Είναι πολλές οι φορές που πληγώνουμε πρόσωπα ή και ζώα που αγαπάμε και όταν το διαπιστώνουμε μας λυπεί ιδιαιτέρως επειδή προφανώς δεν το θέλαμε.
Πόσο χαιρόμαστε όμως όταν μαθαίνουμε ότι λάθος ήταν που νομίζαμε πως πληγώσαμε ενώ ήταν απλά μια παρεξήγηση...
Θα σας πω μια τέτοια απλή αλλά διασκεδαστική ιστοριούλα που μου συνέβει σήμερα.
Είχα πάει σήμερα στο φούρνο του χωριού να πάρω ψωμί και μάλιστα καθυστερημένος κατά τις έντεκα, μόλις παρκάρω λοιπόν το ποδήλατο χαιρετάω ένα φίλο που δουλεύει εκεί κι έχει παράλληλα και μελισσάκια το Νικόλα τον Μα'ί'τζο, και τι μου λέει:
- Δε μου λες ωρέ καλλιτέχνη εκείνα τα μελίσσια που είναι πέρα στο κάμπο δικά σου είναι;
Ώχ σκέφτομαι κάποιον έκαναν τούμπανο...
-μάλλον, του λέω , δεν έχω δει άλλον να έχει στο κάμπο γιατί ρωτάς;
-Πίστευα πως είσαι καλλιτέχνης και είδα τα μελίσσια άλλο να πηγαίνει από δω κι άλλο να φεύγει από κει. Πως τα άφησες έτσι παρατημένα μες τα χορτάρια και στα ξέφωτα;
-Τι λες βρε Νικόλα αλήθεια; του λέω ενώ φεύγω σαραντάκαπνος πάλι καλά που πήρα ψωμί από τη θολούρα μου.Τέλος πάντων μου έκανες τη καρδιά περιβόλι...
Αυτό το τελευταίο δεν του το είπα με το στόμα αλλά μάλλον θα το έπιασε το υπονοούμενο από τη σκοτεινιά στο βλέμμα.
Σκεφτόμουνα στο δρόμο:
Έτσι γίνεται όταν τα παρατήσεις μία σε παρατάνε δέκα.
Κι ωστόσο αναρωτιέμαι που στο καλό τα είδε αφού δεν μπορείς να μπεις στο μελισσόκηπο και δεν φαίνεται απέξω.
Κοίτα να δεις φίλε μου όπως και να 'χει που γίναμε περίγελος στα πλέον βασικά.
Μετά που το ξαναφέρνω πιο ήρεμα στο μυαλό μου λέω: μα τι μου είπε ότι τα έχω σε καλό μέρος παρατημένα και γιαυτό σμηνουργούν και φεύγουνε;
Γιατί τα μελίσσια ως γνωστό θέλουνε ξέφωτα και αγριολούλουδα-χορτάρια!
Για το μέρος δεν το συζητάμε είναι το καλύτερο της περιοχής τα χόρτα τα έχω κόψει δυο φορές με το μηχάνημα και μια φορά με το χέρι.
Τα μελίσσια έχουν τώρα παλιές βασίλισσες -τριών ετών- γιατί δεν τις ανανέωσα φέτος κι οπωσδήποτε θα σμηνουργήσουν κάποια φέτος αυτό το ξέρω αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν χρόνο να μαζέψουν μέλια αφού μέχρι προχτές έβρεχε ούτε κι έχουν πρόβλημα χώρου αφού έχουν και δεύτερο όροφο ήδη.
Χμ....Σαν καλό μου ακούγεται αυτό που αρχικά με στενοχώρησε.Για να πάω να δω έτσι όπως μου είπε είναι ή αλλιώς;
Η πραγματικότητα είναι πως μετά το φετινό χειμώνα που δεν έχει τελειωμό δεινοπάθησαν από την υγρασία αφού μουλιάσαμε γενικώς αλλά έχουν μαζέψει και μέλι ανέλπιστο λόγω της αργής και παρατεταμένης ανθοφορίας εσπεριδοειδών στη περιοχή μας και της έλλειψης κρύου.Ακόμα και μέσα στο γενάρη είχαν άνθη κάποια εσπεριδοειδή κι έτσι ήταν ήδη βαριά τα μελίσσια αλλά λέω ωραία δεν θα έχουν θέμα με τις βροχές.
Μου μπήκε απορία πάω να δω τώρα αμέσως τι γίνεται.
Βρίσκω τα μελίσσια μου μια χαρά γεμάτα και μάλιστα ένα από αυτά έχει όντως σμηνουργήσει αλλά παλιότερα πριν από τη Λαμπρή αναπάντεχα γρήγορα λόγω καιρού και το έχω βάλλει σε άδεια δεκάρα κατευθείαν αν και κατά λάθος.
Το κατά λάθος το εξηγώ αμέσως έχει σημασία.
Κάθε χρόνο μετά το χειμώνα μαζέυω τις βάσεις -δεκάρες- και βάζω όλα τα μελίσσια μου σε καθαρές βαμμένες ή αποστειρωμένες εκτός τα μικρά πενταράκια στα οποία ανοίγω απλά την είσοδο του χειμώνα και αν έχουν σκουπίδια στον πάτο τα βγάζω χονδρικώς αφού σε λίγο θα τα βάλω σε δεκάρα κυψέλη και έτσι θα καθαριστούν θα συντηρηθούν θα αποστειρωθούν.
Σαν καλός ξενοδόχος φροντίζω τη καθαριότητα για τους καλούς μου πελάτες ώστε να μην τους αποζημιώνω με ζαχαρόνερα και λοιπά!!!
Φέτος λοιπόν ο καιρός δεν με άφησε να τους αλλάξω βάση και τα άφησα με τη παλιά, απλά τους έβαλα όροφο, για να έχουν χώρο αλλά και για τις ζέστες που πιάνουν απότομα.
Από συνενώσεις όμως παλιών [αδύνατου και δυνατού] έχω μαζέψει τρεις κυψέλες βάσεις και τρεις ορόφους γεμάτους με παλιές μαύρες κηρήθρες που μαζεύω από όλα τα υπόλοιπα για να τα εξυγειάνω.
Τα στοιβάζω και τα έξη κομμάτια μαζί δίπλα στις γεμάτες κυψέλες αφού ξεχωρίζω και ξεσκαρτάρω-πετάω όσες μαύρες υπήρχαν καθαρίζοντας χονδροειδώς τα πλαίσια για να τα πάρω την επομένη μαζί με τις βάσεις που θα έπαιρνα από τα υπόλοιπα όταν θα έβαζα καθαρές.
Αυτό δεν έγινε ποτέ γιατί από τότε μέχρι προχτές έβρεχε κάθε μέρα.
Όταν πήγα να βάλω πατάτα, [να σημειώσω ότι τη φυτεύω μπροστά στα μελίσσια ώστε να μην βγαίνει αγριοβρώμη που ψηλώνει πολύ.]έκοψα πρώτη φορά τα χορτάρια και αφού έβαλα τη πατάτα έκανα την εργασία με τα μελίσσια.
Όταν ξαναπήγα για να δω τη πατάτα αν έχει φυτρώσει και αν είναι έτοιμη για σκάλισμα, επειδή όλο αυτό το διάστημα έβρεχε η πατάτα είχε γίνει μισό μέτρο και δεν σκαλίζοταν πια.
Το κρεμύδι είχε γίνει μισό μέτρο επίσης και τα χορτάρια που είχα κόψει για να σκάψω και να φυτέψω φυστίκι-αραχίδα είχαν ξαναγίνει.
Ξανακόβω λοιπόν τα χορτάρια και παρατηρώ ότι στις κυψέλες που είχα αφήσει τα πλαίσια χωρίς κηρήθρα υπήρχε κίνηση όχι σε όλες σε μια που δεν είχα σφραγίσει για σκώρο.
Λέω δεν μπορεί μάλλον μαζέυουν γύρη και υπολείματα από μέλι που είχαν οι μαύρες και δεν δίνω έμφαση στο ζήτημα.
Κάνω κάτι άλλες δουλειές κάτι γαρυφαλιές κάτι δεντρολίβανα και κάτι σκόρδα να φυτέψω σε γλαστράκια με πιάνει η βροχή μαζεύω λίγα λεμόνια και φεύγω τρέχοντας.
Ενδιάμεσα δεν πήγα παρά δυο φορές κι αυτές ψιχαλίζοντας.
Τη τελευταία λοιπόν φορά που πήγα σήμερα δηλαδή, έφτασα λυπημένος που τα άφησα χωρίς νέες βασίλισσες και που δεν αξιοποίησα τα κουτιά που έχω άδεια ούτε τα εικοσιπέντε άμστελ κυψελίδια ούτε καμιά δεκαριά δεκάρες ξύλινες που οικονόμησα.
Σηκώνω τις κυψέλες τίγκα στο μέλι εκτός από μια πεντάρα που ήταν σχετικά ελαφριά.
Αναρωτιέμαι πως γίνεται; αναζητώ άνθη στα δίφορα εσπεριδοειδή έχουν και φρουτάκι πράσινο και άνθος, τα τρέλανε ο καιρός.
Παρατηρώ γύρω γύρω να δω μήπως ο Νικόλας είδε όντως δικό μου μελίσσι να σμηνουργεί, τίποτε.
Παρατηρώ για το κουτί που είχε κίνηση παλιότερα και ω του θαύματος τίγκα σε πληθυσμό και κίνηση.Πάω να βγάλω τη χειμωνιάτικη είσοδο και βγαίνουν ίσα με εκατό μέλισσες, κάθομαι και χαζεύω σαν παιδάκι τη βιτρίνα με τα γλυκά.Εκεί που ζαχάρωνα έρχεται μια και μου σκάει μια τσιμπιά στο χέρι στα καλά καθούμενα.Έχει να με τσιμπήσει μέλισσα έτσι στα καλά καθούμενα πολλά χρόνια.
Φοβήθηκαν με το άνοιγμα της εισόδου κι επειδή ήμουν από πίσω δεν με εντόπισαν αμέσως, όμως καιροφυλακτούσαν οι φύλακες κι όταν είδαν να επιμένω στη παρατήρηση μου μού την έκατσε μια οξύθυμη αμαζόνα ενώ εγώ μονολογούσα ''καλές μου βρήκατε μόνες σπιτάκι καλώς τες μου!''
Γιαυτό σας λέω δεν ήταν κακό, καλό ήταν, μια παρεξήγησε και λύθηκε....!
Δεν έχασα μισό μελίσσι έχασα το μισό του μισού κι απέκτησα ένα ακόμη
άρα κέρδισα.
Α ρε Νικόλα έτσι και σε δω τι θα σου φτιάξω !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου