ΤΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ

Ξεκίνησε και επίσημα η άνοιξη οπότε οι περισσότερες ανθοφορίες έχουν ήδη ξεκινήσει να δίνουν νέκταρ αφού και ο καιρός ευνοεί.

Θα κάνουμε μια ανασκόπηση στα μελισσοκομικά φυτά γιατί  ''Επανάληψη αρχή μαθήσεως''
Ξεκινάμε μια αναμόχλευση του υλικού του ιστολογίου με συμπλήρωση ανανέωση και οργάνωση του.
Τα βασικά μελισσοκομικά φυτά που υπάρχουν στη Λευκάδα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και για τούτο χρησιμοποιούμε τον παρακάτω μελισσοκομικό φυτολογικό πίνακα Λευκάδος σαν ένα βασικό φυτολόγιο μελισσοκόμου για όλη την Ελλάδα ως τον πληρέστερο δυνατό.

Η Λευκάδα είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας σε όλα της πιστεύω θα το διαπιστώσετε.

Αυτό που διαφοροποιεί τις διάφορες περιοχές δεν είναι η ύπαρξη ή μη των φυτών αλλά η συγκέντρωση τους και οι ποσοστώσεις τους που καθορίζουν τα τοπικά μέλια και τα αρώματα τους.

Το βασικό πέρα από τη γνώση για το ποια φυτά είναι τα ενδιαφέροντα είναι τα χαρακτηριστικά της νεκταρο-έκκρισης τους.


θυμάρι


Δεντρολίβανο rosemary


λεβάντα



Αγιόκλημα Lonicera etrusca




Σφερδούκλι ΑσφόδελοςAsphodelus luteus 

Βασιλικός Ocimum basilicum



Μπουράτσινο Borago officinalis Βοράγκο



Τάτουλας Datura stramoniumΔατούρα



Δάφνη Laurus nobilis



Δρακοντιά Arum maculatum



Γαλατσίδα Eyphorbia Εspουφόρμπια

ΨίλιθροInula viscosaΊνουλα



ΒούκισοςCistus creticusΚίστος



ΛυγαριάVitex agnus castus



ΜαντζουράναOriganum majorana



ΜάραθοςFoeniculum vulgarae



ΜελισσόχορτοMelissa officinalis



ΦλισκούνιMenta pulegiumΜέντα



ΠαπαρούναΜήκωνPapaver rhoeas



Μολόχα Malva silvestris



Νιγκέλα Nigella damascena

Πεντάνευρο Plantago lanceolata



ΠεριπλοκάδαConvolvulus arvensis



Ραδίκι Cichorium intybus



Ρίγανη Origanum heracleoticum



Σπάρτο Spartium junceum



Υπερικό Hypericum perforatum



Χαμομήλι Matricaria chamomilla



Ψωραλέα Psoralea bituminosa



πεύκο pinus halepensis
το πεύκο θεωρείται από τους ειδήμονες το σημαντικότερο μελισσοκομικό φυτό της Ελλάδος επειδή όπως θα δούμε και παρακάτω μας δίνει το 60% του μελιού στην Ελλάδα.
Στην Ελλάδα βρίσκουμε 8 είδη πεύκου που είναι αυτοφυή.

• Το κοινό πεύκο επιστ. P.halepensis, γνωστό με την ονομασία Χαλέπιος Πεύκη. Βρίσκεται στη Κρήτη, Στερεά Ελλάδα, Εύβοια, στα Νησιά του Αιγαίου, στη Χαλκιδική, στα νησιά του Ιονίου, σχηματίζοντας δάση. Αναπτύσσεται σε χαμηλό υψόμετρο, μέχρι 1000 μέτρα. Προτιμά τις ξερές και ζεστές περιοχές και τα ασβεστολιθικά εδάφη που δεν συγκρατούν υγρασία. Από το δέντρο αυτό συλλέγεται το ρετσίνι , που προστίθεται στο κρασί για τη δημιουργία της γνωστής ρετσίνας. Το ξύλο του είναι μέτριας ποιότητας. Ο βλαστός του χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία.

Μαυρόπευκο

• Το μαυρόπευκο επιστ. Μαύρη πεύκη - P.nigra, ψηλό δέντρο που φτάνει σε ύψος και τα 45 μέτρα. Τα κουκουνάρια του είναι μικρά και οι βελόνες του μετρίου μεγέθους. Βρίσκεται σε δάση στην οροσειρά της Πίνδου, στα βουνά της Μακεδονίας, ενώ λίγα υπάρχουν και στα βουνά της Κρήτης και της Λέσβου. Το ξύλο του έχει ερυθρωπό χρώμα εσωτερικά, είναι καλής ποιότητας, χρησιμοποιείται στις οικοδομές, στη ναυπηγική και σαν στύλος στήριξης καλωδίων μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος.

Δασόπευκο

• Το δασόπευκο ή λιάχα επιστ. Δασική πεύκη - P.sylvestris, με κιτρινοκόκκινο φλοιό, μεγάλο ύψος που φτάνει και τα 50 μέτρα. Τα κουκουνάρια του είναι μικρά και ωοειδή, χρώματος γκριζοκάστανου. Ο κορμός του ίσιος με μεγάλες ρωγμές. Βρίσκεται σε μερικά όρη της βορείου Ελλάδας και όταν είναι γέρικο γυμνώνεται αφήνοντας μία τούφα στη κορυφή του. Το ξύλο του είναι γνωστό με την ονομασία κόκκινη ξυλεία, ερυθρωπό εσωτερικά και σκληρό, και χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για τη παρασκευή ξυλοπολτού για χαρτί, στις οικοδομικές κατασκευές και στη ναυπηγική.
• Το βουνόπευκο, μικρό με λεπτό ίσιο κορμό, μικρά κουκουνάρια, βρίσκεται σε περιοχές της Θράκης και της Μακεδονίας σε υψόμετρο μέχρι 2000 μέτρα.
• Το Θασίτικο πεύκο επιστ. Τραχεία πεύκη - P.brutia,που μοιάζει με το κοινό, έχει μεγαλύτερο όγκο και ύψος από αυτό, σκληρές και χοντρές βελόνες. Υπάρχει σε νησιά του Αιγαίου, τη Χαλκιδική και τη Μικρά Ασία.
• Το Μακεδονίτικο ή Βαλκανικό πεύκο επιστ. P.peuce,που είναι χαμηλό και θαμνώδες, βρίσκεται σπάνια στην Ελλάδα και κυρίως φύεται στην Αλβανία και Βουλγαρία.

κουκουναριά

• Η κουκουναριά ή ήμερο πεύκο επιστ. P.pinea, είναι πυκνό, ψηλό και σχηματίζει "ομπρέλα". Τα κουκουνάρια του είναι μεγάλα, με μεγάλα σκληρά σπόρια. Φύεται σε παραθαλάσσιες ή πεδινές περιοχές, κυρίως στις Σποράδες αλλά και στη Χαλκιδική, Στερεά και Πελοπόννησο. Απαντά επίσης στις περισσότερες περιοχές της Μεσογείου. Το ξύλο του χρησιμοποιείται σαν στρογγυλή ξυλεία και παραγωγή σανιδωμάτων (παρκέ). Τα σπόρια του , γνωστά και αυτά με την ονομασία κουκουνάρια, χρησιμοποιούνται στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική.
• Τέλος το ρόμπολο ή λευκόδερμο επιστ. P.leucodermis, με σταχτίλευκο φλοιό, ενώ οι βελόνες του σχηματίζουν τούφες στις άκρες των κλαδιών. Ο κορμός είναι χοντρός και ίσιος, το ίδιο και τα κλαδιά. Βρίσκεται σε πετρώδη και ορεινά εδάφη στη Βόρεια Ελλάδα. Εξαιτίας του αρωματικού του ξύλου είναι ιδανικό για την κατασκευή βαρελιών. Χρησιμοποιείται επίσης στην κατασκευή διαφόρων εργαλείων γιατί δεν σαπίζει.

Copyright © 2005 Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λευκάδας
- Ν.Ε.Τ.Π. Ν. Λευκάδας Created by Greek Geeks