 |
| ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ |
Άλλο ένα πεδίο αντιπαράθεσης άνομων συμφερόντων και ιδεολογημάτων. Από τη μια η ρύπανση: ατομική, οικιακή, αστική, βιομηχανική, που έχει κάθε συμφέρον να συνεχίσει, όπως ήξερε. Από την άλλη η «προστασία» με την εγκληματική της έννοια δηλαδή η μέσω του περιβάλλοντος ανάδειξη τοπικών ηγετίσκων, γραφικών «περιβαλλοντολόγων», ή πληρωμένων (από αντίπαλο επιχειρηματία) ταραξιών οι οποίοι αντιτίθενται σε κάθε επενδυτικό έργο ακόμα και σε όσα σκοπό έχουν την... προστασία του περιβάλλοντος. Λίγες σοβαρές φωνές, που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη μπορεί να να συνδυαστεί με την προστασία του περιβάλλοντος, απαξιώνονται ή φιμώνονται από τους μεν και θεωρούνται «προδοτικές» από τους δε. Εμείς το περιβάλλον το θεωρούμε το σπίτι μας που οφείλουμε να το έχουμε καθαρό και περιποιημένο αλλά και να μπορούμε να ζούμε μέσα σ’ αυτό. Το περιβάλλον και η διαχείρισή του δεν προσφέρεται για ακτιβιστικό, ιδεολογικό, ρομαντικό ή πολιτικό αντικείμενο δραστηριότητας, αλλά είναι ένα πολύ ειδικό, τεχνικό, και υψίστης σημασίας πλέγμα ενεργειών και δραστηριοτήτων.
ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Βασική αρχή της πολιτικής μας είναι η αειφόρος ανάπτυξη που καλύπτει τις ανάγκες του παρόντος χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τη δυνατότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις δικές τους. Η αειφόρος ανάπτυξη έχει τρεις συνιστώσες - οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική - που απαιτούν ισορροπημένη πολιτική συνεκτίμηση.
Άρα:
Καθορίζουμε επιστημονικά και αντικειμενικά κριτήρια αποδοχής μέγιστων ρύπων ανά δραστηριότητα,
Υποστηρίζουμε την εφαρμογή των ειδικών διεθνών συνθηκών προστασίας περιβάλλοντος (Κιότο, Λισσαβόνα, Βαρκελώνη) για την προστασία του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής.
Τηρούμε τις εθνικές δεσμεύσεις μας στην προσαρμογή της νομοθεσίας στις ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές οδηγίες
Διαχειριζόμαστε τα αστικά απορρίμματα με γνώμονα την τήρηση των νόμων, των ευρωπαϊκών οδηγιών και των εθνικών προγραμμάτων, δίνοντας προτεραιότητα στους άξονες:
(1) Κλείσιμο όλων των παράνομων ΧΑΔΑ και αποκατάστασή τους
(2) Ανάπτυξη των ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ και Μονάδων κομποστοποίησης
(3) Ανάπτυξη Εθνικού Προγράμματος Ανακύκλωσης με διαχωρισμό στην πηγή
(4) Ανάπτυξη μονάδων επεξεργασίας τοξικών, νοσοκομειακών και βιομηχανικών αποβλήτων
(5) Ανάπτυξη εξελιγμένων τεχνολογικά συστημάτων και μονάδων ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων και αποκατάσταση ΧΥΤΑ που έχουν πληρωθεί σύμφωνα με την αρχική χωρητικότητά τους.
Στηρίζουμε και προωθούμε τις επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την εξοικονόμηση ενέργειας με φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα, καταργώντας τις διοικητικές κανονιστικές παρεμβάσεων.
Επεκτείνουμε τα προγράμματα εξοικονόμησης ενέργειας στον οικιστικό, βιομηχανικό και τουριστικό τομέα.
Εισάγουμε την περιβαλλοντική κατηγοριοποίηση περιφερειών και δήμων, στοχεύοντας στην εξάλειψη του περιβαλλοντικού ελλείμματος περιοχών, εντάσσοντας περιοχές με έλλειμμα σε προγράμματα περιβαλλοντικής αναβάθμισης και χρηματοδότησης από κοινοτικούς πόρους. Στόχος μας και όραμά μας είναι να καταστεί και να πιστοποιηθεί η Νέα Ελλάδα σταδιακά ως η πράσινη ζώνη της ΝΑ Ευρώπης.
ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ - ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗ
Πολεοδόμηση σημαίνει να σχεδιάζεις τις οικιστικές ανάγκες της επόμενης 20ετίας (τουλάχιστον) και όχι να εντάσσεις στο σχέδιο πόλης άναρχα κτισμένες περιοχές. Αυτό και θα κάνουμε, χωροθετώντας νέες περιοχές οικιστικής ανάπτυξης, καθώς μεγάλα τμήματα πληθυσμού θα μετακινούνται προς την περιφέρεια.
Η χωροταξία / πολεοδομία είναι ένα καλό παράδειγμα του πώς οι συνιστώσες που αφορούν στην ανάπτυξη (οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική) πρέπει να σταθμίζονται σωστά, καθώς πρέπει:
α) να προστατευτούν οι οικολογικές λειτουργίες του εδάφους
β) να παρασχεθεί σε λογικό κόστος προσιτή και επαρκής γη για ανθρώπινη χρήση (οικιστική, οικονομική κλπ) και
γ) να κρατηθούν ανοικτές οι επιλογές διαχείρισης της γης για τις μελλοντικές γενεές.
Πώς σταθμίζονται οι προτεραιότητες; Δεν υπάρχει καμία μόνιμη συνταγή. Και σ’ αυτόν τον τομέα θα εφαρμόσουμε την κοινή λογική η οποία λεει π.χ. ότι στη μοναδική παραλία που αναπαράγονται οι χελώνες καρέτα – καρέτα δεν πρέπει να χτιστεί ένα θηριώδες ξενοδοχείο, αλλά από την άλλη δεν είναι δυνατόν οποιοσδήποτε αυτόκλητος «οικολόγος» να «παγώνει» με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας έργα αξίας δισεκατομμυρίων για να μην ενοχληθούν οι... κορμοράνοι, ούτε να καθυστερεί για μερικά χρόνια μια περιφερειακή οδός που θα έδινε κυκλοφοριακή ανάσα σε μια πόλη (σώζοντας το περιβάλλον από τους ρύπους που προκαλεί το μποτιλιάρισμα, αναβαθμίζοντας τη ζωή των οδηγών και εξοικονομώντας χιλιάδες ανθρωποώρες κάθε μέρα) για να μην κοπούν 10 πεύκα!
Υπάρχουν όμως πολλοί τομείς χωρίς αντικρουόμενα συμφέροντα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πιλότους για τη γενικότερη προσέγγιση του περιβάλλοντος με το πρίσμα της αειφορίας. Ας μιλήσουμε για κάτι που δεν σκεφτόμαστε πρώτο όταν αναφερόμαστε στο περιβάλλον: το έδαφος. Το έδαφος είναι η βάση για κάθε μορφή δόμησης (κτήρια, υποδομές μεταφορών και δικτύων κοινής ωφελείας), είναι άμεση πηγή πόρων (π.χ. μεταλλευμάτων) και λειτουργεί ως φυσική δεξαμενή νερού. Στην Ελλάδα συχνά αποτελεί μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς, εφόσον εμπερικλείει και προστατεύει μνημεία του παρελθόντος. Η εδαφολογική σφράγιση με τσιμέντο και άσφαλτο - μειώνει την επαναφόρτιση του υδροφόρου ορίζοντα και αυξάνει τη ρύπανση των υδάτων. Σε άλλα κράτη οι δρόμοι των πόλεων στρώνονται με κυβόλιθους. Η τεχνική έχει διπλό όφελος: α) αφήνει το νερό να απορροφάται από το έδαφος, πλουτίζοντας τις υπόγειες δεξαμενές και αποσοβώντας τις πλημμύρες β) εξυπηρετεί την τοποθέτηση και επισκευή υπόγειων δικτύων χωρίς ζημιές και «ράβε – ξήλωνε». Ναι, η τοποθέτησή τους έχει αρχικό κόστος μεγαλύτερο από την ασφαλτόστρωση. Αλλά κανένας «ταγός» δεν σκέφθηκε το περιβαλλοντικό όφελος ούτε την μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση πόρων από την λειτουργικότητα των κυβολίθων.
Είναι ξεκάθαρο ότι το έδαφος έχει τεράστια κοινωνικοοικονομική και περιβαλλοντική σημασία. Αυτό έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που υπολογίζει ότι το ετήσιο συνολικό κόστος της εδαφολογικής υποβάθμισης των χωρών της ΕΕ φτάνει τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ. Για αυτό η Επιτροπή ενέκρινε μια εδαφολογική θεματική στρατηγική (COM (2006) 231) και μια οδηγία πλαισίου (COM (2006) 232) με γενικές διατάξεις που επιβάλλουν στα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποτροπή της εδαφικής υποβάθμισης. Τα κράτη μέλη καλούνται να προσδιορίσουν τις περιοχές που αντιμετωπίζουν κινδύνους, να υιοθετήσουν στόχους μείωσης αυτών των κινδύνων και να καταρτίσουν προγράμματα μέτρων για την επίτευξη τους.
Επίσης, οφείλουν να προσδιορίσουν τις συγκεκριμένες τοποθεσίες που έχουν υποστεί ρύπανση βάσει της λεγόμενης έκθεσης για την κατάσταση του εδάφους, και να διαμορφώσουν εθνική στρατηγική αποκατάστασης. Για μια ολοκληρωμένη αειφόρο πολιτική διαχείρισης της γης θα πρέπει να ελέγχονται οι χρήσεις γης ποσοτικά και ποιοτικά..
Έτσι:
Υλοποιούμε σαν στόχο κύριας εθνικής προτεραιότητας το εθνικό κτηματολόγιο και δασολόγιο.
Ορίζουμε χρήσεις γης, διασφαλίζοντας τις ιδιοκτησίες του δημοσίου και των πολιτών, με στόχο την αναλογική συμμετοχή των επιβαρυνόμενων και ωφελούμενων ιδιοκτησιών στις κοινές υποχρεώσεις ανάπτυξης.
Προωθούμε την ανάπτυξη νέων παραδοσιακών οικισμών και περιαστικών περιοχών σε αντικατάσταση της άναρχης και άχρωμης αστικής ανάπτυξης.
Ενθαρρύνουμε την ιδιωτική πολεοδόμηση κυρίως παραθεριστικών περιοχών με γνώμονα την δημιουργία οικισμών ήπιας ανάπτυξης ακινήτων, αειφορίας, μειωμένων ενεργειακών αναγκών και αρχιτεκτονικής ποιότητας.
Αυξάνουμε το αστικό πράσινο μέσω απαλλοτριώσεων από τα έσοδα των φόρων ακίνητης περιουσίας των πολεοδομικών προστίμων, αλλά και χορηγιών. Οι ευεργέτες του παρελθόντος έχτιζαν κτήρια. Οι ευεργέτες του μέλλοντος θα αγοράζουν για να γκρεμίσουν παλιά κτίρια και θα φτιάχνουν πλατείες που θα παίρνουν το όνομά τους.
Στην οικοδόμηση το κράτος θα καθορίζει τον όγκο του κτηρίου, όχι το εσωτερικό του, το οποίο θα μπορεί ο κάθε ιδιοκτήτης να διαμορφώσει ανάλογα με τις επιθυμίες του.
Η Συνολική Πιστοποίηση Ακινήτων, (αρχιτεκτονικής συνέπειας και λειτουργίας, στατικής επάρκειας, ενεργειακής απόδοσης), θα ακολουθεί διεθνή πρότυπα, την ελληνική εμπειρία στην πιστοποίηση ενεργειακής απόδοσης και θα εισάγει ένα νέο συντελεστή πραγματικής αξίας ακινήτου, που θα αντικαταστήσει άλλους αναχρονιστικούς τεχνικούς συντελεστές υπολογισμού αντικειμενικής αξίας ακινήτων.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ
Το σύστημα Μελέτης, Δημοπράτησης και Κατασκευής Δημόσιων Έργων αναπροσαρμόζεται εκ βάθρων προκειμένου να γίνει αποτελεσματικό και να εξαλειφθούν τα φαινόμενα διαφθοράς. Μετά την ολοκλήρωση της Οριστικής Μελέτης του έργου και υπό την προϋπόθεση δέσμευσης των σχετικών κονδυλίων σε μοναδικό για το κάθε έργο κωδικό, αναρτάται η δημοπράτηση του έργου στο διαδίκτυο.
Οι ενδιαφερόμενες εταιρείες αποκτούν πρόσβαση στα στοιχεία της Οριστικής Μελέτης και εντός 30 ημερών καλούνται να διατυπώσουν τις παρατηρήσεις και τα ερωτήματα τους δημοσίως. Η Διευθύνουσα Υπηρεσία σε συνεργασία με τον Μελετητή απαντούν εντός 30 ημερών δημοσίως στα σχετικά ερωτήματα και συντάσσουν με βάση τις παρατηρήσεις αυτές την Μελέτη Εφαρμογής του έργου που ολοκληρώνεται σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα της Σύμβασης Μελέτης. Η Μελέτη Εφαρμογής αναρτάται στο διαδίκτυο προκειμένου να γίνουν νέες παρατηρήσεις από τους ενδιαφερόμενους. Μετά την ολοκλήρωση των απαιτούμενων διευκρινήσεων από την Διευθύνουσα Υπηρεσία και το Μελετητή, αυτές αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο της Μελέτης Εφαρμογής και του υπό δημοπράτηση έργου.
Δικαίωμα υποβολής προσφορών έχουν μόνο όσοι έχουν συμμετάσχει εξ αρχής στην ανωτέρω διαδικασία. Οι προσφορές υποβάλλονται ηλεκτρονικά real time με τη μέθοδο των επαναλαμβανόμενων προσφορών, με κατ’ αποκοπή τίμημα, χωρίς δυνατότητα εκτέλεσης συμπληρωματικών εργασιών και με περιορισμό των απροβλέπτων στο 5% της σύμβασης. Κατά την υπογραφή της σύμβασης το Δημόσιο υποχρεούται να εκδώσει εγγυητική επιστολή «έγκαιρης πληρωμής» την οποία μπορεί να ενεργοποιήσει ο Ανάδοχος σε περίπτωση καθυστέρησης πληρωμών από την πλευρά του Δημοσίου. Καταργείται η «εύλογη έκπτωση» του 12%, πέραν της οποίας ο Ανάδοχος υποχρεούται σε έκδοση συμπληρωματικής εγγύησης.
Ο καθορισμός των επιβλεπόντων του έργου δεν γίνεται πλέον από τη Διευθύνουσα Υπηρεσία αλλά με ηλεκτρονική κλήρωση μεταξύ του μελών του Πανελληνίου Σώματος Επιβλεπόντων Μηχανικών λαμβανομένων υπ’ όψιν της εξειδίκευσης και της εντοπιότητας των υποψηφίων. Οι επιβλέποντες μηχανικοί αμείβονται συμπληρωματικά από κονδύλια που έχουν ενσωματωθεί στο έργο (πχ 0,3%). Η οριστική παραλαβή του έργου γίνεται από άλλους μηχανικούς του ιδίου σώματος που ορίζονται πάλι με ηλεκτρονική κλήρωση.
Η χρηματοδότηση των έργων γίνεται από την κεντρική κυβέρνηση με βάση πενταετή σχεδιασμό για κάθε Υπηρεσία με έκδοση ομολόγων ειδικού σκοπού διαρκείας 30 ετών, η αποπληρωμή των οποίων γίνεται σε ευθεία αναλογία με την απόσβεση του έργου, και η παρούσα αξία των οποίων ισούται με το εκτιμώμενο κόστος μελέτης και κατασκευής του έργου.
Το θέμα είναι τόσο ευρύ που δεν εξαντλείται στο πλαίσιο αυτού του κειμένου. Θα λέγαμε ότι υιοθετούμε όλες τις θέσεις όλων των κομμάτων σε όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις! Όλα μιλούσαν για προστασία περιβάλλοντος. Όμως ούτε νομοθετούσαν ανάλογα, κι όταν το έκαναν, δεν εφάρμοζαν τους νόμους.
Η δική μας διαφορά είναι καθαρά θέμα ηθικής στάσης και απόφασής μας να συγκρουσθούμε με τα συμφέροντα που ρήμαξαν το περιβάλλον. Είναι και θέμα κουλτούρας – είμαστε π.χ. φανατικοί με την ανακύκλωση – μας αρέσει να είμαστε έτσι, το θεωρούμε σωστό, ταιριάζει με την αισθητική μας. Δεν χρειαζόμαστε την πίεση ή τον φόβο της τιμωρίας.
Όμως επειδή δεν είναι όλοι έτσι, στην Ελλάδα που θα φτιάξουμε, ο ρυπαίνων και θα πληρώνει και θα τιμωρείται. Τελεία και παύλα.
 |
| ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΣΑΝ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου