αποικίες μαζί συνεργαζόμενες και χρόνο με το χρόνο να προσθέτουν τις υποδομές τους σε κελιά.




φωτο Κ.Κουτσούκος ΦΩΛΙΑ ΣΦΗΚΑΣ ΚΕΝΗ

 



Φωτο Κ.Κουτσούκος ΦΩΛΙΑ ΣΦΗΚΑΣ ΠΛΗΡΗΣ

  Οι φωλιές τους μοιάζουν ως προς τα εξάγωνα κελιά αλλά είναι γκρίζες και θυμίζουν χαρτόνι. Χτίζονται σε απρόβλεπτες θέσεις, ακόμα και εντελώς κατακόρυφα, και ανάλογα το είδος των σφηκών διαφέρουν σε σχήμα.
Δεν είναι απαραίτητα επιθετικά έντομα, αλλά επειδή οι επαφές τους με τον άνθρωπο είναι πιο συχνές από ο,τι του ανθρώπου με τις μέλισσες (εκτός βέβαια από τους μελισσοκόμους), τα τσιμπήματα είναι και αυτά πιο συχνά.

Δύο είναι οι κύριες κατηγορίες που εμπίπτουν τα διάφορα είδη σφήκας: οι απόμερες σφήκες και οι κοινωνικές σφήκες.
Οι ενήλικες απόμερες σφήκες ζουν γενικά και λειτουργούν μόνες τους και οι περισσότερες δεν κατασκευάζουν τις φωλιές.
Σε αντίθεση, οι κοινωνικές σφήκες υπάρχουν στις αποικίες αριθμώντας αρκετές χιλιάδες, είναι ισχυρές, χτίζουν μια φωλιά και σε μερικές περιπτώσεις δεν είναι όλη η αποικία ικανή προς αναπαραγωγή.
Γενικά η βασίλισσα και οι αρσενικές σφήκες μπορούν να ζευγαρώσουν, ενώ η πλειοψηφία των αποικιών αποτελείται από στειρωμένες θηλυκές εργαζόμενες.
Ο βασιλικός πολτός της σφήκας είναι καταπολύ ανώτερος αυτού της μελισσας θεωρείται το πιο ακριβό τρόφιμο του πλανήτη και καλλιεργείται απο όσο ξέρω μόνο στην Ιαπωνία με την Ιαπωνική σφήκα που είναι περίπου μισή φορά μεγαλύτερη ενός ενήλικου σερσενιού.Για τούτο θεωρείται και απειλή η μεταφορά της στην ευρώπη όπου και διαδίδεται.

 Στην υποκατηγορία των κοινωνικών σφηκών έχουμε δύο βασικά είδη στην Ελλάδα τις κανονικές σφήκες στο μέγεθος μιας μέλισσας και τις σφήκες γίγας που είναι μέχρι και τετραπλάσιες του μεγέθους μιας απλής σφήκας είναι τα λεγόμενα σερσένια ή σερσέλοι.

 Χαρακτηριστικά
Τα ακόλουθα χαρακτηριστικά είναι παρόντα στις περισσότερες σφήκες: Δύο ζευγάρια φτερών (εκτός από τα θηλυκά των γενών Mutillidae, Bradynobaenidae, πολλά αρσενικά του γένους Agaonidae, πολλά θηλυκά των γενών Ichneumonidae, Braconidae, Tiphiidae, Scelionidae, Rhopalosomatidae, Eupelmidae, και διάφορες άλλες οικογένειες).
Ωοαποθετήρας ή Κεντρί (που είναι μόνο παρόντα στα θηλυκά).
Λιγοστό ή καθόλου τρίχωμα (σε αντίθεση με τις μέλισσες) εκτός από τα γένη Mutillidae, Bradynobaenidae, Scoliidae.
Μόνο μερικές παρασιτικές ομάδες είναι υδρόβιες, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των σφηκών. Μερικά είδη Pompilidae, όπως η σφήκα tarantula hawk, ειδικεύονται σε χρησιμοποίηση των αραχνών ως θήραμα, και οι διάφορες παρασιτικές σφήκες χρησιμοποιούν τις αράχνες ή άλλα αραχνοειδή ως αναπαραγωγικούς οικοδεσπότες.Είναι το πιο πρωτόγονο είδος πρόγονος της σφήκας και της μέλισσας όπου το κεντρί έπαιζε αυτόν ακριβώς το ρόλο να βάλει τα αυγά της σε ξενιστή που θα τραφεί από το ζωντανό του φορέα μόλις εκκολαφτεί.Αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες οι μέλισσες στράφηκαν στα φυτά τρώγοντας νέκταρ και γύρη αποκλειστικά, ενώ τα υπόλοιπα είδη παρέμειναν παμφάγα.
 Οι σφήκες είναι ιδιαίτερα σημαντικές στην εξισορρόπηση των ειδών στη φύση. Σχεδόν για κάθε είδος εντόμων παρασίτων, αντιστοιχεί ένα είδος σφηκών, που είναι αρπακτικό ή παράσιτο επάνω σε αυτό.
Οι παρασιτικές σφήκες επίσης όλο και περισσότερο χρησιμοποιούνται στο γεωργικό έλεγχο παρασίτων, δεδομένου ότι ασκούν περιορισμένη επίδραση στις συγκομιδές.
Οι σφήκες αποτελούν επίσης ένα σημαντικό μέρος της τροφικής αλυσίδας.

Βιολογία
Στις σφήκες, όπως σε άλλα υμενόπτερα, τα φύλα είναι σημαντικά γενετικά διαφορετικά.
Ανατομικά υπάρχει επίσης παραλλαγή μεταξύ των διαφορετικών ειδών σφήκας. Όπως όλα τα έντομα, οι σφήκες έχουν σκληρό εξωσκελετό, που καλύπτει τρία μέρη: κεφάλι, μετάσωμα και μεσόσωμα.
Οι σφήκες έχουν επίσης μια συνδετική περιοχή, που ενώνει τα πρώτα και τα δεύτερα τμήματα του μεσοσώματος, γνωστού ως μίσχος. Όπως όλα τα έντομα, οι σφήκες έχουν τρία ζεύγη ποδιών. Εκτός από τα σύνθετα μάτια τους, οι σφήκες διαθέτουν επίσης μάτια, που βρίσκονται σε έναν τριγωνικό σχηματισμό ακριβώς προς τα εμπρός της περιοχής του κεφαλιού. Ο ρόλος τους στη φύση είναι εξαιρετικά υψηλός: όπως όλων των αρπακτικών ρυθμιστικός,αφού ξεκαθαρίζουν τους πληθυσμούς από άρρωστα καχεκτικά και ψόφια.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ
Το ισχυρότερο και πιο ακίνδυνο εντομοκτόνο είναι για άμεση χρήση η βενζίνη και το πετρέλαιο σε ψεκασμό του ατόμου αλλά και της φωλιάς και στη συνέχεια κλείσιμο της εισόδου με ισχυρό εμπόδιο εμποτισμένο επίσης.Η αμεσότητα της δράσης είναι ακαριαία.

Το πιο αποτελεσματικό όμως γιατί σπάνια βρίσκουμε τη φωλιά τους είναι η φόλα δηλαδή κομμάτι κρέας ή ψάρι φρέσκο με ειδικό δηλητήριο που παίρνουμε απο τα μαγαζιά με κτηνιατρικά είδη ή αγροτικά και το θέτουμε σε δοχεία με μικρό στόμιο ώστε να μη μπορούν να έχουν πρόσβαση μικρά ζώα όπως γάτες κλπ το κομμάτι του κρέατος που θα μεταφερθεί στο γόνο θα τον δηλητηριασει αφού προηγουμένως δηλητηριαστεί όλη η αποικία.

Καλό είναι  όμως να μην εφαρμόζουμε τέτοιες μεθόδους παρα μόνο σε ακραίες συνθήκες υπερπληθυσμού.
Γιατί οι λίγες σφήκες οφελούν τα μελίσσια αφού τα καθαρίζουν από τα άρρωστα και καχεκτικά στελέχη.

Στοιχεία για την παραγωγή μελιού στην Ευρωπαϊκή Ένωση



Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΑ ΕΙΔΩΜΕΝΗ



Ιδιαίτερη απειλή για την ευρωπαϊκή παραγωγή μελιού και κατ’ επέκταση τους μελισσοκόμους συνιστά η Κίνα, καθώς οι εισαγωγές σε επίπεδο ΕΕ είναι αθρόες και οι τιμές εξαιρετικά χαμηλές. Πάντως, η παγκόσμια παραγωγή μελιού, παρουσιάζει αυξητική τάση, σύμφωνα με τα στοιχεία του FAO, το 2010 αγγίζει τους 1.545 χιλ. τόνους.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΗΡΗΘΡΑ ΠΟΥ ΞΕΧΕΙΛΙΖΕΙ ΜΕΛΙ-ΦΤΙΑΧΤΗ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΑΝΙΔΕΟΥΣ ΟΠΩΣ Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

Όπως αναφέρει η κα Φρειδερίκη Γκουλιαδίτη, από την πρόσφατη συνάντηση για το μέλι στις Βρυξέλλες, όπου συνεδρίασε η Ομάδα Εργασίας του τομέα της μελισσοκομίας, προέκυψαν σημαντικά στοιχεία αναφορικά με την κατάσταση και διαχείριση της αγοράς μελιού.

Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν, στην παγκόσμια παραγωγή μελιού σταθερά πρώτη δύναμη αποτελεί η Κίνα (398.000 τόνοι) δεύτερη η Ε.Ε. (204.000 τόνοι) και τρίτη η Τουρκία (81.000 τόνοι), ενώ μεγάλες εισαγωγές μελιού στην Ε.Ε. πραγματοποιούνται από την Κίνα 57.000 τόνοι περίπου το 2011, σε χαμηλές τιμές (1,34 €/κιλό).

Ένα άλλο στοιχείο είναι και η μείωση των εισαγόμενων ποσοτήτων μελιού από την Αργεντινή, η οποία τα τελευταία χρόνια αποτελούσε την σημαντικότερη χώρα εισαγωγής για την Ε.Ε.



Σχετικά με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την παρουσία στο μέλι γύρης από ΓΤΟ, ο Πρόεδρος της Ομάδας εργασίας παρουσίασε τη νέα πρόταση που συνέταξε η γραμματεία, ως αποτέλεσμα συμβιβασμού, της οποίας τα βασικά σημεία είναι:



- Ανάλυση γενετικά τροποποιημένης γύρης: Oι μέθοδοι ανάλυσης πρέπει να είναι αξιόπιστες και θα πρέπει να καλύπτουν όλα τα μελισσοκομικά προϊόντα. Μόνο αναλύσεις από διαπιστευμένα εργαστήρια θα πρέπει να αναγνωρίζονται.



- Καθιέρωση ενός ορίου τυχαίας παρουσίας κάτω από το οποίο δεν γίνεται καμία ενέργεια.



- Σύσταση ενός ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης: προκειμένου να αξιολογήσει την τυχαία παρουσία γενετικά τροποποιημένης γύρης στο περιβάλλον.



- Περιοχές που υπόκεινται σε συστηματική ανάλυση:. Στις περιοχές αυτές οι αναλύσεις θα είναι αναγκαίες, αλλά δεν πρέπει να είναι εις βάρος του μελισσοκόμου.



Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου προϊόντα όπως το μέλι και τα συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν γύρη με γενετικά τροποποιημένο DNA και γενετικώς τροποποιημένες πρωτεΐνες αποτελούν τρόφιμα που περιέχουν συστατικά παραγόμενα από ΓΤΟ και πρέπει να επισημαίνονται ως τέτοια. Ο χαρακτηρισμός αυτός ισχύει ανεξάρτητα από το αν η πρόσμειξη ήταν ηθελημένη ή τυχαία.



Σημειώνεται ότι η Ελλάδα συνεχίζει την πολιτική της απαγόρευσης της καλλιέργειας τροποποιημένων φυτών. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής κάθε υβρίδιο αραβοσίτου με την τροποποίηση ΜΟΝ810, τίθεται αυτόματα εκτός καλλιέργειας.





Κοινή Αγροτική Πολιτική – πρόταση της Ομάδας για απογραφή κυψελών



Κατά τη συνάντηση έγινε ενημέρωση στα μέλη σχετικά με την πρόταση που θα υποβληθεί στην Επιτροπή για την καταγραφή των κυψελών στα κράτη-μέλη. Τονίστηκε ότι τα στατιστικά στοιχεία σε ό, τι αφορά την απογραφή ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των χωρών και μερικές φορές ακόμη και σε περιοχές της ίδιας χώρας.



Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα στατιστικά στοιχεία φαίνεται να είναι πολύ λεπτομερή και σε άλλες βασίζονται σε εκτιμήσεις.



Στη συνέχεια παρουσιάστηκε η πρόταση για ετήσια απογραφή των κυψελών η οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τον τρόπο δήλωσης των μελισσιών ο οποίος μπορεί να γίνει:



- Από το μελισσοκόμο στην αρχή που είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα στήριξης της μελισσοκομίας ή σε άλλη αρχή που ορίζεται από το κράτος μέλος. Η δήλωση θα περιλαμβάνει τον αριθμό των κυψελών και τη θέση τους κατά τη διάρκεια της διαχείμανσης.



- Από την τοπική οργάνωση μελισσοκομίας στην οποία οι μελισσοκόμοι είναι μέλη. Η δήλωση θα περιλαμβάνει τον αριθμό των μελισσοκόμων, τον συνολικό αριθμό των κυψελών και τη θέση τους.



Οι παρατηρήσεις της ομάδας, όπως ενημερώνει η κα Γκουλιαδίτη, εστιάστηκαν κατά κύριο λόγο στην ανάγκη ύπαρξης ενός συστήματος καταγραφής σε επίπεδο Ε.Ε., στο γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι δεν είναι όλοι μέλη συνεταιρισμών και στο βέλτιστο χρόνο καταγραφής.



Σε ό, τι αφορά τα προγράμματα μελισσοκομίας ο Πρόεδρος τόνισε την ανάγκη να συμπεριλαμβάνονται τα επιλέξιμα μέτρα στο νέο κανονισμό. Σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού η Επιτροπή μπορεί, με εκτελεστικές πράξεις να εγκρίνει τα μελισσοκομικά προγράμματα που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της κατανομής της χρηματοδοτικής συνεισφοράς.







Κατάσταση σχετικά με την αγορά μελιού



Η παγκόσμια παραγωγή μελιού, παρουσιάζει αυξητική τάση, σύμφωνα με τα στοιχεία του FAO, το 2010 αγγίζει τους 1.545 χιλ. τόνους.



Όσον αφορά την παραγωγή μελιού στα Κ.Μ. της Ε.Ε. για το έτος 2010 η Ισπανία, μακράν των άλλων χωρών έρχεται πρώτη (33.000 τόνοι) δεύτερη είναι η Ιταλία με (22.800 τόνοι), τρίτη η Ουγγαρία με (22.000 τόνοι) τέταρτη η Ρουμανία (21.500 τόνοι), πέμπτη η Γαλλία (20.000 τόνοι), έκτη η Γερμανία (17.900 τόνοι) και έβδομη Ελλάδα (15.600 τόνοι).



Οι εξαγωγές μελιού από την Ε.Ε. είναι πολύ μικρές αποτελούν το έτος 2010 μόλις το 3,3% των εξαγωγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρώτες έρχονται οι Ασιατικές χώρες με μερίδιο 43,6% περίπου και ακολουθεί η Νότια Αμερική με 25.5%



Κύριες χώρες εισαγωγής μελιού στην Ε.Ε είναι η Κίνα και η Αργεντινή. Οι εισαγωγές από την Αργεντινή παρουσιάζονται μειωμένες τα τελευταία χρόνια ενώ αυξάνονται οι εισαγόμενες ποσότητες από την Κίνα. Τον Δεκέμβριο του 2011 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2010 οι εισαγωγές μελιού στην Ε.Ε. από την Αργεντινή μειώθηκαν κατά 10 % περίπου ενώ από την Κίνα αυξήθηκαν κατά 16%. Γενικά το 2011 οι εισαγωγές μειώθηκαν (146.548 τόνοι) σε σχέση με το 2010 (148.780 τόνοι).



Η μέση τιμή εισαγωγής μελιού στην Ε.Ε. για το 2011 ήταν 2,08 €/κιλό. Η χαμηλότερη μέση τιμή (1,34 € /κιλό) σημειώνεται στις εισαγωγές από την Κίνα και η υψηλότερη στις εισαγωγές από τη Νέα Ζηλανδία ( 7,55 €/κιλό).



Η μέση τιμή εξαγωγής του μελιού από την Ε.Ε. το 2011 ήταν 5,04 €/κιλό. Γενικότερα οι εξαγωγές αυξήθηκαν το 2011 σε σχέση με το 2010 κατά 10 % περίπου, ωστόσο υπάρχει έλλειμμα στο ισοζύγιο με το ποσοστό των εξαγωγών να παραμένει χαμηλό.



Πηγή: ΠΑΣΕΓΕΣ /ΑΓΚΡΟΝΟΜΙΣΤ

ΤΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ

ΤΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ

Πολυάριθμα φυτικά είδη παράγουν νέκταρ ή μελίτωμα ή  γύρη.
Δεν είναι όμως όλα ωφέλιμα κι επομένως ενδιαφέροντα για τη μέλισσα και το μελισσοκόμο.
Ένα φυτό για να ενδιαφέρει το μελισσοκόμο πρέπει να καλύπτει πολλές απαιτήσεις:

Α.Να παράγει νέκταρ μελίτωμα ή γύρη:
Το ηράνθεμο, του οποίου το νέκταρ έχει 5% σάκχαρα δεν τραβάει τις μέλισσες.
Οι μέλισσες δεν ενδιαφέρονται για τα μελιτώματα και τη γύρη ενός μεγάλου αριθμού φυτών.

Β.Να μπορεί και να θέλει η μέλισσα να πάρει το νέκταρ το μελίτωμα ή τη γύρη: τα άνθη του κόκκινου τριφυλλιού τα επισκέπτονται μόνο οι μέλισσες που έχουν μακριά γλώσσα.
Πολλά άνθη λόγω καιρικών ή άλλων συνθηκών δεν εκκρίνουν νέκταρ το ίδιο ισχύει και για τα μελιτώματα.

Γ.Να γίνεται το νέκταρ ή το μελίτωμα καλό μέλι: Το νέκταρ της καστανιάς -το μελίτωμα- χαλάει το μέλι ποιότητας -ανθέων- που συλλέγεται ταυτόχρονα με αυτό.Επίσης το μελίτωμα του πουρναριού και της βελανιδιάς δίνει μια περίεργη έως και αποκρουστική οσμή και γεύση στο μέλι παρόλο που είναι άριστης ποιότητας βιολογικά για τη μέλισσα.

Δ.Το φυτό να είναι προσιτό στο μελισσοκομείο του ή στο μελισσοκομικό όχημα του και τις μέλισσες του:
πρέπει να πούμε πως αντίθετα από ότι πιστεύεται, μερικά καλά μελισσοκομικά φυτά στο κήπο δεν κάνουν τη διαφορά για την ακρίβεια βοηθούν απειροελάχιστα.

Χρειάζεται για κάθε κυψέλη που παράγει μέλι μια επιφάνεια με άνθη της τάξης από μερικές εκατοντάδες τετραγωνικών μέτρων μέχρι ένα στρέμμα.
Γιατί όλες οι πιο πάνω συνθήκες δεν συνδυάζονται εύκολα και δεν είναι μόνο η μέλισσα είναι και ο μελισσοκόμος που έχει προβλήματα τα οποία πρέπει να λυθούν ταυτόχρονα:

Ε.Ευκολία πρόσβασης:
εα.καταλληλότητα δρόμου-επικινδυνότητα.
Η πρόσβαση με το μελισσοκομικό όχημα μπορεί να είναι μέσω δύσβατου εδάφους όπως γίνεται στις ορεινές περιοχές με τους πολύ στενούς διαβρωμένους χωματόδρομους πάνω από γκρεμούς με γλιστερό οδόστρωμα με τα πεσμένα δέντρα ή τις κατολισθήσεις όπου οι μελισσοκόμοι πολλές φορές γλυτώνουν από του χάρου τα δόντια και με τόσο ρίσκο για μηδαμινό κέρδος.

εβ.καταλληλότητα απόστασης-έξοδο καυσίμων.
Επιπλέον τα έξοδα για να πάει κανείς τις κυψέλες του σε ένα συγκεκριμένο είδος φυτού για το νέκταρ και τη γύρη ή το μελίτωμα του μπορεί να είναι ασύμφορο:
1. λόγω απόστασης και αυξημένων μεταφορικών ή
2. ισοζυγίου κέρδους εξόδων από μεταφορικά και εργατικά

εγ. Ακαταλληλότητας χρόνου νεκταρο-έκκρισης ή μελιτο-έκκρισης.
Ο χρονικός προγραμματισμός ενίοτε δίνει τις συμφερότερες λύσεις σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες εργασίες και υποχρεώσεις του μελισσοκόμου,  λόγου χάρη τις πωλήσεις του.
Πολλοί μελισσοκόμοι πουλάνε λιανικώς μέσα στο καλοκαίρι το μέλι και τα υπόλοιπα προϊόντα τους γεγονός που τους καθιστά:
 Είτε απαγορευμένο να πάνε σε κάποιες περιοχές που έχουν τροφή οι μέλισσες αλλά δεν έχουν τουρισμό για να πουλήσουν
Είτε επιβεβλημένο να πάνε σε κάποιες άλλες όπου συνδυάζονται τα δύο πωλήσεις και μελισσοβοσκές καλοκαιρινές ή χειμωνιάτικες.

εδ.Επικίνδυνο για τις μέλισσες του λόγω υπερ-συγκέντρωσης σμηνών και διασποράς ασθενειών.

Για να επιλέξει κανείς το πρόγραμμα του πρέπει να σκεφτεί μεν τα παραπάνω για να μπορεί να επιλέξει ορθά αλλά οπωσδήποτε πρέπει να ξέρει τα παρακάτω ώστε να μπορεί διακρίνει τα χρήσιμα από τα μη χρήσιμα για τον ίδιο και τις ανάγκες του.
Η εμπειρία χιλιετηρίδων μελισσοκομίας δείχνει ότι στην Ελλάδα τα μελισσοκομικά φυτά χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες
Α.ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται τα βασικά μελιτογόνα φυτά στα οποία στηρίζεται κάθε χρόνο η βασική παραγωγή μελιού του συνόλου σχεδόν των μελισσοκόμων της Ελλάδας.
Τα φυτά αυτά είναι:
Το πεύκο, το έλατο, το θυμάρι, το βαμβάκι, η πορτοκαλιά, η λεμονιά , το φθινοπωρινό ρείκι, η βελανιδιά, ο ηλίανθος, και η καστανιά.

Β.ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται:
α.Μελιτογόνα φυτά τα οποία κάτω από ευνοικές συνθήκες καιρικές, επιτρέπουν την συλλογή μεγάλων ποσοτήτων μελιού, όπως είναι τα αγριοτρίφυλλα, ο πολύκομπος, το παλιούρι, η θρούμπη, το φασκόμηλο, η σκούπα

β.Μελιτογόνα φυτά ή μικτά τοπικής σημασίας.Είναι φυτά που καλλιεργούνται ή υπάρχουν ως αυτοφυή σε συγκεκριμένες περιοχές και αποτελούν την σημαντική πηγή μελιού ή γύρης για αυτές, όπως είναι ο κρόκος Κοζάνης, η χαρουπιά Κρήτης, ο γλυκάνισος Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής, η λυγαριά Λέσβου.

Γ.ΦΥΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΑ.
Είναι πολυάριθμα είδη φυτών η συμβολή των οποίων στην παραγωγή είναι περιορισμένη για διαφόρους λόγους.Είτε λόγω μικρής μελιτοφορίας ή λόγω μικρού πλήθους τους ή λόγω διασποράς τους δεν είναι δυνατό να εξασφαλίσουν ειδική παραγωγή. Ορισμένα από αυτά είναι αρκετά σημαντικά,όμως έχει υποτιμηθεί η αξία τους επειδή η περίοδος ανθοφορίας τους συμπίπτει με την ανάπτυξη των μελισσιών και δεν είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν.
Τα μικρότερης σημασίας μελισσοκομικά φυτά , αν αξιοποιηθούν κατάλληλα γίνονται πολύ σημαντικά, γιατί προμηθεύουν στα μελίσσια την απαραίτητη γύρη και το νέκταρ που χρειάζονται για την ανάπτυξη τους, ώστε να καταστούν παραγωγικά τον κατάλληλο χρόνο και να εκμεταλλευτούν τις μεγάλες μελιτοφορίες.



Το βασικό πέρα από τη γνώση για το ποια είναι τα φυτά είναι ενδιαφέροντα είναι επίσης τα χαρακτηριστικά της νεκταρο-έκκρισης τους και οι τοποθεσίες συγκέντρωσης τους.

Οι εδαφοκλιματικές συνθήκες διαμόρφωσαν στον Ελλαδικό χώρο ζώνες μελισσοκομικής βλάστησης, που ξεχωρίζουν για την παραγωγή μελιού πολύ καλής ποιότητας\.

1.Η ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΡΙΟΥ Κ ΤΩΝ ΦΡΥΓΑΝΩΝ
η ζώνη του θυμαριού και των άλλων μελισσοκομικών φρυγάνων: θρούμπη φασκόμηλο σπαράγγι μικροί θάμνοι ερείκης, περιλαμβάνει άγονες και ξηρές περιοχές της νησιωτικής Ελλάδας, τις Κυκλάδες, τα Κύθηρα, την Κάλυμνο και τα μικρότερα νησιά της Δωδεκανήσου, τη Λήμνο και άλλα νησιά του Αιγαίου.

θυμάρι
Παρατηρείται ανθοφορία ετήσιων φυτών νωρίς την άνοιξη μέχρι το Μάιο αλλά και αργά το φθινόπωρο.


Η ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΘΥΜΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΥΚΟΥ
Η ζώνη όπου συνδυάζονται τα δύο κυρίαρχα μελισσοκομικά φυτά της χώρας μας αντιστοιχεί στη θερμότερη και ξηρότερη περιοχή της Ελλάδας.
Πρόκειται για μια συνεχή λωρίδα κατά μήκος των ακτών της  νοτιοδυτικής Ελλάδας στα νησιά του Ιονίου εκτείνεται κατα μήκος των ακτών της νοτιοανατολικής Ελλάδας, στα νησιά του νοτιαοανατολικού Αιγαίου και στην Κρήτη.
Στη ζώνη αυτή ευδοκιμούν κυρίως μελισσοκομικά φρύγανα όπως το θυμάρι η θρούμπη το φασκόμηλο κλπ καθώς και ορισμένοι θερμόβιοι αείφυλλοι σκληρόφυλλοι θάμνοι όπως το αγκάθια αλλά και τα φθινοπωρινά ρείκια και μελιτογόνα δέντρα όπως η χαλέπιος πεύκη και η τραχεία πεύκη, η χαρουπιά, το αρμυρίκι.Την άνοιξη και το φθινόπωρο υπάρχει έντονη ανθοφορία ετήσιων φυτών.

Η ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΕΛΑΤΟΥ

Η ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗΣ ΠΟΑΣ ΚΑΙ ΘΑΜΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝΤΡΩΝ

Η ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΠΕΥΚΟΥ


Δεντρολίβανο rosemary


λεβάντα



Αγιόκλημα Lonicera etrusca




Σφερδούκλι ΑσφόδελοςAsphodelus luteus

Βασιλικός Ocimum basilicum



Μπουράτσινο Borago officinalis Βοράγκο



Τάτουλας Datura stramoniumΔατούρα



Δάφνη Laurus nobilis



Δρακοντιά Arum maculatum



Γαλατσίδα Eyphorbia Εspουφόρμπια

ΨίλιθροInula viscosaΊνουλα



ΒούκισοςCistus creticusΚίστος



ΛυγαριάVitex agnus castus



ΜαντζουράναOriganum majorana



ΜάραθοςFoeniculum vulgarae



ΜελισσόχορτοMelissa officinalis



ΦλισκούνιMenta pulegiumΜέντα



ΠαπαρούναΜήκωνPapaver rhoeas



Μολόχα Malva silvestris



Νιγκέλα Nigella damascena

Πεντάνευρο Plantago lanceolata



ΠεριπλοκάδαConvolvulus arvensis



Ραδίκι Cichorium intybus



Ρίγανη Origanum heracleoticum



Σπάρτο Spartium junceum



Υπερικό Hypericum perforatum



Χαμομήλι Matricaria chamomilla



Ψωραλέα Psoralea bituminosa



πεύκο pinus halepensis
το πεύκο θεωρείται από τους ειδήμονες το σημαντικότερο μελισσοκομικό φυτό της Ελλάδος επειδή όπως θα δούμε και παρακάτω μας δίνει το 60% του μελιού στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα βρίσκουμε 8 είδη πεύκου που είναι αυτοφυή.

• Το κοινό πεύκο επιστ. P.halepensis, γνωστό με την ονομασία Χαλέπιος Πεύκη. Βρίσκεται στη Κρήτη, Στερεά Ελλάδα, Εύβοια, στα Νησιά του Αιγαίου, στη Χαλκιδική, στα νησιά του Ιονίου, σχηματίζοντας δάση. Αναπτύσσεται σε χαμηλό υψόμετρο, μέχρι 1000 μέτρα. Προτιμά τις ξερές και ζεστές περιοχές και τα ασβεστολιθικά εδάφη που δεν συγκρατούν υγρασία. Από το δέντρο αυτό συλλέγεται το ρετσίνι , που προστίθεται στο κρασί για τη δημιουργία της γνωστής ρετσίνας. Το ξύλο του είναι μέτριας ποιότητας. Ο βλαστός του χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία.

Μαυρόπευκο

• Το μαυρόπευκο επιστ. Μαύρη πεύκη - P.nigra, ψηλό δέντρο που φτάνει σε ύψος και τα 45 μέτρα. Τα κουκουνάρια του είναι μικρά και οι βελόνες του μετρίου μεγέθους. Βρίσκεται σε δάση στην οροσειρά της Πίνδου, στα βουνά της Μακεδονίας, ενώ λίγα υπάρχουν και στα βουνά της Κρήτης και της Λέσβου. Το ξύλο του έχει ερυθρωπό χρώμα εσωτερικά, είναι καλής ποιότητας, χρησιμοποιείται στις οικοδομές, στη ναυπηγική και σαν στύλος στήριξης καλωδίων μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος.

Δασόπευκο

• Το δασόπευκο ή λιάχα επιστ. Δασική πεύκη - P.sylvestris, με κιτρινοκόκκινο φλοιό, μεγάλο ύψος που φτάνει και τα 50 μέτρα. Τα κουκουνάρια του είναι μικρά και ωοειδή, χρώματος γκριζοκάστανου. Ο κορμός του ίσιος με μεγάλες ρωγμές. Βρίσκεται σε μερικά όρη της βορείου Ελλάδας και όταν είναι γέρικο γυμνώνεται αφήνοντας μία τούφα στη κορυφή του. Το ξύλο του είναι γνωστό με την ονομασία κόκκινη ξυλεία, ερυθρωπό εσωτερικά και σκληρό, και χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για τη παρασκευή ξυλοπολτού για χαρτί, στις οικοδομικές κατασκευές και στη ναυπηγική.
• Το βουνόπευκο, μικρό με λεπτό ίσιο κορμό, μικρά κουκουνάρια, βρίσκεται σε περιοχές της Θράκης και της Μακεδονίας σε υψόμετρο μέχρι 2000 μέτρα.
• Το Θασίτικο πεύκο επιστ. Τραχεία πεύκη - P.brutia,που μοιάζει με το κοινό, έχει μεγαλύτερο όγκο και ύψος από αυτό, σκληρές και χοντρές βελόνες. Υπάρχει σε νησιά του Αιγαίου, τη Χαλκιδική και τη Μικρά Ασία.
• Το Μακεδονίτικο ή Βαλκανικό πεύκο επιστ. P.peuce,που είναι χαμηλό και θαμνώδες, βρίσκεται σπάνια στην Ελλάδα και κυρίως φύεται στην Αλβανία και Βουλγαρία.

κουκουναριά

• Η κουκουναριά ή ήμερο πεύκο επιστ. P.pinea, είναι πυκνό, ψηλό και σχηματίζει "ομπρέλα". Τα κουκουνάρια του είναι μεγάλα, με μεγάλα σκληρά σπόρια. Φύεται σε παραθαλάσσιες ή πεδινές περιοχές, κυρίως στις Σποράδες αλλά και στη Χαλκιδική, Στερεά και Πελοπόννησο. Απαντά επίσης στις περισσότερες περιοχές της Μεσογείου. Το ξύλο του χρησιμοποιείται σαν στρογγυλή ξυλεία και παραγωγή σανιδωμάτων (παρκέ). Τα σπόρια του , γνωστά και αυτά με την ονομασία κουκουνάρια, χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική.
• Τέλος το ρόμπολο ή λευκόδερμο επιστ. P.leucodermis, με σταχτίλευκο φλοιό, ενώ οι βελόνες του σχηματίζουν τούφες στις άκρες των κλαδιών. Ο κορμός είναι χοντρός και ίσιος, το ίδιο και τα κλαδιά. Βρίσκεται σε πετρώδη και ορεινά εδάφη στη Βόρεια Ελλάδα. Εξαιτίας του αρωματικού του ξύλου είναι ιδανικό για την κατασκευή βαρελιών. Χρησιμοποιείται επίσης στην κατασκευή διαφόρων εργαλείων γιατί δεν σαπίζει.

Βαμβακίαση

Τα τελευταία χρόνια τα πεύκα στις αστικές και περιαστικές περιοχές της Ελλάδας απειλούνται από τη βαμβακίαση, ασθένεια που προκαλείται από το κοκκοειδες έντομο Marchalina hellenica (Monophlebus hellenicus) ελλ.μαρσαλίνα, ή Εργάτη για τους μελισσοκόμους, που ζει στο φλοιό τους παρασιτικά και παράγει μελιτώδεις εκκρίσεις. Οι εκκρίσεις αυτές συλλέγονται από τις μέλισσες προκειμένου να φτιάξουν "Πευκόμελο
που αποτελεί και 60% της συνολικής παραγωγής μελιού στην Ελλάδα.

Οι νεκρώσεις παρατηρούνται σε άτομα πεύκης με επιβαρυμένη φυτο-υγειονομική κατάσταση, με περιορισμένο ζωτικό υπέργειο και υπόγειο χώρο. Ενδεικτικά αναφέρεται πως σε φυσικά δάση χαλεπίου πεύκης τα οποία εκμεταλλεύονται μελισσοκομικά δεκάδες χρόνια, οι βλάβες από το "Marchalina hellenica είναι αμελητέες και ουδέποτε υπήρξε ένδειξη επιδημίας.

Αντίθετα στις περιοχές όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα "πιέζει" το βιολογικό χώρο του πεύκου, και σε συνδυασμό με την απροθυμία των ανθρώπων να φροντίσουν τους οργανισμούς αυτούς (κλάδεμα, καθαρισμός, προστασία ριζικού συστήματος) φαίνεται πως οι ζημιές είναι σημαντικές.

Η επιδημία αυτή ξεκίνησε το 2000, όταν το Υπουργείο Γεωργίας της Ελλάδας αποφάσισε τον εμβολιασμό των πεύκων με μαρσαλίνα σε μαζική κλίμακα, προκειμένου να γίνουν μελιτοφόρα και να αυξηθεί η παραγωγή πευκόμελου. Σήμερα γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η κατάσταση με χημική καταπολέμηση.

Copyright © 2005 Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λευκάδας
- Ν.Ε.Τ.Π. Ν. Λευκάδας Created by Greek Geeks