(Δερματόπουλος 1955).
ΦΥΛΕΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ (ΡΑΤΣΕΣ) Το είδος μέλισσα η μελιτοποιός ή μελιτοφόρος (APIS MELIFICA-MELIFERA) περιλαμβάνει ένα μεγάλο αριθμό ποικιλιών, που με την καλλιέργεια και τις διασταυρώσεις, κάτω από την επίδραση διαφορετικών οικολογικών αιτιών, έχουν υποδιαιρεθεί σε πολλές φυλές με διαφορετική εξωτερική εμφάνιση και με διαφορετικές ιδιότητες, προτερήματα ή ελαττώματα Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΩΛΕΝΗΣ είναι ένα από τα πιο ακριβή χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται για τη διάκριση των διάφορων φυλλών μελισσών και για τον έλεγχο της καθαρότητας τους.
Βρίσκεται αν διαιρέσουμε το μήκος της φλέβας του φτερού στο σημείο " α " δια του μήκους της φλέβας στο σημείο " β "
Στη φυσική κατάσταση οι μέλισσες φωλιάζουν στις κοιλότητες κορμών δέντρων και βράχων, «στην κουφάλα σου φώλιασε μελίσσι γέρικη ελιά που γέρνεις με τη λίγη πρασινάδα, που ακόμα σε τυλίγει, κτλ…..» όπως λέει και το ωραίο ποίημα του Λορέντζου Μαβίλη. Φωλιάζουν ακόμη στις στέγες σπιτιών ή στα διάκενα των τοιχωμάτων των κτιρίων.
Όλοι οι ξένοι συγγραφείς αναφέρουν ότι οι Έλληνες των Κυκλάδων νησιών τον 17ο αιώνα και παλιότερα, κυψέλες-κοφίνια, που οι κινητές τους κερήθρες, χτισμένες και κρεμασμένες από πήχες αραδιασμένες στη σειρά, σχημάτιζαν το κάλυμμα των κοφινοκυψελών τους. Τέτοιες κυψέλες με την ονομασία «ανάστομα κοφίνια» διατηρούνταν μέχρι προ μερικών ετών στην Αττική και στην Κρήτη.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου